Vaginitis is een term die meestal verwijst naar vaginale infecties, maar kan ook worden gebruikt voor een ontsteking van de vagina of vulva (schaamlippen), zonder infectie. Vaginitis kan vaginale afscheiding, ongemak, jeuk of vaginale geur veroorzaken, en soms irritatie, roodheid, jeuk of zwelling van de vulva. Ontsteking van de vulva wordt vulvitis genoemd. Wanneer zowel de vulva als de vagina ontstoken zijn, wordt de aandoening vulvovaginitis genoemd. Vaginale infecties omvatten
Bacteriële vaginose is een verandering in het evenwicht of een overgroei van de normale bacteriën in de vagina. Het wordt niet beschouwd als een vaginale infectie, maar kan soortgelijke symptomen veroorzaken. Vaginale afscheiding kan ook worden veroorzaakt door een infectie van andere voortplantingsorganen dan de vagina. Zo kan afscheiding ontstaan als de baarmoederhals (het onderste, smalle deel van de baarmoeder dat uitkomt in de vagina) besmet is met bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia of gonorroe. De bacteriën die deze infecties veroorzaken, kunnen zich verspreiden van de baarmoederhals naar de baarmoeder, en zelfs via de eileiders naar de buikholte. Een infectie van de baarmoeder of andere organen van het bovenste deel van het voortplantingskanaal wordt bekkenontsteking genoemd. Genitale herpes, die blaasjes kan veroorzaken op de vulva (het gebied rond de opening van de vagina), in de vagina en op de baarmoederhals, kan ook vaginale afscheiding veroorzaken. De symptomen van vaginitis wijzen echter niet noodzakelijkerwijs op een infectie. Ze kunnen het gevolg zijn van andere aandoeningen die de vagina of vulva aantasten. Zo kunnen chemicaliën of andere materialen (zoals hygiëneproducten, badschuim, wasmiddelen, anticonceptieschuim en -gelei en synthetisch ondergoed) de vagina irriteren en afscheiding en ongemak veroorzaken. De ontsteking die daardoor ontstaat, wordt niet-infectieuze (inflammatoire) vaginitis genoemd. Een andere vorm van niet-infectieuze vaginitis is atrofische vaginitis, die kan voorkomen bij vrouwen na de menopauze omdat het vaginale weefsel droog wordt en vatbaar is voor irritatie als gevolg van een verminderd oestrogeengehalte. Oorzaak
Sommige specifieke oorzaken van vaginale infecties komen vaker voor bij bepaalde leeftijdsgroepen. Kinderen Soms plaatsen kinderen kleine voorwerpen (zoals vloeipapier) in lichaamsholten, waaronder de vagina. Een in de vagina geplaatst voorwerp kan een vaginale infectie veroorzaken. Seksueel misbruik is een andere mogelijke oorzaak. Seksueel overdraagbare infecties, waaronder die welke vaginale infecties veroorzaken, kunnen tijdens seksueel misbruik worden verspreid. Pinwormen kunnen ook een vaginale infectie veroorzaken. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd Tampons te lang laten zitten kan leiden tot infecties, mogelijk omdat tampons een warme, vochtige omgeving bieden waar bacteriën kunnen gedijen en omdat langdurig gebruik de vagina kan irriteren. Vrouwen na de menopauze Vrouwen met urine- of ontlastingsincontinentie en/of bedlegerigheid kunnen moeite hebben de genitaliën schoon te houden. Langdurige blootstelling aan urine en ontlasting kan leiden tot een infectie. Vrouwen van alle leeftijden
Schade aan de weefsels van de vulva, vagina of het bekken kan ontstaan door zwangerschap en bevalling, verwonding, chirurgie, medicijnen, kanker of bestralingstherapie. Beschadigd weefsel is kwetsbaarder voor infecties. In zeldzame gevallen kunnen bevalling, operatie of bestraling leiden tot een fistel (abnormale verbinding) tussen de darm en de inwendige voortplantingsorganen, waardoor bacteriën uit de darm deze kunnen infecteren. Symptomen Het is normaal voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd om vaginale afscheiding te hebben. Normale vaginale afscheiding is helder, wit of lichtgeel. Ze kan elke dag voorkomen of met tussenpozen, meestal in kleine hoeveelheden. Abnormale afscheiding gaat meestal gepaard met jeuk, roodheid en soms een branderig of pijnlijk gevoel in het genitale gebied en kan een visachtige geur hebben. Het uiterlijk en de hoeveelheid van de afscheiding kunnen variëren, afhankelijk van de oorzaak. Jeuk kan de slaap verstoren. Sommige infecties kunnen geslachtsgemeenschap pijnlijk maken en urineren pijnlijk en frequenter. In zeldzame gevallen raken de huidplooien rond de vaginale en urethrale openingen aan elkaar gekleefd. Soms zijn de symptomen echter mild of treden ze niet op. Diagnose
Meisjes of vrouwen die vaginale afscheiding hebben met jeuk of een visachtige geur of die andere vulvaire of vaginale symptomen hebben, zoals roodheid, een branderig gevoel, pijn of pijn bij geslachtsgemeenschap, moeten een arts raadplegen. Medische voorgeschiedenis
De arts vraagt ook naar de mogelijkheid van een seksueel overdraagbare aandoening (soa). Een vrouw kan bijvoorbeeld worden gevraagd of ze seksueel actief is en zo ja, of ze seksuele activiteit heeft gehad zonder condoom, of zij of haar partner meer dan één partner heeft, en of een partner symptomen van een soa heeft. Deze informatie helpt de arts te bepalen of de symptomen door een soa kunnen worden veroorzaakt en of andere mensen moeten worden behandeld. Lichamelijk onderzoek en testen Meestal gebruikt de arts ook een wattenstaafje om een vochtmonster van de baarmoederhals te nemen. Het monster wordt getest op seksueel overdraagbare aandoeningen. Om vast te stellen of er andere infecties in het bekken zijn, controleert de arts de baarmoeder en de eierstokken door de wijs- en middelvinger van een gehandschoende hand in de vagina te steken en met de andere hand op de buitenkant van de onderbuik te drukken. Als deze manoeuvre aanzienlijke pijn veroorzaakt of als er sprake is van koorts, kan er sprake zijn van andere infecties. Als de oorzaak mogelijk irritatie of een allergische reactie is, adviseren artsen te stoppen met het gebruik van producten die mogelijk de oorzaak zijn (bijvoorbeeld nieuwe zepen, wasmiddelen, vaginale producten). Als de symptomen verdwijnen, kan elk product één voor één opnieuw worden gebruikt om na te gaan of het de oorzaak van de symptomen was. Evaluatie van kinderen Als kinderen trichomonale vaginitis hebben, onderzoeken artsen of seksueel misbruik de oorzaak kan zijn. Artsen overwegen ook misbruik als het kind onverklaarbare vaginale afscheiding heeft die het gevolg kan zijn van een seksueel overdraagbare infectie. Behandeling
Vaginale infecties (zoals bacteriële vaginose, trichomonale vaginitis en gistinfecties) worden behandeld met antibiotica of schimmelwerende middelen. Als er een vreemd voorwerp aanwezig is, wordt dit verwijderd. Als blijkt dat de symptomen het gevolg zijn van irritatie of een allergie, moet het product dat als oorzaak is aangewezen, worden vermeden. Soms, als een oorzaak nog niet is vastgesteld of als het enige tijd duurt voordat een behandeling werkt, kunnen comfortmaatregelen helpen de symptomen te verlichten. IJskompressen op de genitaliën leggen, koele kompressen aanbrengen of in een koel zitbad gaan zitten, kan de pijn en de jeuk verminderen. Een zitbad wordt zittend genomen, waarbij het water alleen het genitale en rectale gebied bedekt. Het spoelen van het genitale gebied met lauw water uit een waterfles kan de pijn en jeuk ook verlichten. Medicijnen kunnen ook nodig zijn om de symptomen te verminderen. Mondelinge antihistaminica helpen de jeuk te verlichten. Ze veroorzaken ook slaperigheid en kunnen nuttig zijn als de symptomen de slaap verstoren. Preventie
Bronnen:
|