Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
Veel mensen die brandwonden hebben opgelopen, hebben ook rook ingeademd. Soms inhaleren mensen rook zonder brandwonden op te lopen. Het inademen van kleine hoeveelheden rook veroorzaakt meestal geen ernstige, blijvende gevolgen. Als de rook echter bepaalde giftige chemicaliën bevat of ongewoon dicht is of als de inademing lang duurt, kunnen er ernstige problemen ontstaan. Zelfs gewone huishoudelijke materialen zoals plastic en stoffen kunnen giftige chemicaliën (giftige verbrandingsproducten) produceren wanneer ze verbranden. Rookinhalatie kan op verschillende manieren problemen veroorzaken:
Koolmonoxide is een gas dat bij veel branden ontstaat. Bij inademing verhindert koolmonoxide dat het bloed zuurstof vervoert, zodat weefsels niet genoeg zuurstof krijgen (zie ook Koolmonoxidevergiftiging). Veel huishoudelijke en industriële stoffen geven cyanide af bij verbranding en veroorzaken cyanidevergiftiging. Het inademen van chemische stoffen die vrijkomen in de rook, zoals waterstofchloride, fosgeen, zwaveldioxide, giftige aldehyde-chemicaliën en ammoniak, kan zwelling en schade aan de luchtpijp (trachea) en zelfs de longen veroorzaken. Uiteindelijk vernauwen de kleine luchtwegen die naar de longen leiden, waardoor de luchtstroom verder wordt belemmerd. Hete rook verbrandt meestal alleen de mond en keel in plaats van de longen, omdat rook snel afkoelt. Een uitzondering is stoom, dat veel meer warmte-energie met zich meedraagt dan rook en dus ook de luchtwegen in de longen kan verbranden. Symptomen Schade aan de luchtpijp, ademhalingswegen of longen kan hoesten, piepen en/of kortademigheid veroorzaken. Deze symptomen kunnen onmiddellijk optreden of pas na 24 uur. Brandwonden in de mond en keel veroorzaken zwelling waardoor het moeilijk kan zijn om lucht in te ademen. Mensen kunnen roet in de mond of neus hebben, verschroeide neusharen of brandwonden rond de mond. Diagnose
Soms is een doktersonderzoek alles wat nodig is voor mensen die weinig of geen symptomen hebben en slechts kort aan rook zijn blootgesteld. Mensen met symptomen hebben meestal wat tests nodig, zoals bloedonderzoek om het zuurstof- en koolmonoxideniveau te meten en een röntgenfoto van de borstkas. Om de mate van letsel door rookinhalatie te beoordelen bij mensen met aanzienlijke symptomen, kunnen artsen een flexibele kijkbuis (laryngoscoop of bronchoscoop) in de luchtpijp brengen. Behandeling Mensen met symptomen veroorzaakt door ingeademde rook krijgen zuurstof toegediend via een gezichtsmasker. Als een verbranding van de luchtpijp wordt vermoed, wordt een beademingsbuis via de neus of mond ingebracht voor het geval de luchtpijp later opzwelt en de luchtstroom belemmert. Als mensen beginnen te piepen, kunnen medicijnen die de kleine luchtwegen openen, zoals albuterol, worden gegeven, meestal in de vorm van een nevel die met zuurstof wordt gecombineerd en via een gezichtsmasker wordt ingeademd. Als longschade kortademigheid veroorzaakt die aanhoudt ondanks het gebruik van een gezichtsmasker en albuterol, kan een beademingsmachine nodig zijn. Bronnen:
|