| Placenta Accreta | meer vrouwen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Placenta accreta is een placenta met een abnormaal stevige hechting aan de baarmoeder. |
- een keizersnede, placenta previa (wanneer de placenta de baarmoederhals bedekt) tijdens de huidige zwangerschap, of beide, verhogen het risico op placenta accreta
- als een vrouw risicofactoren heeft voor placenta accreta, doen artsen tijdens de zwangerschap regelmatig echografie om te controleren op deze complicatie
- als het risico op placenta accreta hoog is, kunnen artsen enkele weken voor de uitgerekende datum met de zwangere vrouw praten over het plannen van een keizersnede met hysterectomie (verwijderen van de baarmoeder)
Na de bevalling komt de placenta meestal los van de baarmoeder en kan een vrouw de placenta zelf of met hulp van een arts of verloskundige naar buiten duwen. Als de placenta te stevig vastzit, kunnen er na de bevalling delen van de placenta in de baarmoeder achterblijven. In deze gevallen wordt de bevalling van de placenta uitgesteld en neemt het risico op bloedingen en infecties in de baarmoeder toe. Bloedingen kunnen levensbedreigend zijn.
In de Verenigde Staten is het aantal gevallen van keizersnede toegenomen, waardoor ook het aantal gevallen van placenta accreta is toegenomen.
Risicofactoren
Een keizersnede in een eerdere zwangerschap of placenta previa in de huidige zwangerschap verhoogt het risico op placenta accreta. Als beide factoren aanwezig zijn, is het risico sterk verhoogd. Andere risicofactoren zijn
- leeftijd 35 jaar of ouder
- meerdere eerdere zwangerschappen
- fibromen onder het baarmoederslijmvlies (endometrium)
- voorafgaande operaties aan de baarmoeder anders dan een keizersnede, inclusief verwijdering van myomen
- aandoeningen van het baarmoederslijmvlies, zoals het syndroom van Asherman (littekenvorming van het baarmoederslijmvlies door een infectie of operatie)
Diagnose
- echografie
- soms magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
Als een vrouw aandoeningen heeft die het risico op placenta accreta verhogen, doen artsen meestal echografie voor de bevalling om te controleren op placenta accreta. Echografie, met een handapparaat dat op de buik of in de vagina wordt geplaatst, kan periodiek worden gedaan, vanaf ongeveer 20 tot 24 weken zwangerschap. Als ultrasonografie onduidelijk is, kan MRI worden gedaan.
Tijdens de bevalling wordt placenta accreta vermoed als een van de volgende dingen zich voordoet:
- de placenta is niet binnen 30 minuten na de bevalling van de baby afgeleverd
- artsen kunnen de placenta niet met de hand van de baarmoeder scheiden
- pogingen om de placenta te verwijderen leiden tot hevig bloeden
Behandeling
- keizersnede hysterectomie
Als artsen placenta accreta vóór de bevalling ontdekken, wordt meestal een keizersnede uitgevoerd gevolgd door verwijdering van de baarmoeder (keizersnede hysterectomie). Bij deze procedure wordt de baby eerst via een keizersnede ter wereld gebracht. Daarna wordt de baarmoeder verwijderd met de placenta op zijn plaats. Deze procedure wordt meestal uitgevoerd rond 34 weken zwangerschap. Het helpt mogelijk levensbedreigend bloedverlies te voorkomen, dat kan optreden als de placenta na de bevalling vast blijft zitten. De procedure kan echter complicaties veroorzaken, zoals hevige bloedingen. Ook kunnen er bloedstolsels ontstaan als de operatie lang duurt en/of als er na de operatie een lange periode van bedrust nodig is. Bloedstolsels kunnen zich door de bloedbaan verplaatsen en een slagader in de longen blokkeren (een aandoening die longembolie wordt genoemd). Een keizersnede moet worden uitgevoerd door een ervaren chirurg en in een ziekenhuis dat is uitgerust om complicaties te behandelen.
Als een vrouw het belangrijk vindt om in de toekomst kinderen te krijgen, proberen artsen de baarmoeder met verschillende technieken te behouden. Deze technieken kunnen echter niet worden gebruikt als de bloeding extreem hevig is of waarschijnlijk extreem hevig zal zijn (vanwege de ligging van de placenta).
Bronnen: