| Geneesmiddelen, vergiftiging door overdosering | meer geneesmiddelen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Overdoseringstoxiciteit verwijst naar ernstige, vaak schadelijke en soms fatale toxische reacties op een toevallige overdosis van een geneesmiddel (door een fout van de arts, apotheker of persoon die het geneesmiddel neemt) of op een opzettelijke overdosis (moord of zelfmoord). |
Een lager risico op overdosering is vaak de reden waarom artsen de voorkeur geven aan één medicijn boven een ander wanneer beide medicijnen even effectief zijn. Als er bijvoorbeeld een kalmerend, angstremmend of slaapmiddel nodig is, schrijven artsen benzodiazepinen voor, zoals diazepam en temazepam, in plaats van barbituraten, zoals fenobarbital. Benzodiazepinen zijn niet effectiever dan barbituraten, maar ze hebben een grotere veiligheidsmarge en veroorzaken veel minder snel ernstige toxiciteit in het geval van een toevallige of opzettelijke overdosis. Veiligheid is ook de reden dat nieuwere antidepressiva, zoals fluoxetine en paroxetine, oudere maar even effectieve antidepressiva, zoals imipramine en amitriptyline, grotendeels hebben vervangen (zie Geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van depressie).
Jonge kinderen lopen een hoog risico op vergiftiging door overdosering. Felgekleurde tabletten en capsules, meestal formuleringen voor volwassenen, kunnen de aandacht trekken van peuters en jonge kinderen. In de Verenigde Staten vereisen federale voorschriften dat alle medicijnen op recept die via de mond worden ingenomen, worden verstrekt in kindveilige verpakkingen, tenzij een persoon een verklaring van afstand ondertekent waarin staat dat een dergelijke verpakking een handicap vormt.
De meeste stedelijke gebieden in de Verenigde Staten hebben antigifcentra die informatie geven over chemische en medicijnvergiftigingen en de meeste telefoongidsen vermelden het nummer van het plaatselijke centrum. Dit nummer moet gekopieerd worden en in de buurt van een telefoon geplaatst worden of geprogrammeerd worden in een automatische telefoonlijn of mobiele telefoon.
(Zie ook Overzicht van bijwerkingen van geneesmiddelen).
Bronnen: