Wat is het?
Een Morel-Lavalleé laesie is een holte tussen subcutis en fascie gevuld met vocht. Het is zichtbaar op een echo en op een MRI. Het beeld is voor het eerst beschreven door de Franse arts Maurice Morel-Lavalleé in 1853. Het ontstaat meestal door een hoog-energetisch stomp tangentieel trauma, waarbij de diepere lagen van de dermis en subcutis losscheuren van de onderliggende fascie. Dit wordt ook wel een ‘closed internal degloving injury’ genoemd. Door het trauma scheuren vaten en lymfvaten en wordt de ruimte gevuld met bloed, een hematoom, maar ook met lymfevocht en necrotisch debris en niet meer gevasculariseerde vet lobuli. Het hematoom wordt langzaam opgelost en gaat over in een serosanguinolente vloeistof. Soms is het omgeven door een pseudokapsel, waarbinnen vloeistofspiegels kunnen worden gezien op een echo of MRI. Het komt vaker voor bij vrouwen. Er is een associatie met heupfracturen. Het komt ook bij kinderen voor, dan is niet altijd bekend of er een voorafgaand trauma was.
|