Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
Wanneer neusbotjes breken, kan het slijmvlies dat de neus bekleedt scheuren, wat resulteert in een bloedneus. Meestal wordt de neusrug naar één kant geduwd. Soms kan het kraakbeen van het neustussenschot (het rubberachtige weefsel dat de neusholte in tweeën deelt) naar één kant worden geduwd. Als zich bloed verzamelt onder het membraan dat het kraakbeen van het neustussenschot omgeeft (septum hematoom genoemd), kan het kraakbeen afsterven. Het dode kraakbeen kan uit elkaar vallen, waardoor de neusrug in het midden doorhangt (zadelneusmisvorming genoemd). Soms zijn bij een gebroken neus de botten die de neus met de schedel verbinden beschadigd. Door deze beschadiging kan de vloeistof die de hersenen en het ruggenmerg omgeeft (hersenvocht) naar buiten lekken. Door deze schade kunnen ook bacteriën uit de neus in de ruimte rond de hersenen en het ruggenmerg terechtkomen en een ernstige infectie (meningitis) veroorzaken. Symptomen Diagnose
Medische hulp is nodig zodat artsen hematomen van het neustussenschot, lekkende hersenvloeistof en andere verwondingen aan het gezicht kunnen vinden die meteen behandeld moeten worden. Gewoonlijk stelt een arts de diagnose van een gebroken neus door voorzichtig aan de neusbrug te voelen of er sprake is van onregelmatigheden in vorm en uitlijning, ongewone beweging van de botten, het ruwe gevoel van gebroken botten die tegen elkaar bewegen en gevoeligheid. Normaal gesproken worden er geen röntgenfoto's van de neus gemaakt omdat deze niet nauwkeurig zijn voor het diagnosticeren van breuken en ook niet helpen om aan te geven welke behandeling nodig is. Als artsen een letsel aan andere botten in het gezicht of aan de schedel vermoeden, maken ze een computertomografie (CT-scan). Behandeling
Behandeling van pijn en zwelling Behandeling van hematomen Behandeling van breuken Eerst geven artsen volwassenen een plaatselijke verdoving, die het gebied verdooft. Kinderen krijgen een algehele verdoving, die tijdelijk bewusteloosheid veroorzaakt. Door met de vingers te drukken en met een instrument dat in de neus wordt gestoken te tillen, manipuleren de artsen de botten in hun normale positie. De neus wordt dan gestabiliseerd met een externe spalk. Het kan ook nodig zijn dat artsen gaasjes in de neus plaatsen (inwendige pakking). Er worden antibiotica gegeven terwijl de pakking op zijn plaats zit om het risico op infectie te verkleinen. Neusbeenbreuken genezen na ongeveer 6 weken.
Bronnen:
|