(Bron: Zwolle, Gemeente Archief, N.H. Doopb. RBSO nr.708 blz.217-218: Martinus, geboren 13 september 1787, wordt gedoopt op 16 september.)
(Het kostte enige moeite en tijd om zijn huwelijk te vinden, want hij is getrouwd als Martinus 'Spiek').

(Het is verleidelijk om te denken dat haar voorouders afkomstig uit het plaatsje 'Herxen', dat ligt 10 km ten zuiden van Zwolle).

(Bron Zwolle, Gemeente Archief, N.H. Lidmatenboek 6 blz.275: Hendrika Speek, wonende in de Kamperstraat, doet belijdenis in september 1837).

(Woonde in Zwolle in de Nijstad 376 en later 434, later op den Vijfhoek buiten de Diezerpoort).

(Heeft meer dan 50 jaar bij 'Volkers & Baron' gewerkt, datum indienst treding : 22 april 1867).

(Bron: Zwolle, Gemeente Archief, Bevolkings Register 1860-1940 blz.308a: Geesje verhuist op 11-04-1900 naar Deventer, krankzinnigengesticht).

(Bron: Zwolle, Gemeente Archief, Bevolkings Register 1860-1940, blz.S308a: op 19-09-1902 vertrokken uit Zwolle naar Zierikzee, terug op 05-03-1906, op 09-05-1908 vertrokken naar Dessau, Duitsland. Op 15 januari 1930 ingeschreven in Schiedam).

(In 1930 is het echtpaar met dochters Käthe en Elsa naar Nederland verhuisd. Ingeschreven in Schiedam, van Ruijsdaellaan 66b op 15 januari 1930. Dochter Hilda bleef in Dessau wonen).

(In de doopakte van Elsa staat alleen de moeder vermeld: Louise Gensch.)
(Bron persoonskaart: woonde in Dessau (DL); op 15 januari 1930 ingeschreven in Schiedam, van Ruijsdaellaan 66B; op 02 augustus 1968 verhuisd naar Den Haag, Monsterseweg 93).

