Breuken van de kaak en het middengezicht meer verwonding en vergiftiging  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Verwondingen aan het gezicht komen vaak in combinatie voor. Het oog en de neus of de mond en de wang kunnen bijvoorbeeld beschadigd raken als gevolg van hetzelfde letsel.

  • een gebroken onderkaak veroorzaakt meestal pijn en zwelling, verandert de manier waarop de tanden op elkaar passen en zorgt ervoor dat de persoon de mond niet volledig kan openen.
  • breuken in het middelste deel van het gezicht kunnen zwelling, dubbelzien, gevoelloosheid in het gezicht, een ingevallen oogbol, veranderingen in de manier waarop de tanden op elkaar passen en/of het onvermogen om de mond volledig te openen veroorzaken.
  • artsen kunnen kaak- en aangezichtsbreuken meestal ontdekken tijdens een onderzoek, maar meestal worden er röntgenfoto's gemaakt of computertomografie gedaan.
  • een onderkaakfractuur wordt behandeld door de kaak rust te geven, geopereerd te worden of de kaak dicht te binden totdat de botten genezen zijn.
  • een breuk in het middengezicht kan operatief worden behandeld, maar een operatie wordt meestal alleen gedaan als de breuk andere problemen veroorzaakt dan pijn en zwelling, zoals misvorming van het gezicht.

De term kaakfractuur verwijst vaak naar een breuk van de onderkaak (onderkaak). Fracturen van de bovenkaak (deel van het bot dat de bovenkaak wordt genoemd) worden soms kaakfracturen genoemd, maar worden meestal beschouwd als aangezichtsfracturen.

De onderkaak wordt meestal gebroken als gevolg van een stomp trauma, zoals een vuistslag of een klap met een honkbalknuppel of ander voorwerp.

Fracturen van de bovenkaak kunnen ontstaan wanneer de voorkant van het gezicht tegen een onbeweeglijk object slaat, zoals bij een val van hoogte of een botsing met een motorvoertuig. Sommige fracturen worden veroorzaakt door een klap met een stomp voorwerp zoals een vuist of wapen. Sommige kaakfracturen breken alleen een tandkas.

Breuken van het middengezicht

Veel breuken van het aangezicht, meestal breuken die het gevolg zijn van een aanzienlijke hoeveelheid kracht (zoals bij een botsing met een motorvoertuig), vallen in een van de volgende categorieën (de LeFort classificatie genoemd):

  1. de breuk strekt zich uit over de bovenkaak (maxilla).
  2. de breuk strekt zich uit van het onderste deel van één wang, omhoog naar en over de neusbrug, en dan omlaag naar het onderste deel van de andere wang.
  3. de breuk strekt zich uit over de neusbrug en de botten rond de ogen.

   Symptomen   
Een gebroken onderkaak veroorzaakt meestal pijn en zwelling van de kaak, en mensen hebben vaak het gevoel dat hun tanden niet op elkaar passen zoals het hoort. Vaak kan de mond niet wijd open of schuift hij naar één kant bij het openen of sluiten.

Fracturen van de bovenkaak veroorzaken vaak zwelling en misvorming van het gezicht. De zwelling wordt zelden ernstig genoeg om de luchtweg te blokkeren en de ademhaling te belemmeren. Een verwonding die krachtig genoeg is om de bovenkaak te breken, kan echter ook de wervelkolom in de nek verwonden (zie pagina Hersenen, ruggenmerg en zenuwaandoeningen/aandoeningen van het ruggenmerg/verwondingen van...) of hersenletsel (zie verwonding-vergiftiging: hoofdletsel) veroorzaken.

Andere symptomen zijn afhankelijk van waar de breuk zich bevindt.

Breuken van de botten op de bodem van de oogkas kunnen dubbel zicht veroorzaken (omdat de spieren van het oog zich vlakbij vasthechten), gevoelloosheid in de huid onder het oog (vanwege letsel aan zenuwen) of een ingevallen oogbol.

