Vreemde voorwerpen in het rectum meer spijsvertering  
  rectum = endeldarm

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Vreemde voorwerpen in het rectum zijn meestal voorwerpen die in het rectum zijn ingebracht, maar ze kunnen ook zijn ingeslikt.

  • voorwerpen die opzettelijk in het rectum zijn ingebracht of zijn ingeslikt, kunnen vast komen te zitten
  • de symptomen hangen af van de grootte en vorm van het voorwerp en of er complicaties zijn
  • de diagnose is gebaseerd op een lichamelijk onderzoek, röntgenfoto's en computertomografie
  • als de arts het voorwerp niet met een retractor kan verwijderen, wordt het operatief verwijderd

Het rectum is het deel van het spijsverteringskanaal boven de anus waar de ontlasting wordt vastgehouden voordat het via de anus het lichaam verlaat.

De anus is de opening aan het einde van het spijsverteringskanaal waar de ontlasting het lichaam verlaat.

(Zie ook Overzicht van anus en rectum).

Het spijsverteringsstelsel

Ingeslikte voorwerpen, zoals tandenstokers, kippenbotjes of visgraten, kunnen vast komen te zitten op de overgang tussen de anus en het rectum (de anorectale overgang). Ook klysmapunten, chirurgische sponzen of instrumenten, thermometers en voorwerpen die gebruikt worden voor seksuele stimulatie kunnen per ongeluk vast komen te zitten in het rectum nadat ze door de anus zijn gegaan. Medicijnverpakkingen die worden ingebracht in een poging om ze te verbergen voor rechtshandhavers kunnen opzettelijk worden ingebracht maar onbedoeld vast komen te zitten.

Symptomen   
Plotselinge, ondraaglijke pijn tijdens de stoelgang wijst erop dat een vreemd voorwerp, meestal op de anorectale verbinding, de bekleding van de anus of het rectum binnendringt.

Andere symptomen hangen af van de grootte en vorm van het voorwerp, hoe lang het daar al zit en of het de anus of het rectum heeft geperforeerd (doorboord) of een infectie heeft veroorzaakt.

Diagnose   

  • onderzoek door een arts
  • soms beeldvorming van de buik en borstkas

Een arts kan het voorwerp voelen door tijdens het onderzoek met een gehandschoende vinger te voelen.

Röntgenfoto's van de buik en borstkas kunnen artsen helpen het voorwerp te identificeren en te bepalen of er complicaties zijn opgetreden. Er kancomputertomografie (CT-scan) worden gedaan als het voorwerp niet kan worden geïdentificeerd met röntgenstralen.

Behandeling   

  • als het voorwerp kan worden gevoeld, verwijderen met een rectale retractor
  • als het voorwerp niet kan worden gevoeld of gezien, chirurgische verwijdering
  • na verwijdering, sigmoïdoscopie

Als een arts het voorwerp kan voelen, wordt meestal een plaatselijk verdovingsmiddel onder de huid en bekleding van de anus geïnjecteerd om het gebied te verdoven. De anus kan dan wijder worden uitgespreid met een instrument dat een rectaal retractor wordt genoemd, en het voorwerp kan worden vastgepakt en verwijderd. Soms geven artsen algehele anesthesie, waardoor de anus ontspant en het voorwerp zonder operatie kan worden verwijderd.

Als een arts het voorwerp niet kan voelen of als het voorwerp niet door de anus kan worden gezien en verwijderd, wacht de arts tot de natuurlijke golfbewegingen van de wand van de dikke darm (peristaltiek genoemd) het voorwerp naar beneden brengen, waardoor het kan worden verwijderd.

Als de arts het vreemde voorwerp niet kan verwijderen, wordt de persoon in het ziekenhuis opgenomen en is een operatie nodig. Tijdens de operatie krijgt de persoon een regionale of algehele verdoving en wordt het voorwerp voorzichtig naar de anus verplaatst. In zeldzame gevallen moet het rectum worden opengesneden om het voorwerp te verwijderen.

Nadat het voorwerp is verwijderd, doet de arts een sigmoïdoscopie (een flexibele buis wordt in de anus ingebracht om het onderste deel van de dikke darm, het rectum en de anus te bekijken) om te bepalen of het rectum is geperforeerd of op een andere manier is beschadigd.


Bronnen:

Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek

  Einde van de pagina