| Lymfeklierontsteking | meer huid |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Een ontsteking van een of meer lymfeklieren is een infectie, die meestal gezwollen en gevoelig worden. |
 |
(Zie ook Overzicht van bacteriële huidinfecties.)
Lymfe is een vloeistof die uit de kleinste bloedvaten van het lichaam sijpelt en deel uitmaakt van het immuunsysteem van het lichaam. De vloeistof bevindt zich tussen de cellen en brengt voeding en voert stoffen af zoals beschadigde cellen, kankercellen en besmettelijke micro-organismen. Alle lymfe gaat via lymfevaten naar strategisch geplaatste lymfeklieren. Lymfeklieren en gespecialiseerde witte bloedcellen in lymfeklieren werken om deze stoffen en vreemde deeltjes uit het lichaam te verwijderen. (Zie figuur Lymfestelsel: helpt bij de verdediging tegen infecties).
Een Lymfeklierontsteking is bijna altijd het gevolg van een infectie, die veroorzaakt kan worden door bacteriën, virussen, parasieten of schimmels. Meestal verspreidt de infectie zich naar een lymfeklier door een huid-, oor-, neus- of ooginfectie of door infecties zoals infectieuze mononucleose, cytomegalovirusinfectie, streptokokkeninfectie, tuberculose of syfilis. De infectie kan vele lymfeklieren aantasten of alleen die in één deel van het lichaam.
Symptomen
Geïnfecteerde lymfeklieren worden groter en zijn meestal gevoelig en pijnlijk. Soms is de huid over de geïnfecteerde knopen ontstoken, ziet deze er rood uit en voelt deze warm aan. Sommige mensen kunnen cellulitis hebben. Mensen hebben meestal koorts. Soms ontstaan er puszakken (abcessen).
Vergrote lymfeklieren die geen pijn, gevoeligheid of roodheid veroorzaken, kunnen wijzen op een ernstige, andere aandoening, zoals lymfoom. Dergelijke lymfeklieren vereisen de aandacht van een arts.
Diagnose
- evaluatie door een arts
- soms aspiratie en kweek of een weefselbiopsie
Meestal kan de diagnose lymfadenitis worden gesteld op basis van de symptomen en is de oorzaak een duidelijke infectie in de buurt.
Behandeling
- antibiotica
De behandeling van lymfadenitis hangt af van het organisme dat de infectie veroorzaakt. Voor een bacteriële infectie wordt meestal een antibioticum toegediend via een ader (intraveneus) of via de mond. Voor een schimmel- of parasitaire infectie worden andere medicijnen gegeven.
Warme, natte kompressen kunnen de pijn in ontstoken lymfeklieren verlichten. Als de infectie behandeld is, krimpen de lymfeklieren meestal langzaam en neemt de pijn af. Soms blijven de vergrote lymfeklieren stevig. Soms blijven de vergrote knopen stevig maar voelen ze niet meer gevoelig aan.
Abcessen moeten operatief worden gedraineerd en mensen krijgen intraveneuze antibiotica. Bij kinderen zijn intraveneuze antibiotica vaak nodig.
Bronnen: