|
Oorzaak Diagnose
Een arts onderzoekt de persoon op een structurele of neurologische afwijking. Bij dit onderzoek worden de anus en het rectum onderzocht,
wordt de mate van gevoel rond de anus gecontroleerd en wordt meestal een sigmoïdoscopie verricht. Behandeling
De eerste stap bij het verhelpen van ontlastingsincontinentie is te proberen een regelmatig stoelgangpatroon tot stand te brengen dat een goed gevormde ontlasting oplevert. Wijzigingen in het dieet, waaronder de toevoeging van een kleine hoeveelheid vezels, helpen vaak. Als dergelijke veranderingen niet helpen, kan een medicijn dat de stoelgang vertraagt, zoals loperamide, succesvol zijn. Door de anale spieren (sluitspieren) te oefenen door ze samen te knijpen en weer los te laten, worden ze sterker en sterker. Met een techniek die biofeedback wordt genoemd, kan iemand de sluitspieren opnieuw trainen en de gevoeligheid van het rectum voor de aanwezigheid van ontlasting vergroten. Ongeveer 70% van de goed gemotiveerde mensen heeft baat bij biofeedback. Als de ontlastingsincontinentie aanhoudt, kan een operatie helpen - bijvoorbeeld wanneer de oorzaak een verwonding van de anus of een anatomische afwijking van de anus is. Als laatste redmiddel kan een colostomie (het operatief maken van een opening tussen de dikke darm en de buikwand) worden gedaan. De anus wordt dichtgenaaid en de ontlasting wordt afgevoerd naar een verwijderbaar plastic zakje dat aan de opening in de buikwand wordt bevestigd. Bronnen:
|
||||||||||