1.	v	Geesje Susanne Hilda (Hilda) [14763], bronnen, grafsteen. . (Haar ouders zijn in januari 1930 naar Nederland verhuisd, samen met haar twee zussen. Hilda is in Dessau gebleven omdat ze verkering had of al getrouwd was.) (Bij overlijden woonde Hilda in Dessau-Ziebigk, Kornhaustr.25). Geboren op 26-05-1908 te Dessau, Duitsland. Overleden op 30-06-1960 te Dessau-Ziebigk, Duitsland op 52-jarige leeftijd. (Vermoedelijk geen kinderen in dit huwelijk). Gehuwd (1) circa 1940. Echtgenoot is N.N. [14765]. Overleden te Rusland. (Gezien de leeftijd van Hilda bij het huwelijk (44 jaar) zijn er waarschijnlijk geen kinderen in dit huwelijk). Gehuwd (2) 1953 te Dessau, Duitsland. Echtgenoot is Franz Paul Richard (Richard) SCHNEIDER [14766], Taxichauffeur. Overleden na 1960. Zoon van Otto SCHNEIDER [14945] en Pauline HÖHNE [14946].
2.	v	Käthe [4144], verkoopster, chefassistente chocolade fabriek. . (Op de persoonskaart van Käthe staat geen echtgenoot vermeld, terwijl in de familie het sterke het vermoeden bestaat dat er wel een kind en een partner/echgenoot is (was?). Bron De Gelderse Roos (ontvangen juni 2007): Käthe is op 26 augustus 1946 opgenomen in het Psychiatrisch Ziekenhuis Wolfheze, anno 2007 De Gelderse Roos geheten. Ze werd daaruit ontslagen op 19 oktober 1956 en vertrok met onbekende bestemming. Haar vader (C.W.M. Speek, van Ruijsdaellaan 66B, Schiedam) stond toen als contactpersoon vermeld. Ze werd voor de tweede maal opgenomen op 1 oktober 1959 en werd op 12 november 1971 overgebracht naar het Gemeente Ziekenhuis Arnhem, anno 2007 Rijnstate geheten. In dat ziekenhuis overleed Käthe op 17 november 1971.) (Haar nicht An meldde het volgende over Käthe: ons is vrijwel niks over haar bekend, er mocht om onbekende redenen niet naar worden gevraagd of over gesproken worden met haar moeder. Käthe zat in Arnhem in een inrichting, was getrouwd met een ingenieur, vermoedelijk 1 dochter (vermoedelijk een 'moetje'). An zegt dat ze haar moeder over 'Wolfheze' heeft horen praten. An nog gevraagd: overlijdenskaart (antw. onbekend), begraven (antw. onbekend), waar/wanneer getrouwd (antw. onbekend, misschien in Duitsland). Käthe en Elsa zijn samen met pa en ma in 1930 uit Duitsland terug gekomen, Hilda is in Dessau gebleven.) (Bron: overlijdensaangifte. Op zeventien november negentienhonderd eenenzeventig, te 8 uur, 45 minuten is overleden in de gemeente Arnhem: Speek, Käthe, geboren te Dessau, Duitsland, op 13 december 1909, wonende te Wolfheze, gemeente Renkum, ongehuwd (!), dochter van Speek, Cornelis Wilhelmus Martinus en van: Gensch, Elsa. De wettelijk voorgeschreven verklaringen betreffende dit overlijden zijn voor mij, ambtenaar van de burgerlijke stand van Arnhem afgelegd door Mijnhart, Dirk Jan, oud 25 jaar, uitvaartverzorger, wonende te Arnhem, die tevens verklaarde uit eigen wetenschap van het overlijden kennis te dragen. Waarvan akte, welke overeenkomstig de wet is voorgelezen en ondertekend op 18 november 1971.) (Bron online-begraafplaatsen: Graf id-nummer: 283725. (Plaats)aanduiding: C 424. Omschrijving: geen zerk aanwezig, gegevens ontleend aan het register). Geboren op 13-12-1909 te Dessau, Duitsland. Overleden op 17-11-1971 te Arnhem, Gemeente Ziekenhuis op 61-jarige leeftijd. Begraven te Oosterbeek Noord, Algemene Begraafplaats (van Limburg van Stirumweg). (Er is het vermoeden dat er een (voorhuwelijkse?) dochter is in deze relatie, maar tot nu toe is bewijs daarvoor niet gevonden). Relatie. Partner is N.N. [7933].
3.	v	Elsa [4145] (zie IX.7).

(Het verhaal gaat dat de oudste vier kinderen van Susanna in 1916 (?) op het strand van Scheveningen door hun moeder zijn achter gelaten. De kinderen zijn toen in kindertehuizen terecht gekomen).

(Is nogal wat keren verhuisd, zie daarvoor zijn persoonskaart).

(Bron persoonskaart: Heeft gewoond te Voorst J 139 H; te Nijmegen, 11sep29 Archief; op 4aug39 naar Driehuizerweg 267; op 2dec40 naar Kastanjelaan 28).

(Volgens schoondochter Maja is Geesje Jacoba Hendrika vanuit een kindertehuis (plaats onbekend) in Bodegraven bij een kaashandelaar gaan werken als 'meisje voor dag en nacht').

(In de vijftiger jaren met hun kinderen naar Canada geëmigreerd).

