|
Vroegâh toen ik nog jong en knap was... en geen geld had voor Quad en Kef.
Eentje is de eerste, een Sony TA-1010.
In de jaren 80 had ik een tijdje de
Quad QC 22 voor- en 2 stuks
Quad II eindversterker. Omdat ik dacht mijn Quad 303 kuren vertoonde (wat niet het geval was, de luidsprekers kabel was de boosdoener, shame on me) kwam er in 2021 een Cambridge Azur 340A SE. De budgetversie van Cambridge, eigenlijk heel weinig mis mee. Opgevolgd in 2024 door de Quad 34-303.
Draaitafel (Dual 1209), tapedeck (geen herinnering meer aan) en cassettedeck (Nakamichi LX3 en de Nakamichi 550) zijn ooit (jaren 80 en 90) wel gebruikt (geen idee waar ze gebleven zijn), maar met die (mechanische) techniek heb ik al jarenlang geen affiniteit meer. De digitale compact cassette dcc is geheel aan mij voorbij gegaan. Een iPod nano heeft een paar jaar dienst gedaan (je woordenschat gaat er wel op vooruit als je die met Windows wilt koppelen). Maar de iPod is exit, opgevolgd door een DAP. In 2021 heeft er één maand een DAB in huis gestaan. Maar de ontvangst met een binnenantenne is in mijn regio allerbelabberst.
Een koptelefoon (Seinheiser) (anno 2024 zijn er hele goede) was er ooit toen er klachten van mijn ouders kwamen over de herrie die uit mijn kamer kwam. Oortjes zijn niet mijn kopje thee (anno 2024 zijn er hele goede, link).
In de jaren 70 was de Wharfdale Denton 2 een prima middenklasse boekenplank luidspreker. Mijn in 2013 aangeschafte televisie had een belabberde geluidskwaliteit (dat hebben vrijwel alle flatscreens). De Bose Active RoomMate was de oplossing. Opgevolgd in 2019 door de Bose Companion 2 Serie III en een paar maanden later door de Bowers & Wilkins MM-1. Eind 2013 sond er 'opeens' de Kef Coda 70 in huis. De reviews zijn lovend. Klinkt ook helemaal niet slecht, maar vergelijken met de Kef 101 is niet fair.
De Quad ESL 57 hebben eind 70-tiger jaren een paar dagen in mijn huiskamer gestaan.
Met afstand het mooiste wat ik ooit gehoord heb, smullen. MAAR...
Het sterke punt van de ESL 57 is het middengebied, stemmen, strijkers en blazers. De ESL 57 hoort nog altijd tot het beste wat er op luidsprekergebied bestaat.
In het hoog zitten wat grillige piekjes die velen wel aantrekkelijk vinden, hangt van de soort muziek af die je speelt, maar die anderen toch weer minder prettig vinden.
Het enige echte grote minpunt is niet het gebrek aan laag wat steeds weer als argument wordt gebruikt, maar de wel afstraling, de spreidingsdiagram.
Bij de originele ESL verandert het hoog al door je hoofd te draaien en dat is hinderlijk en onrustig.
|
|||||||||