Wat is het?
De fysieke houding van een dokter speelt een cruciale rol. Sinds 1970 schenkt wereldwijd bijna elk geneeskundecurriculum
aandacht aan communicatie.7 Als ‘best practice’ wordt beschreven dat dokters aan het bed van de patiënt moeten gaan zitten.
Dit staat al in traditionele leerboeken: ‘zit op een stoel dicht bij het hoofdeinde zo dat je hoofd op de hoogte van patiënt
zijn hoofd is, of zo dichtbij als comfortabel is. Buig richting patiënt, maak oogcontact. Als het mogelijk is, probeer de
patiënt aan te raken gedurende het gesprek. De daadwerkelijke aanraking van een patiënt tijdens lichamelijk onderzoek bevordert de
communicatie met de patiënt.10 Van oudsher wordt zelfs aangeraden om het lichamelijk onderzoek van de buik zittend te doen.
Tijdens coschappen gaan coassistenten dan ook zitten naast het bed tijdens een gesprek, bijvoorbeeld om een volledige anamnese
te oefenen. De praktijk en de literatuur leren dat afgestudeerde dokters dit in de kliniek steeds minder of soms zelfs helemaal
niet meer doen, en blijven staan aan het bed. Wellicht heeft dit te maken met de hoge werkdruk, continue afleiding door
telefoontjes of het idee dat gaan zitten te veel tijd kost.
|