| Eenvoudige niet-toxische struma | meer hormonaal-metabolisch |
| Krop; Goiter, Euthyroid Goiter | |
|
|
 |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Eenvoudige niet-toxische struma is een niet-kankerachtige vergroting van de schildklier zonder over- of onderproductie van schildklierhormonen.
- niet-kankerachtige vergroting van de schildklier kan ontstaan door een tekort aan jodium in de voeding of door inname van bepaalde stoffen of medicijnen
- mensen hebben vaak geen symptomen
- artsen doen bloedonderzoek om te bepalen hoe goed de schildklier werkt
- artsen kunnen de oorzaak van de vergroting behandelen, en soms is een operatie nodig om een deel van de vergrote schildklier te verwijderen
Het woord struma wordt soms gebruikt voor elke vorm van vergroting van de schildklier (bijvoorbeeld door ontsteking of kanker).
Eenvoudige, niet-toxische struma is een specifieke vorm van niet-kankerachtige vergroting.
De meest voorkomende oorzaak van eenvoudige, niet-toxische struma in het grootste deel van de wereld is:
- een dieet dat onvoldoende jodium bevat (jodiumtekort)
De schildklier gebruikt jodium om schildklierhormoon te maken. Wanneer er niet genoeg jodium is, groeit de schildklier in een poging dit te compenseren.
In de Verenigde Staten is het meeste zout verrijkt met jodium, dus een tekort aan jodium is geen veel voorkomende oorzaak van struma.
Andere oorzaken van eenvoudige niet-toxische struma zijn onder meer:
- gebruik van bepaalde medicijnen (zoals amiodaron of lithium)
- het eten van bepaalde voedingsmiddelen in ongewoon grote hoeveelheden (zoals cassave, broccoli, bloemkool en kool)
Soms vormt zich tijdelijk een struma tijdens de puberteit, zwangerschap of menopauze.
Bij mensen met eenvoudige, niet-toxische struma produceert de schildklier normale hoeveelheden schildklierhormonen, zodat er geen sprake is van een onderactieve schildklier (hypothyreoïdie) of een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie).
Symptomen
Mensen merken meestal een zwelling aan de basis van de nek, maar hebben geen andere symptomen.
Soms drukt de struma op nabijgelegen weefsel en veroorzaakt hoesten, heesheid of problemen met ademhalen of slikken.
Bij mensen met een subacute schildklierontsteking is de klier meestal pijnlijk en gevoelig om aan te raken.
Diagnose
- schildklier functietesten
- echografie en een schildklierscan
Artsen doen meestal bloedonderzoek om te bepalen hoe de klier functioneert (schildklierfunctietests). Ze meten de bloedspiegels van de schildklierhormonen thyroxine (T4, of tetraiodothyronine) en triiodothyronine (T3) en schildklierstimulerend hormoon (TSH). Soms zoeken artsen ook naar antilichamen in het bloed die de schildklier aanvallen (antithyroïde antilichamen), wat een teken is van een immuunreactie op de schildklier, die ontstekingen veroorzaakt.
Artsen doen een radioactieve jodiumopnametest en een schildklierscan. Voor deze tests krijgt de persoon een kleine hoeveelheid radioactief jodium binnen (of wordt hij geïnjecteerd). Het radioactieve jodium concentreert zich in de schildklier. Een scanner kan detecteren hoeveel jodium de klier opneemt en een gammacamera (die straling detecteert) maakt een beeld van de schildklier. Deze scans tonen alle fysieke afwijkingen in de klier die zouden kunnen wijzen op de ziekte van Graves, schildklierknobbels of schildklierontsteking.
Artsen doen aan ultrasonografie, waarbij geluidsgolven worden gebruikt om een beeld van de schildklier te maken, om eventuele knobbeltjes te identificeren die kanker zouden kunnen zijn.
Behandeling
- soms jodiumsupplementen
- soms schildklierhormoonvervanging
- soms chirurgie
De behandeling hangt af van de grootte en de oorzaak van de struma.
In gebieden met een tekort aan jodium krijgen mensen jodiumsupplementen. Er kan jodium worden toegevoegd aan zout, water of gewassen om het jodiumtekort in het gebied op te heffen. Mensen moeten stoppen met het eten van voedingsmiddelen die de productie van schildklierhormoon remmen, bijvoorbeeld cassave, broccoli, bloemkool en kool.
Wanneer voeding geen oorzaak is, kunnen sommige mensen schildklierhormoonvervanging krijgen met levothyroxine. Dit medicijn blokkeert de productie van schildklierstimulerend hormoon en kan de struma doen slinken.
Mensen met zeer grote struma's kunnen een operatie nodig hebben om een deel van de schildklier te verwijderen of kunnen radioactief jodium toegediend krijgen om de klier voldoende te laten krimpen om interferentie met ademen of slikken te voorkomen of om cosmetische problemen te corrigeren.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
| Laatste wijziging: 15 april 2023 |