Fibroom meer huid  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Een fibroom is een goedaardige tumor van een bindweefselcel.
Fibroma is de overkoepelende term voor benigne (goedaardige) tumoren opgebouwd uit rijpe fibrocyten of fibroblasten. Meestal zijn het rubberachtige, zachte ingekapselde huidkleurige huidtumoren. Ook harde fibromen komen voor (fibromatosis). Zachte fibromen worden ook wel fibroma molle genoemd, gesteelde fibromen worden fibroma pendulans of acrochordon genoemd. Lipofibromen (of fibrolipomen) zijn grote zachte fibromen met een grote vetcomponent.

  • De meeste tumoren van de dunne darm zijn niet-kankerachtig (goedaardig). Hiertoe behoren tumoren van vetcellen (lipomen), zenuwcellen (neurofibromen), bindweefselcellen (fibromen) en spiercellen (leiomyomen)
  • De meeste niet-kankerachtige tumoren van de dunne darm veroorzaken geen symptomen. Grotere tumoren kunnen echter bloed in de ontlasting veroorzaken, een gedeeltelijke of volledige obstructie van de darm, of wurging van de darm als een deel van de darm in een aangrenzend deel uitloopt (een aandoening die intussusceptie wordt genoemd). Sommige niet-kankerachtige tumoren scheiden hormonen (zie Gastrinoma) of hormoonachtige stoffen (zie Vipoma) af die symptomen zoals diarree of blozen kunnen veroorzaken

Diagnose   

  • enteroclyse
  • endoscopie
  • video capsule endoscopie

Artsen doen meestal een enteroclyse. Bij deze procedure wordt een grote hoeveelheid bariumvloeistof via een buis in de neus ingebracht en worden röntgenfoto's gemaakt terwijl het barium door het spijsverteringskanaal beweegt. Soms wordt deze procedure uitgevoerd met een computertomografie (CT-scan) in plaats van gewone röntgenfoto's, in welk geval de persoon het barium gewoon kan drinken in plaats van een buisje door de neus te krijgen.

Een arts kan een endoscoop (een flexibele kijkbuis - zie endoscopie) gebruiken die via de mond naar de twaalfvingerige darm en een deel van het jejunum (het bovenste en middelste deel van de dunne darm) wordt gebracht om de tumor te lokaliseren en een biopsie (het wegnemen van een weefselmonster voor onderzoek onder een microscoop) uit te voeren. Een arts kan soms tumoren van de kronkeldarm (het onderste deel van de dunne darm) zien door een colonoscoop (een endoscoop die wordt gebruikt om het onderste deel van het spijsverteringskanaal te bekijken) door de anus, door de hele dikke darm en omhoog naar de kronkeldarm te brengen.

Een draadloze capsule op batterijen die een of twee kleine camera's bevat (videocapsule-endoscopie) kan worden ingeslikt om beelden van tumoren in de dunne darm te laten zien.

Soms is een kijkoperatie nodig om een tumor in de dunne darm op te sporen.

Behandeling   

  • verschillende verwijderingsmethoden

Kleine niet-kankerachtige gezwellen kunnen worden vernietigd door behandelingen die worden toegepast via een flexibele kijkbuis (endoscoop - zie endoscopie) die in de darm wordt ingebracht. Deze behandelingen omvatten het toedienen van elektrische stroom (elektrocauterisatie) of warmte (thermische vernietiging) direct op het gezwel en het richten van een hoogenergetische lichtbundel op het gezwel (laserfototherapie).

Bij grote gezwellen kan een operatie nodig zijn.

Bronnen:

Laatste wijziging: 27 augustus 2022
  Einde van de pagina