Breuken van het jukbeen (zygomatische boog) kunnen het onvermogen veroorzaken om de kaak volledig te openen, een verandering in de manier waarop de tanden op elkaar passen en een onregelmatigheid in het jukbeen die gevoeld kan worden als je er met een vinger overheen gaat.

Andere breuken van de bovenkaak die doorlopen tot in de kaak kunnen leiden tot het niet volledig kunnen openen van de kaak en een verandering in de manier waarop de tanden op elkaar passen.

Breuken die doorlopen door een tand of kieskom creëren een opening in de mond waardoor bacteriën in de mond de onderkaak of bovenkaak kunnen infecteren.

   Diagnose   

Een onderzoek door een arts kan meestal vaststellen of de kaak gebroken is. Meestal worden röntgenfoto's genomen om breuken van de onderkaak of alleen een tandkas vast te stellen. Computertomografie (CT-scan) wordt gedaan om breuken van de bovenkaak vast te stellen. Röntgenfoto's van de nek worden vaak gemaakt om schade aan de wervelkolom uit te sluiten. Als iemand symptomen van hersenletsel heeft, wordt er een CT van de hersenen gemaakt. Als de persoon zichtproblemen heeft of een letsel bij het oog, wordt er een oogonderzoek gedaan.

   Behandeling   

  • behandeling van specifieke fracturen, waaronder chirurgie

Als mensen vermoeden dat hun kaak gebroken is, moeten ze onmiddellijk naar de spoedafdeling gaan.

Als de zwelling of bloeding de ademhalingswegen begint af te sluiten, moeten artsen mogelijk een buisje (endotracheale buis) inbrengen om de persoon te helpen ademen.

Behandeling van onderkaakfracturen
De behandeling van een onderkaakfractuur bestaat uit het laten rusten van de kaak zodat het bot kan genezen. Bij milde breuken hoeft de persoon alleen maar niet te kauwen, dus schrijven artsen een vloeibaar of zacht voedseldieet voor. Bij ernstigere breuken (zoals breuken op meer dan één plaats of breuken waarbij de uiteinden van het bot uit elkaar liggen, een zogenaamde verschoven breuk) moet de kaak worden gerepareerd.

Artsen kunnen metalen platen aan het bot aan elke kant van de breuk bevestigen met medische schroeven, of ze kunnen de boven- en onderkaak van de persoon enkele weken aan elkaar vastmaken met draad. Als de kaak is dichtgemaakt, kan de persoon alleen vloeistoffen door een rietje drinken. Omdat slechts een deel van het tandoppervlak kan worden gepoetst terwijl de kaak is dichtgebonden, schrijven artsen een mondspoeling voor die twee keer per dag moet worden gebruikt. Nadat de kaak enkele weken is dichtgebonden, moet deze meestal worden versterkt met oefeningen.

Bij kinderen worden sommige onderkaakfracturen in de buurt van het oor niet geïmmobiliseerd. In plaats daarvan is een milde beperking van de kaakbeweging met een apparaat gedurende 5 tot 10 dagen voldoende.

Behandeling van kaakfracturen
Kaakfracturen worden met een operatie behandeld als ze problemen veroorzaken zoals zichtproblemen, een verandering in de manier waarop de tanden op elkaar passen, beperking van het openen van de kaak, een ingevallen oogbol, gevoelloosheid in het gezicht of een onaanvaardbare verandering in uiterlijk. Artsen wachten vaak een paar dagen na het letsel (wanneer de zwelling is afgenomen) om te beslissen of een operatie nodig is. Een operatie bestaat meestal uit fixatie met schroeven en platen. Na de operatie moeten de kaken mogelijk worden geïmmobiliseerd, maar vaak slechts een paar dagen, waarna mensen gedurende enkele weken alleen zacht voedsel mogen eten.

Behandeling van tandkasfracturen
Elke fractuur van een tandkas wordt behandeld met antibiotica.

Wist u dat...
  • Mensen met een gesloten kaak moeten altijd een draadschaar bij zich hebben. Als ze hun mond moeten openen (zoals bij braken), moeten ze de draden doorknippen die de kaak dichthouden.

Bronnen:

   Einde van de pagina