Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Wat is het?
Er is sprake van een miskraam als je zwangerschap eindigt vóór 20 weken zwangerschap. De meeste miskramen gebeuren in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
|
- bloedingen en krampen zijn veelvoorkomende tekenen van een miskraam
- als je zwanger was en het nog niet wist, kun je een miskraam krijgen en denken dat je gewoon ongesteld was
- om te zien of je een miskraam hebt gehad, controleren artsen je baarmoederhals (het onderste deel van je baarmoeder)
- artsen zullen ook een echo maken (bewegende beelden van de binnenkant van je baarmoeder, ook wel je baarmoeder genoemd)
- veel vrouwen die één miskraam hebben gehad, worden opnieuw zwanger en krijgen gezonde baby's
- de kans op een miskraam neemt echter elke keer toe: hoe meer miskramen je hebt gehad, hoe groter de kans op nog een miskraam
- als je meerdere miskramen hebt gehad, is het verstandig om naar een arts te gaan voordat je weer zwanger wordt
- artsen kunnen proberen je volgende zwangerschap succesvoller te maken
Oorzaak
Artsen weten niet altijd waardoor je een miskraam krijgt. Een miskraam wordt niet veroorzaakt door een plotselinge emotionele schok, zoals slecht nieuws krijgen. Ook kleine verwondingen zoals uitglijden en vallen veroorzaken geen miskraam. Groot letsel zoals een auto-ongeluk kan wel een miskraam veroorzaken.
` Oorzaken in de eerste 12 weken van de zwangerschap:
- een probleem met de foetus, zoals een aangeboren afwijking of een erfelijke aandoening
Soms heeft de foetus een afwijking die zo ernstig is dat de foetus niet langer dan een maand of twee in je kan leven. Een ernstige afwijking veroorzaakt de meeste miskramen in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
Oorzaken in de weken 13 tot en met 20 van de zwangerschap
Vaak komen artsen er in dit stadium nooit achter wat de oorzaak van een miskraam is. Maar soms kunnen ze een van deze oorzaken aanwijzen:
- problemen met je voortplantingsorganen, zoals vleesbomen, littekenweefsel, een dubbele baarmoeder of een zwakke baarmoederhals
- rhesus incompatibiliteit (wanneer je Rhesus-negatief bloed hebt en de foetus Rhesus-positief bloed heeft)
- gebruik van middelen, zoals cocaïne, alcohol of tabak
- ernstige verwondingen
- infecties, zoals cytomegalovirus of rodehond
- bepaalde gezondheidsproblemen die niet worden behandeld tijdens de zwangerschap, zoals diabetes, een onderactieve schildklier of hoge bloeddruk
Oorzaken van herhaalde miskramen
Als je meerdere miskramen hebt gehad, zullen artsen zoeken naar problemen zoals:
- bloed dat te gemakkelijk stolt bij de vrouw
- abnormale chromosomen in de foetus van een van beide ouders
Symptomen
Een miskraam vroeg in de zwangerschap kan lijken op een normale menstruatie. Als je niet wist dat je zwanger was, zou je waarschijnlijk niet denken dat je een miskraam had.
Andere keren zijn er duidelijke symptomen:
- helder of donkerrood bloed
- krampen
- passeren van grote stolsels en stukjes weefsel
In het begin kan het zijn dat je maar een klein beetje bloedt, vergelijkbaar met een menstruatie. Naarmate de miskraam voortduurt, wordt het bloeden meestal erger. Het bloed kan helder of donkerrood zijn. Soms krijg je ook bloedstolsels. Je hebt krampen die erger kunnen worden als je baarmoeder stukjes zwangerschap naar buiten duwt.
Bel meteen uw arts als u bloed verliest tijdens uw zwangerschap. Niet alle bloedingen tijdens de zwangerschap betekenen dat je een miskraam hebt. Ongeveer de helft van de tijd verloopt de zwangerschap prima. Je arts moet echter controleren of je een miskraam hebt gehad of niet. Als je grote stolsels of stukjes weefsel doorgeeft, doe ze dan in een bakje of wikkel ze in een handdoek zodat de arts ze kan bekijken.
Diagnose
Als je bloedingen of krampen hebt gehad tijdens de eerste 20 weken van je zwangerschap, zullen artsen:
- een bekkenonderzoek doen: Ze kijken in je vagina (geboortekanaal) om je baarmoederhals (het onderste deel van je baarmoeder waar je baby uitkomt) te controleren - als je baarmoederhals open is, is een miskraam waarschijnlijk
- maak een echo: Deze test maakt gebruik van geluidsgolven om bewegende beelden te maken van de binnenkant van je baarmoeder
- bloedonderzoek doen: Artsen controleren het gehalte van het zwangerschapshormoon hCG
Behandeling
Als de foetus en de placenta (het orgaan dat de foetus voedt) niet meer in je lichaam zijn, heb je geen behandeling nodig. Het bloeden en de krampen zullen snel stoppen.
Als er nog stukjes van de zwangerschap in je lichaam zitten, kan het zijn dat artsen:
- kijken of je baarmoeder zichzelf leegt, zolang je geen koorts hebt of ziek lijkt
- een procedure uitvoeren om de rest van de zwangerschap te verwijderen
Als artsen stukjes zwangerschap uit je baarmoeder moeten verwijderen, geven ze je medicijnen om je slaperig te maken. De ingreep hangt af van de duur van de zwangerschap:
- in de eerste 12 weken van de zwangerschap: Stukjes verwijderen met een zuiginstrument dat via je vagina in je baarmoeder wordt gebracht
- tussen 12 en 20 weken zwangerschap: Stukjes verwijderen met behulp van chirurgische instrumenten die via je vagina in je baarmoeder worden gebracht
- als je bijna 20 weken zwanger bent: Je kunt een medicijn krijgen om de bevalling op gang te brengen om de rest van de zwangerschap door te komen
Preventie
Je kunt een miskraam niet echt voorkomen. Als je in de eerste 20 weken van je zwangerschap last hebt gehad van bloedingen of krampen, kan je arts je vertellen dat je niet te veel moet bewegen. Maar er is geen bewijs dat dit helpt.
Hoe kan ik me beter voelen na een miskraam?
Het is normaal om verdriet, boosheid en schuldgevoelens te hebben na een miskraam.
- overweeg om met iemand anders te praten als je je verdrietig voelt en rouwt om je verlies
- als je je zorgen maakt over een nieuwe miskraam, praat dan met een arts die mogelijke onderzoeken kan bespreken
- onthoud dat veel vrouwen met een miskraam opnieuw zwanger worden en gezonde baby's krijgen
Bronnen:
|