| Blaarvormingsmiddelen in chemische oorlogsvoering | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Er zijn veel soorten middelen voor chemische oorlogvoering die verschillende delen van het lichaam beïnvloeden. Blaarmiddelen beïnvloeden de huid en omvatten
- mosterd, inclusief zwavelmosterd en stikstofmosterd
- lewisiet (een arseenverbinding)
- fosgeenoxim
Blaarvormingsmiddelen, die de huid aantasten, kunnen ook de longen en luchtwegen beschadigen. Mosterd kan ook het vermogen van het beenmerg beïnvloeden om witte bloedcellen te produceren die infecties bestrijden en soms op de lange termijn huid- of luchtwegkanker veroorzaken.
Sommige middelen hebben karakteristieke geuren. Zwavelmosterd wordt bijvoorbeeld op verschillende manieren beschreven als ruikend naar mosterd, knoflook, mierikswortel of asfalt. Lewisiet kan een geraniumachtige geur hebben, en fosgeenoxim wordt eenvoudigweg als irriterend beschreven. De perceptie van deze geuren is echter zo subjectief dat ze geen betrouwbare indicatoren zijn voor de aanwezigheid of identiteit van deze verbindingen.
Symptomen
Mosterdverbindingen veroorzaken intense huidpijn en roodheid. Een paar uur na de blootstelling (soms wel 36 uur later) vormen zich blaren. Blaren veroorzaakt door zwavelmosterd lijken soms op een parelsnoer rond een centraal gebied dat onaangetast lijkt, maar in werkelijkheid te beschadigd is om blaren te veroorzaken. Blaren veroorzaakt door stikstofmosterd vertonen minder snel dit patroon. Blaren kunnen groot worden en vol vloeistof zitten. De ogen kunnen pijnlijk ontstoken zijn en de hoornvliezen kunnen troebel worden. Mensen hoesten en hebben heesheid, piepende ademhaling, hijgen en luchtpijpkrampen. Ze kunnen een beklemmend gevoel op de borst hebben en kortademig zijn. Er kan zich misselijkheid ontwikkelen.
Lewisiet veroorzaakt pijn binnen ongeveer een minuut na blootstelling aan de huid. Roodheid van de huid is vaak binnen 15 tot 30 minuten merkbaar en na enkele uren ontstaan ??er blaren. De blaren vormen zich meestal in het midden van het rode gebied en verspreiden zich naar buiten. De pijn begint te verdwijnen nadat de blaren zich hebben gevormd. Irritatie van de luchtwegen treedt kort na het inademen op en leidt tot hoesten, niezen, piepende ademhaling en kortademigheid doordat vloeistof uit de kleine bloedvaten in de longblaasjes (kleine luchtzakjes in de longen) lekt. Na een paar uur kunnen mensen een beklemmend gevoel op de borst krijgen en kortademig zijn.
Huidcontact met fosgeenoxime veroorzaakt binnen 5 tot 20 seconden intense, stekende ("brandneterende") pijn en bleekheid. De aangetaste huid wordt dan grijs met een rode rand. Binnen 30 minuten na blootstelling ontwikkelen zich bleke, licht verhoogde zwellingen, zogenaamde striemen (vergelijkbaar met die in netelroos). Gedurende de volgende zeven dagen wordt de huid donkerbruin en vervolgens zwart naarmate de huid en het onderliggende weefsel afsterven. Als de striemen niet operatief worden verwijderd, kunnen ze langer dan zes maanden aanhouden.
Diagnose
- evaluatie van een arts
- soms speciale laboratoriumtesten
Pijn die optreedt bij of kort na de blootstelling suggereert voor eerstehulpverleners dat Lewisiet of fosgeenoxime het betrokken chemische agens is. Een vertraagd begin van de pijn (soms een dag na de blootstelling) duidt op blootstelling aan zwavelmosterd. Tests die alleen in speciale laboratoria beschikbaar zijn, kunnen de diagnose bevestigen.
Mensen die worden blootgesteld aan mosterdverbindingen moeten gedurende twee weken regelmatig bloedtesten ondergaan om te controleren op een afname van het aantal witte bloedcellen die door deze middelen kan worden veroorzaakt.
Behandeling
- ontsmetting van ogen en huid
- behandeling van blaren
- soms extra zuurstof
Eerstehulpverleners proberen snel de ogen en huid van mensen te ontsmetten. Ze gebruiken een speciaal samengesteld commercieel huidontsmettingsproduct (reactieve huidontsmettingslotion of RSDL genoemd). Zeep en water kunnen zwavelmosterd eerder uitsmeren dan verwijderen, maar ze kunnen nog steeds worden gebruikt als er geen andere opties zijn voor de snelle ontsmetting van massaslachtoffers. Alleen water met een hoge stroomsnelheid en lage druk (bijvoorbeeld uit een tuinslang) kan ook worden gebruikt om de ogen en de huid te ontsmetten.
Artsen behandelen blaren alsof het gewone brandwonden zijn door hitte of vuur, geven de persoon vloeistof via een ader en bedekken de brandwonden met steriel verband. Zorgvuldige hygiëne is belangrijk om infectie te voorkomen. Antibiotische zalf wordt op de randen van de oogleden aangebracht om te voorkomen dat de oogleden aan elkaar plakken.
Voor mensen die moeite hebben met ademhalen is aanvullende zuurstof nodig. Misselijkheid kan worden behandeld met medicijnen zoals atropine.
Bronnen: