| Inleiding tot complicaties tijdens de bevalling | meer vrouwen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Meestal verlopen de bevalling zonder problemen. Ernstige problemen zijn relatief zeldzaam en artsen kunnen ze meestal opsporen en behandelen. Regelmatige bezoeken aan een arts of gediplomeerd verpleegkundige verloskundige tijdens de zwangerschap zijn belangrijk om een gezonde zwangerschap te hebben en om problemen op te sporen als ze zich voordoen. Sommige problemen ontwikkelen zich plotseling en onverwacht, dus zwangere vrouwen moeten hun arts of verloskundige bellen als er iets mis lijkt te zijn (zoals bloedingen, verminderde foetale beweging).
Voorbeelden van problemen (complicaties) die zich kunnen ontwikkelen of die pas duidelijk worden nadat een zwangere vrouw gaat bevallen of tijdens de bevalling:
- abnormale presentatie, positie of ligging van de foetus
- intraamniotische infectie (infectie en daaruit voortvloeiende ontsteking van de weefsels rond de foetus)
- schouderdystocie (de schouder van de foetus komt tegen het schaambeen van de vrouw en de baby komt vast te zitten in het geboortekanaal)
- navelstrengprolaps (de navelstreng komt voor de baby uit het geboortekanaal)
- baarmoederbreuk (zeldzaam)
- vruchtwaterembolie (het vocht dat de foetus in de baarmoeder omgeeft, komt in de bloedbaan van een vrouw terecht, wat soms een levensbedreigende reactie veroorzaakt)
- postpartumbloeding (overmatig bloedverlies in de baarmoeder bij de bevalling)
- placenta accreta (een probleem met de placenta dat ontdekt kan worden tijdens de zwangerschap of pas na de bevalling)
- uterus inversie (een binnenstebuiten gekeerde baarmoeder)
Als er complicaties optreden, kunnen alternatieven voor spontane bevalling en vaginale bevalling nodig zijn. Deze omvatten
- de bevalling op gang brengen met medicijnen (inductie van de bevalling)
- een tang of vacuümapparaat (vaginale bevalling genoemd) om de baby ter wereld te brengen
- keizersnede
Timing van de bevalling
De gemiddelde zwangerschapsduur is 40 weken, gerekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie. De uitgerekende datum is vastgesteld op 40 weken, maar dit is een schatting. De meeste vrouwen bevallen niet precies op de uitgerekende datum, maar sommige wel.
De bevalling kan beginnen:
- te vroeg (vroeggeboorte): Vóór de 37e week van de zwangerschap
- te laat (postterm): Na de 42e week van de zwangerschap
Als een baby te vroeg of te laat wordt geboren, is er een risico op gezondheidsproblemen.
De bevalling kan te vroeg of te laat plaatsvinden omdat een vrouw of foetus een medisch probleem heeft of omdat de foetus zich in een abnormale positie bevindt.
Het bepalen van de duur van de zwangerschap kan moeilijk zijn omdat de precieze datum van conceptie vaak niet kan worden vastgesteld. Vroeg in de zwangerschap kan een echografisch onderzoek helpen bepalen hoe ver de zwangerschap gevorderd is. In het midden tot het einde van de zwangerschap zijn echografieën minder betrouwbaar om de duur van de zwangerschap te bepalen.
Bronnen: