Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Medicijnen of andere stoffen die een zwangere vrouw inneemt, kunnen de foetus bereiken door de placenta te passeren, dezelfde route die wordt genomen door zuurstof en voedingsstoffen, die nodig zijn voor de groei en ontwikkeling van de foetus. Medicijnen die de placenta niet passeren, kunnen echter toch schadelijk zijn voor de foetus doordat ze de baarmoeder of de placenta aantasten. Medicijnen of andere stoffen die een zwangere vrouw tijdens de zwangerschap inneemt, kunnen de foetus op verschillende manieren beïnvloeden:
Sommige medicijnen blijven in het lichaam en kunnen effecten hebben nadat ze zijn gestopt. Isotretinoïne bijvoorbeeld, een medicijn dat wordt gebruikt om huidaandoeningen te behandelen, wordt opgeslagen in vet onder de huid en komt langzaam vrij in de loop van weken. Isotretinoïne kan geboorteafwijkingen veroorzaken als een vrouw zwanger wordt binnen 2 weken nadat de medicatie is gestopt. Daarom wordt vrouwen geadviseerd om ten minste 3 tot 4 weken te wachten nadat de medicatie is gestopt voordat ze zwanger worden. Hoe medicijnen de placenta passeren Hoe een medicijn de foetus beïnvloedt, hangt af van het
Tabel: Timing en effecten van medicijnen tijdens de zwangerschap. Overheidsinstanties die toezicht houden op de veiligheid van geneesmiddelen kunnen geneesmiddelen classificeren op basis van de huidige kennis over de veiligheid tijdens de zwangerschap. In de Verenigde Staten geeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) informatie over de veiligheid van geneesmiddelen tijdens de zwangerschap (zie FDA: Medicine and Pregnancy). Kennis over de veiligheid van medicijnen tijdens de zwangerschap is gebaseerd op onderzoek bij mensen en dieren en op bijwerkingen die zijn gemeld door mensen die de medicijnen hebben gebruikt. Over het algemeen adviseren artsen zwangere vrouwen over het gebruik van een geneesmiddel op basis van beschikbaar onderzoek, het belang van het geneesmiddel voor de gezondheid van de zwangere vrouw en of er andere behandelingen zijn die minder risico's voor de zwangere vrouw of foetus met zich meebrengen. Medicijnen worden tijdens de zwangerschap gegeven als de voordelen groter zijn dan de risico's. Tabel: Medicijnen en risico op problemen tijdens de zwangerschap*. Vaccins tijdens de zwangerschap Vaccins die gemaakt zijn met een levend virus (zoals het rodehondvaccin en het varicellavaccin) worden niet gegeven aan vrouwen die zwanger zijn of zwanger zouden kunnen zijn. Andere vaccins (zoals tegen cholera, hepatitis A, hepatitis B, pest, hondsdolheid en tyfus) worden alleen aan zwangere vrouwen gegeven als ze een aanzienlijk risico lopen op het ontwikkelen van die specifieke infectie en als het risico op bijwerkingen van het vaccin laag is. Enkele vaccins die als veilig worden beschouwd voor zwangere vrouwen en die worden aanbevolen tijdens de zwangerschap zijn
Er is steeds meer bewijs voor de veiligheid en effectiviteit van COVID-19 vaccinatie tijdens de zwangerschap. Deze gegevens suggereren dat de voordelen van het krijgen van een COVID-19 vaccin zwaarder wegen dan alle bekende of potentiële risico's van vaccinatie tijdens de zwangerschap. (Zie ook CDC: COVID-19 vaccins tijdens zwangerschap of borstvoeding). In augustus 2023 keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) het gebruik goed van een vaccin tegen respiratoir syncytieel virus (RSV) bij zwangere personen tussen 32 en 36 weken zwangerschap, met een waarschuwing om gebruik vóór 32 weken te vermijden (zie FDA keurt eerste vaccin goed voor zwangere personen om RSV bij baby's te voorkomen). Medicijnen voor hart- en vaatziekten tijdens de zwangerschap Verschillende soorten bloeddrukverlagende middelen, zoals angiotensineconverterende enzymremmers (ACE-remmers) en thiazidediuretica, worden gewoonlijk niet aan zwangere vrouwen gegeven. Deze medicijnen kunnen ernstige problemen veroorzaken bij de foetus, zoals nierschade, onvoldoende groei voor de geboorte (groeiremming) en aangeboren afwijkingen. Spironolacton wordt ook niet gegeven aan zwangere vrouwen. Deze medicatie kan de ontwikkeling van vrouwelijke kenmerken (feminisatie) bij een mannelijke foetus veroorzaken. Digoxine, gebruikt voor de behandeling van hartfalen en sommige abnormale hartritmes, passeert gemakkelijk de placenta. Maar bij de gebruikelijke doses heeft digoxine meestal weinig effect op de baby voor of na de geboorte. Antidepressiva tijdens de zwangerschap Paroxetine lijkt het risico op hartafwijkingen bij de geboorte te verhogen. Dus als een zwangere vrouw paroxetine neemt, moet er een echocardiografie worden gedaan om het hart van de foetus te onderzoeken. Andere SSRI's verhogen dit risico echter niet. Als een zwangere vrouw antidepressiva gebruikt, kan de pasgeborene na de bevalling ontwenningsverschijnselen (zoals geïrriteerdheid en trillen) vertonen. Om deze symptomen te voorkomen, kunnen artsen de dosis van het antidepressivum tijdens het derde trimester geleidelijk afbouwen en de medicatie stoppen voordat de baby wordt geboren. Als een vrouw echter aanzienlijke tekenen van depressie vertoont of als de symptomen verergeren als de dosis wordt verlaagd, moeten de antidepressiva worden voortgezet. Een depressie tijdens de zwangerschap kan leiden tot een postpartum depressie, wat een ernstige verandering in de stemming met zich meebrengt en behandeling vereist. Antivirale geneesmiddelen tijdens de zwangerschap Voor een zwangere vrouw met vroege milde tot matige COVID-19 kan het behandelteam de risico's en voordelen bespreken en beslissen of nirmatrelvir-ritonavir of remdesivir geschikt is. Voor zwangere patiënten die voor COVID-19 in het ziekenhuis worden opgenomen, kan het gebruik van baricitinib of tocilizumab ook worden overwogen. Over het algemeen bevelen deskundigen aan dat theoretische bezorgdheid over de veiligheid van antivirale geneesmiddelen tijdens de zwangerschap het gebruik ervan bij zwangere vrouwen niet in de weg staat. Als een zwangere vrouw griep krijgt, moet ze zich zo snel mogelijk laten behandelen, omdat de behandeling van griep binnen 48 uur na het begin van de symptomen het meest effectief is. Behandeling op elk moment van de infectie vermindert echter het risico op ernstige complicaties. Er zijn geen goed opgezette onderzoeken gedaan naar zanamivir en oseltamivir bij zwangere vrouwen. Veel onderzoeken op basis van observatie geven echter aan dat de behandeling van zwangere vrouwen met zanamivir of oseltamivir het risico op schadelijke effecten niet verhoogt. Er is weinig of geen informatie over het gebruik van andere griepmedicijnen tijdens de zwangerschap. Acyclovir dat via de mond wordt ingenomen of op de huid wordt aangebracht, meestal om het herpes simplexvirus te behandelen, lijkt veilig te zijn tijdens de zwangerschap. Medicijnen gebruikt tijdens de bevalling Bronnen:
|