| Verwondingen aan de urinebuis | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
De urinebuis is de buis die urine van de blaas buiten het lichaam brengt. Bij mannen loopt de urinebuis door het midden van de penis.
De meeste verwondingen aan de urinebuis komen voor bij mannen. Veel voorkomende oorzaken zijn bekkenbreuken en verwondingen aan het perineum. Het perineum is het gebied tussen de anus en het scrotum (of bij vrouwen tussen de anus en de vulva).
De urethra kan ook onbedoeld verwond raken tijdens chirurgische ingrepen direct aan de urethra of tijdens procedures waarbij instrumenten in de urethra worden ingebracht, zoals blaaskatheterisatie of cystoscopie (waarbij een flexibele kijkbuis door de urethra in de blaas wordt ingebracht). Soms zijn verwondingen het gevolg van schotwonden. In zeldzame gevallen kunnen verwondingen aan de urethra door iemand zelf worden veroorzaakt door een vreemd voorwerp rechtstreeks in de urethra te steken of door een penisbreuk.
Sommige verwondingen aan de plasbuis blijven beperkt tot blauwe plekken. Verwondingen aan de urinebuis kunnen ook de bekleding scheuren, waardoor urine in de weefsels van de penis, het scrotum, de buikwand of het perineum lekt.
Complicaties die het gevolg kunnen zijn van verwondingen aan de urinebuis zijn infectie, bloeding, permanente vernauwing (strictuur of stenose), erectiestoornissen en oncontroleerbaar urineverlies (urine-incontinentie).
(Zie ook Overzicht van verwondingen aan urinewegen en genitaliën).
Symptomen
De meest voorkomende symptomen van urethra-letsel zijn bloed aan het uiteinde van de penis bij mannen of de urethrale opening bij vrouwen, bloed in de urine, niet kunnen plassen en pijn bij het plassen. Blauwe plekken kunnen zichtbaar zijn tussen de benen of in de genitaliën. Andere symptomen kunnen optreden als er complicaties optreden. Als er bijvoorbeeld urine in de omliggende weefsels lekt, kan er een infectie ontstaan. Bovendien kan het letsel ertoe leiden dat de urinebuis vernauwt (strictuur of stenose) in de buurt van of op de plaats van het letsel, waardoor het moeilijk wordt om te plassen. Mannen kunnen ook een verminderde erectie krijgen (erectiestoornis), veroorzaakt door schade aan de zenuwen of bloedtoevoer naar de penis.
Diagnose
- Retrograde urethrografie
Bij mannen wordt de diagnose van een urethra-letsel meestal bevestigd door retrograde urethrografie, een röntgenfoto die wordt gemaakt nadat een radiopaak contrastmiddel, een vloeistof die zichtbaar is op röntgenfoto's, rechtstreeks in het uiteinde van de urethra is gebracht. Retrograde urethrografie wordt gedaan voordat een katheter door de urethra in de blaas wordt gebracht. Bij vrouwen wordt een flexibele endoscoop gebruikt om de bekleding van de blaas en de plasbuis te onderzoeken (cystoscopie).
Behandeling
- Blaasdrainageslang
- Soms een operatie (om scheuren in de plasbuis te repareren)
Bij urethrale kneuzingen die geen urineverlies tot gevolg hebben, kan een arts gedurende enkele dagen een katheter via de urethra in de blaas plaatsen om de urine af te voeren terwijl de urethra geneest.
Bij de meeste scheuren in de urinebuis moet de urine uit de urinebuis worden afgevoerd met een katheter die via de huid van de onderbuik rechtstreeks in de blaas wordt geplaatst. De urethra wordt chirurgisch gerepareerd nadat alle andere verwondingen zijn genezen of na 8 tot 12 weken (wanneer de ontsteking is verdwenen). In zeldzame gevallen genezen scheuren in de urethra zonder operatie.
Behandeling helpt sommige complicaties van urethra-letsels te voorkomen. Complicaties die niet kunnen worden voorkomen, worden dienovereenkomstig behandeld.
Bronnen: