(Bronnen: Gerard Jak en Ton Daas: Maria Klitsie (1866-1938) was al vroeg wees. Haar moeder Aafje Knots (1831-1866) stierf 11 dagen na haar geboorte aan de ziekte van Semmelweiss (kraamvrouwenkoorts). Binnen het jaar stierf ook haar vader Klaas Martinusz Klitsie (1830-1867). Cholera veroorzaakte in 1866 in Nederland ruim 20.000 doden en heeft ook in Zaandam veel slachtoffers gemaakt. Maria werd toen opgenomen (maar bleef onder voogdij van bloedverwanten) in het gezin van Petrus Daas en Antje Dekker in Wormer (de overgrootouders van Ton Daas). Vermoedelijk is deze pleegzorg tot stand gekomen via Maartje Dekker, de zus van Antje, die gehuwd was met Gerrit Klitsie. Bijzonder is dat Maartje op eigen wens is bijgezet in het graf van haar pleegouders. Het graf ligt achter de R.K. kerk in Wormer en bestaat anno 2017 nog steeds.)
(Volgens kleinzoon Cornelis Nicolaas (Crik) en kleindochter Maria Anna (Mieke) is 'Klitsie' van origine een Poolse naam. De Klitsie's zouden een onbekend aantal generatie geleden uit Polen naar Nederland gekomen, vermoedelijk vanwege de slechte voedselvoorzieningen. Dat moet dan wel lang geleden zijn geweest van Jan Woutersz Klitsie (1743-1818) leefde in Nederland. Vader Wouter, en zijn vrouw, zijn geboren in Duitsland, resp. in Ledde en Xanten.).

(Gerrit moest met handkracht elke dag helemaal over het Zwet varen om zijn land te bewerken en de koeien te melken.)
(Gerrit was mede-oprichter van de Boerenleenbank in Wormer. Op 02 september 1902 werd ten overstaan van notaris Van Beek de procuratie voorgelezen voor de stichting Cooperatieve Boerenleenbank te Wormer.).

1.	v	Anna Johanna (Antje) [12] (zie IX.84).
2.	v	Johanna Afra (Jansje) [236] (zie IX.87).
3.	v	Afra Cornelia (Aafje) [303], bronnen. . Geboren op 17-08-1891 te Wormer. Overleden op 15-07-1913 te Wormerveer op 21-jarige leeftijd. Begraven op 18-07-1913 te Wormerveer.
4.	m	Cornelis Nicolaas (Kees) [228] (zie IX.89).
5.	v	Petronella Jacoba (Co) [233] (zie IX.92).
6.	v	Johanna Maria (Jo) [232], bronnen. . Geboren op 12-12-1897 te Wormer. Gedoopt (RK) op 13-12-1897 te Wormer. Overleden op 20-01-1987 te Zeist op 89-jarige leeftijd. Gehuwd op 53-jarige leeftijd op 12-07-1951 te Zeist. Echtgenoot is Anthonius Gerardus SPAN [542], 56 jaar oud. (Anthonius was eerder gehuwd met Engelina Catharina Maria Boon, Wormer 23-05-1896 - Den Dolder 23-10-1949, dochter van Nicolaas Boon en Alida Brusche.). Geboren op 17-07-1894 te Westzaan. Overleden op 03-04-1965 te Zeist op 70-jarige leeftijd. Begraven op 06-04-1965 te Bilthoven.
7.	m	Petrus (Piet) [7] (zie IX.95).
8.	m	Nicolaas Hermanus (Klaas, Nico, Niek) [229] (zie IX.97).
9.	v	Arnolda (Nolly) [231] (zie IX.100).
10.	v	Geertruida Hendrika (Truus) [234] (zie IX.102).
11.	m	Gerardus Gregorius (Gerrit, Gerard) [230] (zie IX.103).

