Hematoom meer bloed     Bloeduitstorting  Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de Engelstalige wiki. Wat is het?    Een bloeduitstorting (hematoom) is een inwendige bloeding waarbij het bloed tussen de omliggende weefsels terecht komt. Wanneer dit onder de huid plaatsvindt, veroorzaakt het een 'blauwe plek' en in sommige gevallen een zwelling. Bloeduitstortingen kunnen in principe overal voorkomen: van je gezicht tot je benen. Een hematoom, ook wel hematoom of bloeduitstorting genoemd, is een plaatselijke bloeding buiten de bloedvaten, ten gevolge van ziekte of trauma, met inbegrip van verwonding of operatie, waarbij bloed uit kapotte haarvaten kan blijven sijpelen. Een hematoom is goedaardig en is aanvankelijk in vloeibare vorm verspreid over de weefsels, ook in zakjes tussen de weefsels, waar het kan stollen en stollen voordat het bloed weer in de bloedvaten wordt opgenomen. Een ecchymose is een hematoom van de huid dat groter is dan 10 mm. Zij kunnen voorkomen tussen en of binnen vele gebieden zoals huid en andere organen, bindweefsels, bot, gewrichten en spieren. Een bloedverzameling (of zelfs een bloeding) kan worden verergerd door antistollingsmedicatie (bloedverdunner). Als heparine intramusculair wordt toegediend, kunnen bloeduitstortingen en bloedophopingen optreden; om dit te voorkomen moet heparine intraveneus of subcutaan worden toegediend. Het is niet te verwarren met hemangioom, wat een abnormale ophoping/groei van bloedvaten in de huid of inwendige organen is. Aanwijzingen en symptomen Ontwikkeling en progressie van intramusculaire hematomen op de musculus vastus lateralis vanaf 6 uur na het trauma tot 86 uur. Sommige hematomen zijn zichtbaar onder het huidoppervlak (meestal blauwe plekken genoemd) of kunnen worden gevoeld als massa's/knobbels. De knobbels kunnen worden veroorzaakt door de beperking van het bloed tot een zak, subcutane of intramusculaire weefselruimte die door fasciale vlakken wordt geïsoleerd. Dit is een belangrijk anatomisch kenmerk dat helpt voorkomen dat verwondingen massaal bloedverlies veroorzaken. In de meeste gevallen lost het hematoom, zoals een bloedzak, uiteindelijk op; in sommige gevallen kan het echter blijven groeien, bijvoorbeeld doordat bloed wegsijpelt, of geen verandering vertonen. Als de bloedzak niet verdwijnt, kan het nodig zijn deze operatief te verwijderen/repareren. Door het langzame proces van reabsorptie van hematomen kunnen de afgebroken bloedcellen en het pigment hemoglobine zich in het bindweefsel verplaatsen. Een patiënt die bijvoorbeeld de basis van zijn duim verwondt, kan een hematoom veroorzaken, dat zich binnen een week langzaam door de hele vinger zal verplaatsen. De zwaartekracht is de belangrijkste determinant van dit proces. Hematomen op gewrichten kunnen de beweeglijkheid van een lid verminderen en ongeveer dezelfde symptomen geven als een breuk. In de meeste gevallen is beweging en oefening van de getroffen spier de beste manier om de verzameling weer in de bloedbaan te brengen. Een verkeerde diagnose van een hematoom in de wervel kan soms voorkomen; dit wordt correct een hemangioom (opeenhoping van cellen) of een goedaardige tumor genoemd. Classificatie Types subdermaal hematoom (onder de huid) intramusculair hematoom (in het spierweefsel) schedel/hersenen: subgaleaal hematoom - tussen de galea aponeurosis en het periosteum cephalohematoom - tussen het periost en de schedel. Gewoonlijk veroorzaakt door vacuümbevalling en vertexbevalling epiduraal hematoom - tussen de schedel en de dura mater subduraal hematoom - tussen de dura mater en arachnoid mater subarachnoïdaal hematoom - tussen de arachnoïd mater en pia mater (de subarachnoïdale ruimte) othematoom - tussen de huid en de kraakbeenlagen van het oor borst hematoom (borst) perichondraal hematoom (oor) perianaal hematoom (anus) subunguaal hematoom (nagel) rectusschede hematoom Graden petechiae - kleine puntvormige hematomen met een diameter van minder dan 3 mm purpura (paars) - een blauwe plek van ongeveer 3 - 5 mm in diameter, meestal rond van vorm ecchymose - onderhuidse extravasatie van bloed in een dunne laag onder de huid, d.w.z. blauwe plekken of "zwart en blauw," meer dan 1 cm in diameter Etymologie Het Engelse woord "hematoma" is in 1826 in gebruik gekomen. Het woord is afgeleid van het Griekse a?ľa haima "bloed" en -?ľa -oma, een achtervoegsel dat zelfstandige naamwoorden vormt die een massa of tumor aanduiden. Laatste wijziging: 25 februari 2022   Einde van de pagina