| Dacryostenose | meer ogen |
|
|
|
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Aangeboren dacryostenose
Aangeboren dacryostenose kan het gevolg zijn van onvoldoende ontwikkeling van een deel van de nasolacrimale kanalen. Meestal is het uiteinde van de nasolacrimal duct geblokkeerd.
Het resultaat is een overvloed aan tranen die langs de wang naar beneden loopt (epifora) of aanhoudende korstvorming veroorzaakt. Eén of beide ogen kunnen aangetast zijn.
Het probleem wordt meestal voor het eerst opgemerkt bij baby's van 3 tot 12 weken oud. Dit type verstopping verdwijnt meestal zonder behandeling op de leeftijd van 6 tot 9 maanden, wanneer het nasolacrimale systeem zich ontwikkelt. Tot het kind ongeveer 1 jaar oud is, raden artsen vaak aan dat ouders de traanzak 4 of 5 keer per dag zachtjes masseren om de verstopping te helpen verlichten.
Als de verstopping niet is verholpen tegen de tijd dat het kind ongeveer 1 jaar oud is, moet een keel-, neus- en oorarts of oogarts de nasolacrimal duct openen met een kleine sonde, die meestal wordt ingebracht via de kanaalopening (punctum) in de binnenhoek van het ooglid bij de neus. Het kind krijgt meestal een algemene verdoving voor deze ingreep.
Verworven dacryostenose
Verworven dacryostenose is vaak het gevolg van leeftijdsgerelateerde vernauwing van het kanaal. Het kan ook het gevolg zijn van littekenvorming na een verwonding
of operatie of van aandoeningen die ontstekingen veroorzaken zoals sarcoïdose of
granulomatose met polyangiitis (vroeger Wegener granulomatose genoemd).
Simpelweg een sonde inbrengen, zoals wordt gedaan bij aangeboren dacryostenose, is meestal niet effectief. Als dacryostenose aanhoudend, hinderlijk tranen
of herhaalde episodes van infectie veroorzaakt, kan een operatie (dacryocystorhinostomie [DCR]) nodig zijn om een doorgang te creëren tussen de traanzak en de neus.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Wiki Nederlandstalig
| Laatste wijziging: 08 juli 2023 |