| Controle van de ademhaling | meer longen en luchtwegen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Ademhalen gaat meestal automatisch en wordt onbewust geregeld door het ademhalingscentrum aan de basis van de hersenen. De ademhaling gaat door tijdens de slaap en meestal zelfs als iemand bewusteloos is. Mensen kunnen hun ademhaling ook controleren wanneer ze dat willen, bijvoorbeeld tijdens het spreken, zingen of vrijwillig de adem inhouden. Zintuigelijke organen in de hersenen en in de aorta en halsslagaders controleren het bloed en voelen het zuurstof- en kooldioxidegehalte. Normaal gesproken is een verhoogde kooldioxideconcentratie de sterkste stimulans om dieper en vaker te ademen. Omgekeerd, als de kooldioxideconcentratie in het bloed laag is, verlagen de hersenen de frequentie en diepte van de ademhaling. Tijdens een ademhaling in rust ademt de gemiddelde volwassene ongeveer 15 keer per minuut in en uit. |
Zie ook Overzicht van het ademhalingssysteem.
De longen hebben zelf geen skeletspieren. Het ademhalingswerk wordt gedaan door het:
- middenrif
- spieren tussen de ribben (tussenribspieren)
- spieren in de nek
- buikspieren
Het middenrif, een koepelvormig spierblad dat de borstholte van de buikholte scheidt, is de belangrijkste spier om in te ademen (inademing of inspiratie genoemd). Het middenrif zit vast aan de basis van het borstbeen, de onderste delen van de ribbenkast en de wervelkolom. Als het diafragma samentrekt, vergroot het de lengte en diameter van de borstholte en dus de longen.
De tussenribspieren en nekspieren helpen bij het bewegen van de ribbenkast en zo bij het ademen.
Buikspieren zijn soms betrokken bij het uitademen. Het proces van uitademen (uitademing of expiratie genoemd) is meestal passief wanneer iemand niet traint. De elasticiteit van de longen en borstwand, die actief worden uitgerekt tijdens het inademen, zorgt ervoor dat ze terugkeren naar hun rustvorm en dat lucht uit de longen wordt uitgestoten wanneer de inademingsspieren ontspannen. Daarom is er in rust geen inspanning nodig om uit te ademen. Tijdens een krachtige inspanning nemen echter een aantal spieren deel aan de uitademing. De buikspieren zijn hiervan de belangrijkste. Buikspieren trekken samen, verhogen de buikdruk en duwen een ontspannen middenrif tegen de longen, waardoor lucht naar buiten wordt geduwd.
De ademhalingsspieren kunnen alleen samentrekken als de zenuwen die ze met de hersenen verbinden intact zijn. Bij sommige nek- en rugletsels kan het ruggenmerg worden doorgesneden, waardoor de verbinding tussen de hersenen en de spieren wordt verbroken en de persoon zal sterven tenzij hij kunstmatig wordt beademd.
|
De rol van het middenrif bij de ademhaling Als het middenrif samentrekt en lager gaat zitten, wordt de borstholte groter, waardoor de druk in de longen afneemt. Om de druk gelijk te maken, komt er lucht in de longen. Als het middenrif ontspant en weer omhoog beweegt, duwt de elasticiteit van de longen en borstwand de lucht uit de longen. |
 |
Bronnen:
| Laatste wijziging: 21 augustus 2024 |