| Hagedissenbeten | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
De enige twee hagedissen waarvan bekend is dat ze giftig zijn, zijn de:
De Mexicaande Korsthagedis komt voor in Mexico. Het Gilamonster komt voor in Arizona, Sonora, Mexico en aangrenzende gebieden.
Het gif van deze hagedissen lijkt qua inhoud en effect enigszins op dat van sommige groefkopadders, hoewel de symptomen meestal veel minder ernstig zijn en beten bijna nooit dodelijk zijn. In tegenstelling tot de meeste slangen, klemmen het Gilamonster en de korsthagedis zich stevig vast als ze bijten en kauwen ze het gif in de persoon in plaats van het via de giftanden in te spuiten. De hagedis kan moeilijk te verjagen zijn.
Veel voorkomende symptomen zijn pijn, zwelling en verkleuring in het gebied rond de beet en gezwollen lymfeklieren. Zwakte, zweten, dorst, hoofdpijn en oorsuizen kunnen optreden. In ernstige gevallen kan de bloeddruk dalen.
Er zijn verschillende suggesties om Gilamonsters te verwijderen:
- de kaken open forceren met een tang
- een vlam onder de kin van de hagedis aanbrengen
- de hagedis en het lichaamsdeel onder water dompelen
Als de hagedis eenmaal los is, blijven er vaak tandfragmenten achter in de huid die verwijderd moeten worden. De behandeling van lage bloeddruk of bloedstollingsproblemen is vergelijkbaar met die van adderbeten. Er is geen specifiek tegengif beschikbaar.
(Zie ook Inleiding tot beten en steken).
Bronnen: