Handfracturen meer verwonding en vergiftiging  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?

Elk bot in de hand kan gebroken worden. Handfracturen omvatten:

(Zie ook Overzicht van fracturen.)

Veel voorkomende handwortelbeenfracturen zijn scaphoïdfracturen en fracturen van de hamaathaak (zie Veel voorkomende handletsels), die meestal als polsfracturen worden beschouwd.

Om de handen normaal te laten functioneren, moeten veel spieren, pezen, ligamenten en botten samenwerken. Schijnbaar kleine fracturen kunnen de zachte weefsels ernstig verwonden. Als deze verwondingen niet op de juiste manier worden behandeld, kunnen gewrichten stijf, zwak of blijvend vervormd raken, waardoor mensen ernstig gehandicapt raken.

   Diagnose   

  • evaluatie door een arts
  • röntgenfoto's
  • soms computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming

(Zie ook Diagnose van fracturen.)

Als mensen denken dat ze hun hand hebben gebroken, moeten ze naar een arts gaan.

Soms kunnen artsen een handfractuur vaststellen door de hand te onderzoeken. Voor het onderzoek kan er een plaatselijke verdoving in het gebied worden geïnjecteerd. Anders kan het onderzoek te pijnlijk zijn. Meestal zijn röntgenfoto's nodig.

Soms is computertomografie (CT-scan) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI-scan) nodig om een breuk vast te stellen.

   Behandeling   

  • een verband, spalk of gips
  • soms chirurgie
  • oefeningen voor de hand

Als een handfractuur niet wordt behandeld, blijft de hand vaak misvormd en functioneert mogelijk niet normaal. Daarom manipuleren artsen de hand om de botten terug te brengen in hun normale positie (reductie) en immobiliseren ze de hand zodat deze normaal kan genezen.

Afhankelijk van de locatie en de ernst van de breuk kan een verband, spalk of gips worden gebruikt.

Soms is een operatie nodig als de botten niet op hun plaats zitten of als een gewricht instabiel is.

Er wordt zo snel mogelijk begonnen met handoefeningen om functieverlies te voorkomen.

Veel voorkomende handblessures

Veel voorkomende handblessures zijn:

  • Gebroken botten
  • Gescheurde gewrichtsbanden (verstuikingen of rupturen genoemd)
  • Ontwrichte gewrichten

Wanneer een gewrichtsband gescheurd is, kunnen de botten uit hun positie bewegen, wat resulteert in een ontwricht gewricht.

Handblessures veroorzaken zwelling, pijn en stijfheid en beperken soms de bewegingsvrijheid.

Specifieke verwondingen
Een veel voorkomende polsfractuur is een scafoïdfractuur. Het gebied aan de basis van de duim is gevoelig en gezwollen.

Fracturen van de hamaathaak kunnen het gevolg zijn van het slaan van de grond met een stok of het maken van een divot tijdens het golfen. Het onderste deel van de handpalm aan de basis van de pink is gevoelig.

Duimverstuikingen (zoals de duim van een jachtopziener of de duim van een skiër) zijn scheurtjes in de gewrichtsbanden die de duim aan de hand vastmaken, meestal aan de palmzijde van de duim. Als de gewrichtsband ernstig verstuikt is, kunnen mensen niet knijpen. Een operatie of spalk is nodig om een verrekte gewrichtsband te herstellen.

Ruptuur van de scapholunate ligament, een ligament in de pols, kan het gevolg zijn van een val op een uitgestrekte hand. De pijn wordt meestal boven in de pols gevoeld. Het ligament wordt meestal operatief hersteld.

Ontwrichtingen van vingers kunnen voorkomen aan de basis van de duim of andere vingers, in de middelste gewrichten van de vingers (meestal wanneer de vinger te ver naar achteren is gebogen), of in de gewrichten bij de vingertoppen.

Bronnen:

   Einde van de pagina