Sporothrix-schimmels groeien meestal op rozenstruiken, barbistruiken, sphagnum-mos en andere mulchsoorten. In tegenstelling tot veel andere schimmelinfecties komen Sporothrix-schimmels het lichaam binnen via kleine snij- en schaafwondjes in de huid. Meestal worden boeren, tuinders en houthakkers besmet. Sporotrichosis tast vooral de huid en de nabijgelegen lymfevaten aan. Zeer zelden treedt een longinfectie op na het inademen van sporen. Ook worden zeer zelden botten, gewrichten of de hersenen en het ruggenmerg geïnfecteerd, meestal bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met AIDS. Symptomen
In de loop van de volgende dagen of weken verspreidt de infectie zich via de lymfevaten van de vinger, hand en arm naar de lymfeklieren, waarbij onderweg meer knobbeltjes en open zweertjes ontstaan. Pus uit de lymfeklieren kan door de huid heen breken, waardoor een opening ontstaat waardoor geïnfecteerd materiaal wegstroomt. Zelfs in dit stadium is er weinig of geen pijn. Meestal hebben mensen geen andere symptomen. Deze infectie is zelden dodelijk.
Andere symptomen zijn zeldzaam. Een infectie in de longen kan longontsteking veroorzaken, met een lichte pijn op de borst en hoest. Een longinfectie komt meestal voor bij mensen die een andere longaandoening hebben, zoals emfyseem. Gewrichtsontsteking veroorzaakt zwelling en maakt bewegen pijnlijk. In zeer zeldzame gevallen verspreidt sporotrichose zich over het hele lichaam. Dergelijke infecties zijn levensbedreigend en komen vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Diagnose
De karakteristieke knobbeltjes en zweertjes kunnen een arts ertoe brengen sporotrichose te vermoeden, vooral wanneer mensen aan de schimmel kunnen zijn blootgesteld (bijvoorbeeld tuiniers, landschapsarchitecten en bosbouwers). De diagnose wordt bevestigd door het kweken (cultiveren) en identificeren van Sporothrix in monsters van geïnfecteerd weefsel. Behandeling Huidinfecties worden behandeld met itraconazol, dat via de mond wordt toegediend. Als de infectie ernstig is, wordt amfotericine B intraveneus toegediend, gevolgd door itraconazol. De behandeling duurt in totaal 1 jaar. Nadat de infectie onder controle is, moeten mensen met AIDS of een andere aandoening die het immuunsysteem verzwakt, itraconazol via de mond innemen totdat hun immuunsysteem is hersteld, mogelijk voor de rest van hun leven. Itraconazol helpt voorkomen dat sporotrichose terugkomt zolang het immuunsysteem zwak is. Bronnen:
|