(Bron: Zwolle, Gemeente Archief, Bevolkings Register 1860-1940: blz.S308: uitgeschreven naar Kampen op 15-11-1875 en terug in Zwolle op 29-04-1876).
(bron: Zwolle, Gemeente Archief, Bevolkings Register 1860-1940: blz.S307: Martinus in Zwolle resp. in de Dwarsstraat, de Molenstraat, de Vechtstraat, de Buiten ....... en de Balistraat 19.)
(Martinus was analfabeet, hij kon zijn eigen naam schrijven en het woord tabak lezen, in zijn trouwakte tekent een getuige voor hem, omdat 'als het schrijven niet te hebben geleerd'. Als metaalbewerker, linkshandige klinker, was hij een goede vakman. Veel klinknagels in de oude IJsselbrug bij Zwolle zijn 'van zijn hand'. Hij heeft gewerkt bij scheepstimmerwerf 'van de Velde' en bij machinefabriek 'Salandia' aan het Zwarte Water. Dat moet na 1917 geweest zijn, want zijn schoonzoon Meine Nijboer kende hem toen al. Lustte graag een borreltje (om het maar netjes te formuleren...) zodat zijn echtgenote voor het hele gezin de kost moest verdienen met een kruidenierswinkeltje aan de Balistraat 9. Hij had veel jonge kennissen, weinig kontakt met zijn oudere broer Hendrik Jan. Trakteerde zijn kinderen af en toe bij bakkerij Vos. Na het overlijden van zijn vrouw Fenngien in 1940 wilde niemand van zijn kinderen hem in huis hebben (vermoedelijk was hij alcoholist). Schoondochter Aaltje Boneschansker, zeer 'op de penning', zag daar wel 'brood' in, daarom is hij naar zijn zoon Gerrit gegaan aan de Hoofdvaart 4 in Dedemsvaart. Waarschijnlijk werd het verblijf van Martinus in Dedemsvaart financieel ondersteund door zijn kinderen, want Aaltje Boneschansker ging af en toe naar Zwolle om 'geld op te halen'. In de oorlog was er soms onenigheid over de tabaksbonnen die je dan kreeg. Martinus kreeg die voor eigen gebruik, maar schoondochter Ali probeerde die ook 'in de vingers te krijgen'. Martinus was in Dedemsvaart geen thuiszitter, zwierf altijd buiten, ging vaak naar een schoenmaker aan het einde van de Julianalaan en kwam dan met zwarte vingers thuis, beetje geld bij verdienen met schoenpoetsen? Na een tijdje had hij op eigen initiatief een plek geregeld in een hervormd rusthuis en is terug gegaan naar Zwolle, zijn laatste adressen waren daar Deventerstraat 67 en van Karnebeekstraat 67.
(Grappige anekdote: Martinus was een keer in Zandvoort op bezoek bij zijn kleinkind Fennechien Speek en haar man Hendrik van Leenders. Met Hendrik liep Martinus over de boulevard. Hendrik merkte op dat het nu eb was en dat bij vloed het water helemaal tot de duinen zou komen, waarop Martinus vroeg 'waar halen ze al dat water dan vandaan?'.)
(Begraafplaats Bergklooster: graf nr. Q25, 'familiegraf M. Speek, moeder 18-5-53 - 25-10-40, vader 15-8-53 - 26-1-48').

(Haar man Martinus lustte wel een borreltje, dus moest Fennegien de dagelijkse kost voor het hele gezin verdienen met een kruidenierwinkeltje. Daar werd o.a. petroleum, beschuit, suiker en brood verkocht. Het brood haalde ze een paar straten verder 's ochtends bij een bakker en verkocht dat in haar eigen winkeltje per plak. In 1928 besloten haar kinderen dat Fennegien, nu 75 jaar oud, genoeg had gewerkt en tijdens een familieberaad werd besloten het kruidenierswinkeltje te sluiten. Kleinzoon Berend Jan, geboren in 1920, was te jong om alleen thuis te blijven en moest mee, en uit zijn geheugen komt dit verhaal. Zoon Gerrit stak zijn hand met vijf vingers op en vroeg 'verdien je zoveel?' (vijf gulden per week). Dat wist ze niet. Haar kinderen zorgden voor een wekelijks toelage van Fl.5.=. De verdeling was al volgt: Kees Fl.1.= Gerrit Fl.1.50 Suze Fl.1.= en Dina Fl.1.50. Zo nu en dan gingen Gerrit en Ali naar Zwolle om het geld te brengen).