| Loopneus | meer keel-neus-oren |
| Verstopte neus | |
| Rinorroe | |
|
|
 |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Oorzaak
Veel voorkomende oorzaken:
De meest voorkomende oorzaken van neusverstopping en loopneus zijn de volgende:
- virale infecties van de bovenste luchtwegen (verkoudheid)
- allergische reacties
Minder vaak voorkomende oorzaken:
- sinusinfectie (sinusitis)
- vreemd voorwerp (lichaam) in de neus
- overmatig gebruik van decongestiva
- vasomotorische rhinitis
Soms loopt er vocht uit een geïnfecteerde sinus.
Kinderen stoppen soms een vreemd voorwerp in hun neus. Als volwassenen hen dit niet zien doen, kan het eerste teken een vies ruikende loopneus zijn als gevolg van infectie en irritatie door het vreemde voorwerp. In zeldzame gevallen stoppen volwassenen met psychische stoornissen voorwerpen in hun neus.
Mensen die langer dan 3 tot 5 dagen neusdecongestiva gebruiken, krijgen vaak te maken met aanzienlijke rebound congestie (de terugkeer van congestie die erger is dan voorheen) wanneer het effect van het geneesmiddel is uitgewerkt. Mensen blijven dan het decongestivum gebruiken in een vicieuze cirkel van aanhoudende, verergerende congestie. Deze situatie (rhinitis medicamentosa) kan enige tijd aanhouden, en mensen kunnen het verkeerd interpreteren als een voortzetting van het oorspronkelijke probleem in plaats van een gevolg van de behandeling.
Mensen met vasomotorische rhinitis hebben een terugkerende waterige loopneus zonder bekende oorzaken.
Evaluatie
Niet alle voorvallen van neusverstopping en loopneus vereisen onmiddellijke beoordeling door een arts. De volgende informatie kan mensen helpen beslissen of een evaluatie door een arts nodig is en hen helpen te weten wat ze tijdens de evaluatie kunnen verwachten.
Waarschuwingssignalen
Bij mensen met neusverstopping en loopneus zijn bepaalde symptomen en kenmerken reden tot bezorgdheid. Deze omvatten:
- afscheiding aan slechts één kant van de neus, vooral als deze pus of bloed bevat
- pijn in het gezicht, gevoeligheid of beide
Wanneer naar de huisarts
Mensen met waarschuwingssignalen en mensen van wie de verzorgers denken dat ze iets in hun neus hebben gestopt, moeten meteen naar de dokter. Mensen met een verstopte neus en afscheiding maar zonder waarschuwingssignalen moeten hun arts bellen. Zij hoeven misschien niet gezien te worden, vooral als ze typische verkoudheidsverschijnselen hebben en verder gezond zijn.
Wat doet de arts
Artsen stellen eerst vragen over de symptomen en de medische voorgeschiedenis van de persoon en doen vervolgens een lichamelijk onderzoek. Wat artsen tijdens de anamnese en het lichamelijk onderzoek vinden, wijst vaak op een oorzaak van de neusverstopping en loopneus en op de onderzoeken die eventueel moeten worden gedaan.
Tijdens de anamnese vragen artsen naar het volgende:
- de aard van de afscheiding (zoals of deze waterig, kleverig, met pus gevuld of bloederig is) en of deze meestal of altijd aanwezig is (chronisch) of komt en gaat
- symptomen van mogelijke oorzaken, waaronder koorts en pijn in het gezicht (sinusitis); waterige, jeukende ogen (allergie); en keelpijn, een algemeen gevoel van ziekte (malaise), koorts en hoest (virale infectie van de bovenste luchtwegen)
- of mensen allergieën, diabetes of een verzwakt immuunsysteem hebben en of ze ontzwellende sprays hebben gebruikt
Als de afscheiding komt en gaat, proberen artsen te bepalen of het verband houdt met de woonplaats, het seizoen of de blootstelling aan mogelijke triggers (zoals huisdieren of stof).
Tijdens het lichamelijk onderzoek kijken artsen naar het volgende:
- het gezicht op roodheid boven de sinussen net boven de wenkbrauwen (frontale sinussen) en de sinussen in de jukbeenderen (maxillaire sinussen)
- de neusvliezen (neusslijmvlies) op kleur (of ze rood of bleek zijn), zwelling, kleur en aard van de afscheiding, en (vooral bij kinderen) of er een vreemd voorwerp is
Artsen tikken ook met hun vinger over de sinussen om te kijken of ze gevoelig zijn.
Onderzoek is meestal niet nodig bij acute neusklachten, tenzij ernstige sinusitis wordt vermoed bij iemand met diabetes of een verzwakt immuunsysteem of bij mensen met symptomen die niet verdwijnen door behandeling. Deze mensen moeten meestal een CT-scan laten maken.
Behandeling
De beste manier om neusverstopping en loopneus te behandelen is de behandeling van de onderliggende aandoening. Er zijn twee basisbenaderingen om de symptomen te verlichten:
- decongestiva (spray of pillen)
- antihistaminica (pillen)
Decongestiva in sprayvorm bevatten meestal oxymetazoline. Decongestiva die via de mond worden ingenomen bevatten pseudo-efedrine. Decongestiva mogen niet langer dan een dag of twee worden gebruikt om te voorkomen dat de congestie terugkeert.
Antihistaminica kunnen worden gebruikt bij symptomen als gevolg van virale infecties en allergische reacties. Artsen raden vaak difenhydramine aan voor mensen die verkouden zijn. Voor mensen met allergieën worden andere antihistaminica gebruikt die minder bijwerkingen hebben, zoals fexofenadine. Nasale corticosteroïde sprays (zoals mometason) helpen ook bij allergische aandoeningen.
Decongestiva en antihistaminica worden niet aanbevolen voor kinderen jonger dan 6 jaar.
Behandeling bij ouderen:
Antihistaminica kunnen sederende en anticholinerge effecten hebben (zoals verwarring, wazig zien en verlies van controle over de blaas). Deze effecten komen vaker voor bij en zijn lastiger bij oudere mensen. Antihistaminica moeten worden vermeden of in lagere doseringen worden gebruikt. Pseudo-efedrine, een decongestivum, stimuleert de hartslag en verhoogt de bloeddruk. Als pseudo-efedrine nodig is, moet het in de laagste effectieve dosis worden ingenomen.
Belangrijke punten
|
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
- Thuisarts
| Laatste wijziging: 28 december 2022 |