|
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling uit de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Wat is het?
Fecale incontinentie is het verlies van controle over de stoelgang.
|
|
Oorzaak
Fecale incontinentie kan kortstondig optreden tijdens diarree of wanneer harde ontlasting in het rectum terechtkomt (fecale impactie).
Aanhoudende ontlastingsincontinentie kan optreden bij mensen met verwondingen aan de anus of het ruggenmerg,
een rectale prolaps (uitstulping van het rectale slijmvlies door de anus), dementie, neurologisch letsel als gevolg van diabetes,
tumoren van de anus of verwondingen aan het bekken tijdens de bevalling.
Diagnose
- onderzoek door een arts
- meestal sigmoïdoscopie
Een arts onderzoekt de persoon op een structurele of neurologische afwijking. Bij dit onderzoek worden de anus en het rectum onderzocht,
wordt de mate van gevoel rond de anus gecontroleerd en wordt meestal een sigmoïdoscopie verricht.
Ook andere onderzoeken, zoals een echografie van de anale sluitspier, een MRI-scan van het bekken en het perineum,
een onderzoek van de werking van de bekkenzenuwen en -spieren en drukmetingen van het rectum en de anus (anorectale manometrie), kunnen nodig zijn.
Behandeling
- maatregelen om de stoelgang te reguleren
- oefeningen voor de sluitspier en soms biofeedback
- soms een chirurgische ingreep
De eerste stap bij het verhelpen van ontlastingsincontinentie is te proberen een regelmatig stoelgangpatroon tot stand te brengen dat een goed gevormde ontlasting oplevert.
Wijzigingen in het dieet, waaronder de toevoeging van een kleine hoeveelheid vezels, helpen vaak. Als dergelijke veranderingen niet helpen,
kan een medicijn dat de stoelgang vertraagt, zoals loperamide, succesvol zijn.
Door de anale spieren (sluitspieren) te oefenen door ze samen te knijpen en weer los te laten, worden ze sterker en sterker.
Met een techniek die biofeedback wordt genoemd, kan iemand de sluitspieren opnieuw trainen en de gevoeligheid van het rectum voor de aanwezigheid van ontlasting vergroten.
Ongeveer 70% van de goed gemotiveerde mensen heeft baat bij biofeedback.
Als de ontlastingsincontinentie aanhoudt, kan een operatie helpen - bijvoorbeeld wanneer de oorzaak een verwonding van de anus of een anatomische afwijking van de anus is.
Als laatste redmiddel kan een colostomie (het operatief maken van een opening tussen de dikke darm en de buikwand) worden gedaan.
De anus wordt dichtgenaaid en de ontlasting wordt afgevoerd naar een verwijderbaar plastic zakje dat aan de opening in de buikwand wordt bevestigd.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5. blz.765-766
- Beers, Marc H. (red.), 2008, 1e druk. Merck Manual Leeftijd & Gezondheid. Over gezond ouder worden. Bohn Stafleu van Loghum. 926 blz. ISBN 978-90-313-4758-2. blz.738-740
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
| Laatste wijziging: 5 januari 2022 |
|
|