Anale kloofjes kunnen worden veroorzaakt door een verwonding als gevolg van een harde of grote stoelgang of door een frequente losse stoelgang. Soms worden ze ook veroorzaakt door penetratie van de anus tijdens anale seks. Fissuren veroorzaken een verkramping van de anale sluitspier (de spierring die de anus gesloten houdt), wat de pijn verergert en genezing verhindert. Anale fissuren kunnen bij mensen van alle leeftijden voorkomen, maar komen het meest voor bij zuigelingen. Symptomen Diagnose
Een arts stelt de diagnose van een fissuur door de anus voorzichtig te inspecteren. Behandeling
Een stoelgangverzachter of psyllium of meer voedingsvezels kunnen de kans op letsel door harde of grote stoelgang verminderen. De genezing wordt soms bevorderd door het gebruik van zinkoxidezalf of glycerinezetpillen die het lagere rectum smeren en de ontlasting zachter maken. Het aanbrengen van plaatselijke verdovingsmiddelen (zoals benzocaïne of lidocaïne) op de anus of het weken in een warm (niet heet) zitbad gedurende 10 tot 15 minuten na elke stoelgang vermindert het ongemak en bevordert de doorbloeding, wat de genezing bevordert. Het onderdompelen gebeurt door te hurken of te zitten in een gedeeltelijk gevuld bad of door een met warm water gevulde bak op de toiletpot of de commode te plaatsen. Om de spasmen van de anale sluitspier te verminderen en de genezing van fissuren te bevorderen, kunnen artsen de anale sluitspier injecteren met botulinumtoxine of de persoon nitroglycerinezalf of calciumkanaalblokkers (zoals nifedipinecrème of diltiazemgel) laten aanbrengen op de plaats van de fissuur. Als deze maatregelen niet werken, kan een operatie nodig zijn. Om de spasmen van de sluitspier te verlichten, snijden artsen een deel van de interne sluitspier door (interne anale sphincterotomie genoemd). Bronnen:
|