| Schimmelnagel | meer botten, spieren, gewrichten |
| Onychomycose; Tinea unguium | |
| ten onterecht vaak kalknagel genoemd | |
|
|
 |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Oorzaak
De meeste gevallen worden veroorzaakt door dermatofyten. Dermatofyten zijn schimmels (een soort zwam). De schimmel kan worden opgelopen door contact met een besmette persoon of door contact met een oppervlak waar de schimmel aanwezig is, zoals een badkamervloer.
Symptomen
Geïnfecteerde nagels zien er abnormaal uit, maar jeuken niet en zijn niet pijnlijk. Bij milde infecties zijn de nagels wit of geel verkleurd. Een kalkachtige, witte aanslag kan zich langzaam onder het nageloppervlak verspreiden. Bij ernstigere infecties worden de nagels dikker en zien ze er misvormd en verkleurd uit. Ze kunnen loslaten van het nagelbed. Meestal hoopt het vuil van de geïnfecteerde nagel zich op onder de vrije rand.
Diagnose
- oderzoek door een arts
- oderzoek van nagelresten of knipsels
Een arts stelt meestal de diagnose onychomycose op basis van het uiterlijk van de nagels. Om de diagnose onychomycose te bevestigen, kan het nodig zijn een monster van het nagelresten onder een microscoop te onderzoeken en soms een kweek te nemen om te bepalen welke schimmel de infectie veroorzaakt, of een deel van de nagel af te knippen en een test te doen die polymerase kettingreactie (PCR) wordt genoemd. De PCR-test wordt gebruikt om veel kopieën van een gen van de schimmel te maken, waardoor de schimmel veel gemakkelijker te identificeren is.
Behandeling
- orale antischimmelmiddelen
- soms topische (plaatselijk) antischimmelmiddelen
Deze schimmelinfecties zijn moeilijk te genezen, maar veroorzaken meestal geen complicaties. Daarom wordt behandeling alleen aanbevolen als de symptomen bijzonder ernstig of hinderlijk zijn of als de persoon een risico op complicaties loopt. Mensen met diabetes of perifere vaatziekten en onychomycose lopen bijvoorbeeld het risico een ernstige infectie van de huid en weke delen van de voeten en benen (cellulitis) op te lopen.
Orale antischimmelmiddelen
Als behandeling gewenst is, moet de arts meestal een geneesmiddel voorschrijven dat via de mond (oraal) wordt ingenomen, zoals terbinafine, fluconazol, of itraconazol. Deze antischimmelmiddelen worden gedurende een lange periode ingenomen, meestal ten minste enkele maanden. Maar zelfs dan zal de nagel er niet normaal uitzien totdat de nieuwe, gezonde nagel is uitgegroeid, wat 12 tot 18 maanden kan duren. De bestaande misvormde of verkleurde nagel wordt niet beter, maar de nieuw groeiende nagel zou er normaal moeten uitzien.
Topische behandelingen
Ciclopirox is een antischimmelmiddel dat in een nagellak wordt gemengd, maar dat niet erg doeltreffend is wanneer het zonder orale geneesmiddelen wordt gebruikt. Efinaconazol en tavaborol zijn nieuwe antischimmelmiddelen die rechtstreeks op de nagel kunnen worden aangebracht (topisch). Ze zijn niet zo effectief als orale geneesmiddelen, maar kunnen de kans op genezing van de infectie vergroten wanneer ze samen met een oraal geneesmiddel worden ingenomen. Ze kunnen ook worden gebruikt door mensen die geen orale geneesmiddelen kunnen innemen.
Voetverzorging
Om de kans op een herhaling te verkleinen, moeten de nagels kort worden gehouden, de voeten na het baden worden afgedroogd (ook tussen de tenen), absorberende sokken worden gedragen en antischimmelvoetpoeder of -crème worden gebruikt. Oude schoenen kunnen een hoge concentratie schimmelsporen bevatten en moeten, indien mogelijk, niet worden gedragen.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5. blz.1232
- Thuisarts
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
- Nu.nl
Wat is het?
Een schimmelinfectie.
Symptomen
Meestal een dikke bruin-gele ingedroogde laag op en onder de nagel.
Oorzaak
Op onze huid 'wonen' gedurende ons hele leven allerlei in principe onschadelijke schimmels.
Maar op een beschadigde huid kan een schimmel in de huid of de nagel terechtkomen.
Daar veroorzaakt het een infectie.
Voeten en handen
Kalknagels komen vooral voor aan de voeten.
Onze handen zijn meestal droog. Onze voeten niet. Die bevinden zich een groot deel van de dag in een donkere ietwat vochtige omgeving,
de lievelingsomgeving van schimmels.
Als we altijd op slippers zouden lopen, zouden we er veel minder last van hebben.
Preventie
- preventie
- goed afdrogen na het douchen, vooral tussen de tenen
- profylaxe (medische middelen om de ziekte te voorkomen)
- geen
Behandeling
- zelf
- schimmeldodende zalven en andere middeltjes van de drogist werken niet
- soms zijn er goede verhalen over huis-, tuin- en keukenmiddeltjes, zoals Tea Tree of VapoRub. Maar daarvoor bestaat (nog) geen wetenschappelijk bewijs.
- medicijnen
- er bestaan wetenschappelijk bewezen effectieve medicijnen die de huisarts kan voorschrijven. Maar je moet je wel afvragen of je die echt wil nemen, want het middel is vaak erger dan de kwaal. Het zijn zware pillen die veel bijwerkingen kunnen geven zoals smaakverlies, hoofdpijn, gewrichtspijn, angst, depressiviteit, minder zicht en leverfalen. Bovendien moet je die pillen gedurende drie maanden elke dag nemen.
- arts
- niet nodig, een kalknagel is onschuldig; maar fraai is het niet
Bron:
Edwin de Vaal, huisarts.
| Laatste wijziging: 23 juni 2022 |