Vrouwelijke Genitale Verminking meer kinderen   meer infecties  
  Besnijdenis van vrouwen

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Let op:  in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.

Wat is het?
Vrouwelijke genitale verminking is een traditionele praktijk in sommige culturen waarbij de uitwendige genitaliën geheel of gedeeltelijk worden verwijderd.

De vrouwelijke uitwendige genitaliën omvatten de clitoris (een klein bobbeltje op de vrouwelijke genitaliën dat gevoelig is voor seksuele stimulatie), de schaamlippen (de vlezige plooien of lippen van weefsel die de genitale organen omsluiten en beschermen) en het maagdenvlies (een dun vlies dat de opening van de vagina omsluit).

Vrouwelijke genitale verminking is een traditionele praktijk in sommige culturen in delen van Afrika (meestal Noord- of Centraal-Afrika). Verminking wordt ook toegepast in sommige delen van het Midden-Oosten en in andere delen van de wereld. In culturen waar het wordt toegepast, wordt het vaak beschouwd als een methode die voordelen biedt op het gebied van vrouwelijke hygiëne, vruchtbaarheid, kuisheid en mannelijk seksueel genot. Genitale verminking bij vrouwen kan afnemen door de invloed van religieuze leiders die zich tegen de praktijk hebben uitgesproken en door het groeiende verzet in sommige gemeenschappen.

De praktijk heeft veel potentiële complicaties en geen voordelen voor de gezondheid. De gemiddelde leeftijd van meisjes die verminking ondergaan is 7 jaar en verminking gebeurt meestal zonder verdoving.

Er zijn vier hoofdtypen van vrouwelijke genitale verminking gedefinieerd door de Wereldgezondheidsorganisatie:

  • clitoridectomie:  gedeeltelijke of volledige verwijdering van de clitoris en/of de huidplooi rond de clitoris (voorhuid of clitoriskap genoemd).
  • excisie:  gedeeltelijke of volledige verwijdering van de clitoris en de kleine schaamlippen, met of zonder verwijdering van de grote schaamlippen.
  • infibulatie:  vernauwen van de vaginale opening door de kleine schaamlippen of de grote schaamlippen in te snijden en te verplaatsen, soms door middel van hechtingen, met of zonder verwijdering van de clitoris of clitoriskapje
  • overige:  alle andere schadelijke ingrepen aan de vrouwelijke genitaliën voor niet-medische doeleinden (zoals prikken, piercen, kerven [insnijden], schrapen en dichtschroeien van de genitaliën).

Gevolgen van genitale verminking zijn onder andere bloedingen en infecties (inclusief tetanus). Vrouwtjes die geïnfibuleerd zijn kunnen mogelijk terugkerende urine- en gynaecologische infecties en littekens hebben. Vrouwtjes die zwanger worden na verminking kunnen ernstig letsel oplopen aan het uitwendige bekkengebied of bloeden (bloeding) tijdens de bevalling. Psychologische problemen kunnen ernstig zijn.

Vrouwen die infibulatie hebben ondergaan, moeten worden verzorgd door een arts die cultureel gevoelig is. Soms willen of moeten vrouwen een deïnfibulatieprocedure ondergaan, die vaak wordt uitgevoerd voordat ze aan seksuele activiteit gaan doen of voordat ze vaginaal gaan bevallen. Vrouwen moeten zorg krijgen van een specialist die ervaring heeft met deze procedure.


Bronnen:


  Einde van de pagina