Sneeuwblindheid meer oogaandoeningen   Fotokeratitis; Lasogen; Xonnebankogen  Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de Engelstaige wiki. Wat is het?    Fotokeratitis of ultraviolette keratitis is een pijnlijke oogaandoening die wordt veroorzaakt door blootstelling van onvoldoende beschermde ogen aan de ultraviolette (UV) stralen van hetzij natuurlijke (bv. intens zonlicht) of kunstmatige (bv. de vlamboog tijdens het lassen) bronnen. Fotokeratitis is te vergelijken met zonnebrand van het hoornvlies en het bindvlies. Het letsel kan worden voorkomen door het dragen van oogbescherming die het grootste deel van de ultraviolette straling tegenhoudt, zoals een lasbril met de juiste filters, een lashelm, een zonnebril die voldoende UV-bescherming biedt, of een geschikte sneeuwbril. De aandoening wordt meestal behandeld door verwijdering van de bron van ultraviolette straling, afdekking van het hoornvlies en toediening van pijnstillers. Photokeratitis is bekend onder een aantal verschillende termen waaronder: sneeuwblindheid, boogoog, lassersflits, bakogen, hoornvliesflits, flitsbrandwonden, niphablepsia, of keratoconjunctivitis photoelectrica. Symptomen    Veel voorkomende symptomen zijn pijn, hevige tranen, trillende oogleden, ongemak bij fel licht, en vernauwde pupillen. Oorzaak    Elke intense blootstelling aan UV-licht kan leiden tot fotokeratitis. In 2010 publiceerde het Department of Optometry van het Dublin Institute of Technology dat de drempelwaarde voor fotokeratitis 0,12 J/mē is. (Daarvoor, in 1975, had de Division of Biological Effects van het US Bureau of Radiological Health gepubliceerd dat de menselijke drempelwaarde voor fotokeratitis 50 J/mē is.) Veel voorkomende oorzaken zijn lassers die geen adequate oogbescherming hebben gebruikt, zoals een geschikte lashelm of lasbril. Dit wordt boogoog genoemd, terwijl fotokeratitis door blootstelling aan zonlicht dat wordt weerkaatst door ijs en sneeuw, vooral op grote hoogte, sneeuwblindheid wordt genoemd. Het kan ook ontstaan door het gebruik van zonnebanken zonder de juiste oogbescherming. Natuurlijke bronnen zijn onder meer fel zonlicht dat weerkaatst wordt door sneeuw of ijs of, minder vaak, door de zee of zand. Verse sneeuw weerkaatst ongeveer 80% van de UV-straling in vergelijking met een droog zandstrand (15%) of zeeschuim (25%). Dit is vooral een probleem in poolgebieden en op grote hoogten, want met ongeveer elke 300 m (1.000 ft) hoogte (boven zeeniveau), neemt de intensiteit van de UV-stralen met vier procent toe. Diagnose    Fluoresceïne kleurstofkleuring zal schade aan het hoornvlies onder ultraviolet licht aantonen. Preventie    Sneeuwbril, traditioneel gebruikt door de Inuit. Photokeratitis kan worden voorkomen door een zonnebril of oogbescherming te gebruiken die 5-10% van het zichtbare licht doorlaat en bijna alle UV-stralen absorbeert. Bovendien moeten deze brillen grote glazen en zijkapjes hebben om incidentele blootstelling aan licht te voorkomen. Een zonnebril moet altijd worden gedragen, zelfs als de lucht bewolkt is, omdat UV-stralen door wolken heen kunnen gaan. De Inuit, Yupik en andere Arctische volkeren maakten sneeuwbrillen van materialen zoals drijfhout of kariboegeweien om sneeuwblindheid te helpen voorkomen. De bril was zo gebogen dat hij goed paste op het gezicht van de gebruiker, met een grote gleuf aan de achterkant voor de neus. De bril liet een kleine hoeveelheid licht door via een lange dunne spleet die in de lengte was uitgesneden. De bril werd op het hoofd gehouden door een koord gemaakt van kariboe pees. Als de lenzen van de zonnebril ontbreken, kunnen noodlenzen worden gemaakt door gleuven te knippen in donkere stof of tape dat op zichzelf is teruggevouwen. De SAS Survival Guide beveelt aan de huid onder de ogen zwart te maken met houtskool (zoals de oude Egyptenaren deden) om verdere reflectie te voorkomen. Behandeling    De pijn kan tijdelijk worden verlicht met verdovende oogdruppels voor het onderzoek; ze worden echter niet gebruikt voor een voortgezette behandeling, omdat verdoving van het oog de genezing van het hoornvlies belemmert, en kan leiden tot zweervorming van het hoornvlies en zelfs verlies van het oog. Koele, natte kompressen over de ogen en kunsttranen kunnen de lokale symptomen helpen wanneer het gevoel terugkeert. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (<NSAID) oogdruppels worden veel gebruikt om ontsteking en oogpijn te verminderen, maar zijn niet bewezen in strenge proeven. Systemische (orale) pijnmedicatie wordt gegeven als het ongemak ernstig is. De genezing verloopt meestal snel (24-72 uur) als de verwondingsbron wordt verwijderd. Verder letsel moet worden voorkomen door isolatie in een donkere kamer, het verwijderen van contactlenzen, niet wrijven in de ogen, en het dragen van een zonnebril totdat de symptomen verbeteren. Bronnen: Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5.  blz.1684 Thuisarts Wiki Nederlandstalig Wiki Engelstalig Laatste wijziging: 5 januari 2022   Einde van de pagina