| Sympathische oftalmie | meer ogen |
|
Meer: Uveïtis en verwante aandoeningen: |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Sympathische oftalmie is een ontsteking van het uveale kanaal (uveïtis) die optreedt in één oog na een verwonding of operatie aan het andere oog. |
| Een beeld van het uveale kanaal |
| Het uveale kanaal bestaat uit 3 structuren: de iris, het ciliaire lichaam en het vaatvlies. |
 |
Sympathische oftalmie is een zeldzame vorm van uveïtis waarbij kleine abnormale celklontjes (granulomen) ontstaan. Deze aandoening treedt op in het niet-gewonde oog na een penetrerend letsel (bijvoorbeeld wanneer een potlood, pen of stok het oog doorboort) of een operatie aan het andere (gewonde) oog. Uiteindelijk raakt het uveale kanaal in het niet-gewonde oog ontstoken. Bij de meeste mensen treedt uveïtis binnen 2 tot 12 weken na het letsel of de operatie op. In zeer zeldzame gevallen treedt sympathische oftalmie al binnen 1 week of pas 30 jaar na het oorspronkelijke letsel of de operatie op.
Oorzaak
De oorzaak van sympathische oftalmie is niet volledig bekend. Veel artsen denken dat het te wijten is aan een storing in het immuunsysteem van het lichaam, waardoor het lichaam het onbeschadigde uveale kanaal aanvalt.
Symptomen
Symptomen van sympathische oftalmie zijn doorgaans floaters en verminderd gezichtsvermogen.
Diagnose
- beoordeling door een arts
Artsen baseren de diagnose van sympathische oftalmie op een oogonderzoek en op de vraag of de persoon recent een oogletsel of een oogoperatie heeft gehad en of er ontsteking in beide ogen aanwezig is.
Behandeling
- corticosteroïden en immunosuppressiva
- soms verwijdering van het beschadigde oog
De behandeling van sympathische oftalmie vereist doorgaans corticosteroïden die via de mond worden ingenomen, plus een ander type medicatie dat het immuunsysteem onderdrukt (immunosuppressivum) en dat langdurig wordt ingenomen.
Soms verwijderen artsen een ernstig beschadigd oog binnen twee weken na het verlies van het gezichtsvermogen om het risico op het ontwikkelen van sympathische oftalmie in het niet-beschadigde oog te minimaliseren. De verwijderingsprocedure wordt echter alleen uitgevoerd als het gezichtsvermogen in het beschadigde oog volledig verloren is gegaan en er geen kans is dat het gezichtsvermogen hersteld kan worden.
Bronnen: