| Kanker van het nierbekken en de urineleider | meer nieren, urinewegen meer kanker |
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Kanker kan optreden in de cellen die het centrale verzamelgebied van de nier (het nierbekken - meestal een type dat urotheelcarcinoom van het nierbekken wordt genoemd) bekleden en in de slanke buisjes die de urine van de nier naar de blaas voeren (urineleiders).
- de kanker kan bloed in de urine of krampachtige pijn in de zij veroorzaken
- de diagnose wordt meestal gesteld door middel van CT-scan
- de behandeling bestaat uit het verwijderen van de nier en de urineleider
Kanker van het nierbekken en de urineleider komt veel minder vaak voor dan kanker van de rest van de nier of de blaas. Waarschijnlijk komen ze jaarlijks bij minder dan 6.000 mensen in de Verenigde Staten voor.
Symptomen
Bloed in de urine is meestal het eerste symptoom. Mensen kunnen ook pijn en een branderig gevoel hebben tijdens het plassen en een dringende, frequente
behoefte om te plassen. Krampachtige pijn in de flank (de ruimte tussen de ribben en de heup) of de onderbuik kan optreden als de urinestroom wordt belemmerd
(bijvoorbeeld omdat een bloedstolsel de urineleider blokkeert).
Diagnose
- CT-scan of echografie
- ureteroscopie
CT-scan en vaak ook ultrasonografie kunnen artsen helpen andere niet-kankerachtige (goedaardige) nier- en urineleiderproblemen te onderscheiden, zoals stenen of bloedstolsels. Microscopisch onderzoek van een urinemonster kan kankercellen aan het licht brengen. Met een flexibele kijkbuis met een camera aan het uiteinde - een ureteroscoop - die door de blaas wordt geleid, kunnen kankers worden bekeken, weefselmonsters worden genomen om de diagnose te bevestigen en soms zelfs kleine kankers worden behandeld. Dit gebeurt meestal onder algemene verdoving. Om te bepalen hoe uitgebreid de kankers zijn en hoe ver ze zijn uitgezaaid, worden CT-scans van de buik en het bekken en röntgenfoto's of CT-scan van de borstkas gemaakt.
Prognose
Als de kanker niet is uitgezaaid en volledig operatief kan worden verwijderd, is genezing waarschijnlijk.
Als de kanker echter is uitgezaaid naar de wand van het nierbekken of de urineleider of naar afgelegen plaatsen, is genezing onwaarschijnlijk.
Behandeling
- chirurgie
Als de kanker niet is uitgezaaid buiten het gebied van het nierbekken en de urineleider, bestaat de gebruikelijke behandeling uit het operatief verwijderen van de hele nier en urineleider (nefroureterectomie) samen met een klein deel van de blaas. Na de operatie wordt vaak chemotherapie in de blaas toegediend om herhaling in de blaas te voorkomen. In sommige situaties, bijvoorbeeld wanneer de nieren niet goed functioneren of wanneer iemand maar één nier heeft, wordt de nier meestal niet verwijderd omdat de persoon dan afhankelijk zou worden van dialyse.
Bij hooggradige tumoren of tumoren in een hoog stadium wordt soms vóór de operatie chemotherapie toegepast.
Sommige kankers in het nierbekken en de urineleider (bijvoorbeeld sommige laaggradige en laagrisicokankers) worden behandeld met een laser om de kankercellen te vernietigen of met een operatie waarbij alleen de kanker zelf wordt verwijderd en de nier, het niet-kankerachtige deel van de urineleider en de blaas blijven zitten. Deze kankersoorten hebben echter een hoger risico op herhaling en uitzaaiing. Soms wordt een medicijn, zoals mitomycine C of bacille Calmette-Guérin (BCG - een stof die het immuunsysteem van het lichaam stimuleert) in de urineleider ingebracht of wordt een chemotherapiemedicijn gegeven. Het is niet duidelijk hoe effectief laserbehandelingen en medicijninjecties zijn.
Een cystoscopie (het inbrengen van een flexibele kijkbuis om de binnenkant van de blaas te onderzoeken) wordt na de operatie periodiek uitgevoerd, voor onbepaalde tijd, omdat mensen die dit type kanker hebben gehad een risico lopen om blaaskanker te ontwikkelen.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 24 april 2023 |