(Bron Arian Smit: Jan en Antje waren via de Klitsie kant (overgrootouders Martinus Klitsie en Maartje van Ederen) achterneef en -nicht van elkaar. Het huwelijk van Jan en Antje was kort en tragisch. Ze kregen een zoon Jantje, maar ondertussen had Jan TB gekregen en mocht hij zijn zoontje nooit aanraken. De baby stierf na 10 maanden, een maand voordat Jan zelf overleed. Mijn oma heeft vaak verteld hoe hij onmiddellijk na het overlijden van zijn zoontje zei "geef me Jantje nu maar even". Volgens mijn moeder hebben Antje de Leeuw en de familie Van der Lee altijd goed contact behouden.).

(Geen kinderen in dit huwelijk.).

(Lees meer).

(Omdat Nederlands-Indië toentertijd een rijksdeel van Nederland was waren er ter plaatse Nederlandse bestuurders aanwezig. Petrus heeft in Nederlands-Indië gewoond en gewerkt van 1922 tot medio 1950. Vandaar dat vijf van de zes kinderen in Nederlands-Indië geboren zijn. Voor de 2e WO was Petrus daar 'controleur', daarna 'assistent-resident' (zie onderaan). Petrus had buitengewoon verlof van september 1935 tot maart 1938 en heeft in die tijd aan de universiteit in Utrecht zijn meestertitel (Mr.) Indisch Recht gehaald. Terug in Nederlands-Indië in 1938 woonde hij in Tapak Toean. In 1939 was hij daar de hoogste burgerlijke bestuurder, vier decennia hiervoor zat de militair Hendrikus Colijn (de latere minister-president) op deze bestuurlijke plek. In 1941 is hij als controleur overgeplaatst naar Sigli (Atjeh, noord-Sumatra). Dhr. van de Berg was daar als assistent-resident zijn leidinggevende. Lokale vrijheidsstrijders begonnen hun kans te ruiken en tijdens een etentje ten huize van dhr. van de Berg was er een overval waarbij het hele gezelschap uit elkaar werd gejaagd. Het huis van Petrus werd overgeslagen omdat daar toevallig een paar KNIL militairen sliepen. Van de Berg werd op dezelfde dag vermoord. Zijn lijk werd 'getjingtjangd' (in stukken gesneden) gevonden in de rivier. Dora en de kinderen zijn per auto en trein via Medan min of meer gevlucht naar de haven van Sigli waar ze per boot genaamd Sabangbaai het zeegat kozen. Het uitvaren van die boot kan zo in een Hollywood film: eenmaal aan boord wil de motor niet starten. Toen de achtervolgende prauwen met inlanders de boot bijna bereikt hadden sloeg de motor wel aan. In de Straat van Malakka zijn ze opgepikt door een eskader van de Japanse vloot. Na een verblijf in het jappenkamp (1942 t/m september/oktober 1945) zijn Petrus en zijn gezin terug gegaan naar Nederland, maar Petrus is in 1946, zonder vrouw en kinderen, opnieuw naar Nederlands-Indië vertrokken. In 1948 is Petrus een tijdje 'waarnemend resident' geweest omdat de Sultan van Ternate in Nederland was uitgenodigd om het aantreden van Koningin Juliana bij te wonen. Na de soevereiniteitsoverdracht in 1949 aan Indonesië was er voor Petrus geen werk meer en hij is in 1950 voorgoed terug gegaan naar Nederland. Nederlands-Indië was 'zijn wereld'. Hij heeft altijd gedacht en gehoopt dat zijn kinderen, die het daar ook prima naar hun zin hadden, in Nederlands-Indië een baan zouden vinden, maar de 2e WO en de ontwikkelingen daarna gooiden roet in het eten. Terug in Nederland heeft Petrus nog een aantal jaren gewerkt voor een Ministerie dat belast was met de integratie in Nederland van KNIL-mensen en inwoners van Nederlands-Indië die de kant van Nederland hadden gekozen.)
(Wikipedia: De assistent-resident was in Nederlands-Indië de hoogste Nederlandse ambtenaar in een afdeling van het plaatselijk bestuur, dat viel onder het Binnenlands Bestuur (BB). Enige afdelingen samen vormden een residentie, met aan het hoofd een resident.).

(Lees de huwelijksakte goed: Petrus en Theodora zijn 'met de handschoen' getrouwd.).