| Breuken van de handpalm | meer verwonding en vergiftiging |
| Middenhandsbeenfracturen; Boksersfracturen | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Bij handpalmfracturen gaat het om de botten tussen de vinger- en polsbotten. Deze botten worden middenhandsbeentjes genoemd. Soms breekt ook het middenhandsbeentje aan de basis van de duim, maar deze breuken worden meestal apart behandeld. |
- metacarpale fracturen zijn vaak het gevolg van het slaan met een hard voorwerp.
- de knokkels zijn gezwollen en gevoelig.
- meestal kunnen artsen de diagnose stellen op basis van röntgenfoto's die vanuit verschillende hoeken zijn genomen.
- de behandeling bestaat uit een spalk en soms eerst het terugplaatsen van de gebroken stukjes bot (reductie), afhankelijk van het type breuk.
(Zie ook Overzicht van breuken).
Metacarpale fracturen worden vaak boksersfracturen genoemd omdat ze vaak het gevolg zijn van het slaan tegen een hard voorwerp (zoals een muur of de kaak van een andere persoon). Als deze breuken het gevolg zijn van iemand in de mond slaan, kan de huid kapot zijn ('vechtbeet'). In dergelijke gevallen kunnen bacteriën uit de mond van de andere persoon de wond besmetten en infecties veroorzaken die, als ze niet snel worden behandeld, het gebruik van de hand blijvend kunnen beïnvloeden.
Symptomen
Bij mensen met een middenhandsbeentjebreuk zijn de knokkels gezwollen en gevoelig. Soms zitten de gebroken botstukken niet op hun plaats (verkeerd uitgelijnd) of draaien ze zo dat een vinger niet op zijn plaats zit.
Diagnose
(Zie ook Diagnose van fracturen.)
Als mensen denken dat ze hun handpalm hebben gebroken, moeten ze naar een arts gaan.
Meestal kunnen artsen de breuk vaststellen op basis van röntgenfoto's die vanuit verschillende hoeken zijn genomen.
Behandeling
- voor open wonden, vooral 'vechtbeten', antibiotica om infectie te voorkomen
- soms een nieuwe stand van de gebroken botten
- een spalk
Als mensen wonden hebben in de buurt van het gewonde gewricht in hun hand, kan het zijn dat ze iemand op de mond hebben geslagen. Als ze iemand op de mond hebben geslagen, kunnen artsen de wond schoonmaken en antibiotica geven om infectie te voorkomen.
Metacarpale fracturen worden gedurende enkele weken behandeld met een spalk (zoals een ulnaire spalk). Of de gebroken stukken terug op hun plaats moeten worden gezet (gereduceerd) voordat de spalk wordt aangebracht, hangt af van het type breuk.
Als de gebroken stukken erg scheef of gedraaid zijn, kunnen artsen ze meestal terug op hun plaats zetten zonder operatie, de zogenaamde gesloten reductie.
Voordat de botten weer op hun plaats worden gezet, kunnen artsen een van de volgende middelen gebruiken om te voorkomen dat mensen pijn voelen:
- een hematoomblokkade
- een blokkade van de nervus ulnaris
Voor een hematoomblokkade wordt een naald door de huid in de breuk gestoken waar zich bloed heeft verzameld (een hematoom is een ophoping van bloed). Vervolgens wordt lidocaïne (een verdovingsmiddel) ingespoten, waardoor het gebied rond de botbreuk wordt verdoofd.
Voor een ulnaire zenuwblokkade injecteren artsen een verdovingsmiddel in de zenuwen in het gebied. Deze procedure voorkomt dat de zenuwen pijnsignalen naar de hersenen sturen. De elleboogzenuw loopt van de elleboog naar de pink en ringvinger.
Nadat de spalk is verwijderd, wordt geleidelijk begonnen met oefeningen om de hand en vingers volledig te bewegen. Meestal kunnen mensen hun hand weer volledig gebruiken.
Bronnen: