Verschuiving / loslating van de kop van het dijbeen (femur) meer kinderen  

 Meer: Botaandoeningen bij kinderen:
  Overzicht van botaandoeningen bij kinderen    Köhler, ziekte van    Kyfose    Legg-Calvé-Perthes, ziekte van    Osgood-Schlatter, ziekte van    Osteopetrose    Scoliose    Sever, ziekte van    Verschuiving / loslating van de kop van het dijbeen (femur) 

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Let op:  in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.

Wat is het?
De epifyse van de femurkop is een verschuiving of loslating van het uiteinde van het dijbeen (femur) bij de groeischijf in het heupgewricht.

  • deze aandoening kan worden veroorzaakt door een verzwakt groeiend heupgewricht
  • typische symptomen zijn stijfheid of lichte pijn in de heup
  • de diagnose is gebaseerd op röntgenfoto's en soms andere beeldvormende onderzoeken
  • meestal is een operatie nodig om de aandoening te verhelpen

(Zie ook Overzicht van botaandoeningen bij kinderen).

Het femur is het dijbeen. De epifyse is de kop van het dijbeen (de bal in de kom van het heupgewricht). De epifyse kan van het uiteinde van het dijbeen afglijden. Het afglijden gebeurt ter hoogte van de groeischijf. Groeischijven zijn zachte kraakbeengebieden aan de uiteinden van botten waaruit botten van kinderen groeien.

De epifysaire kapitale dijbeenbreuk ontstaat meestal in de vroege adolescentie en komt het meest voor bij jongens. Obesitas is een belangrijke risicofactor. Veel kinderen die deze aandoening in één heup ontwikkelen, krijgen het uiteindelijk in beide heupen.

Verschuiving / loslating van de kop van het dijbeen (femur)

   Oorzaak   
De oorzaak is niet bekend. De aandoening is echter waarschijnlijk het gevolg van een verzwakking van de groeischijf.

Een verzwakking van de groeischijf kan het gevolg zijn van letsel, misvormingen van de heup, complicaties door overgewicht, ontstekingen of veranderingen in de hormoonspiegels in het bloed (zoals een lage schildklierhormoonspiegel), die normaal rond de puberteit optreden (zie Puberteit bij meisjes en zie Puberteit bij jongens). Door de scheiding verliest het bovenste deel van het dijbeen uiteindelijk zijn bloedtoevoer, gaat rotten en zakt in elkaar.

   Symptomen   
Het eerste symptoom van een hernia femorale epifyse kan stijfheid of lichte pijn in de heup zijn. Het kan echter lijken alsof de pijn vanuit de knie of het bovenbeen komt. De pijn vermindert bij rust en verergert bij lopen of bewegen van de heup. Later gaat de patiënt mank lopen, gevolgd door pijn in de heup die doorloopt tot aan de knie. Het aangedane been is meestal naar buiten gedraaid.

   Diagnose   

  • röntgenfoto's
  • soms magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of ultrasonografie

Er worden röntgenfoto's van beide heupen gemaakt. Op röntgenfoto's van de aangetaste heup is te zien dat de kop van het dijbeen verschuift of loskomt van de rest van het bot.

Echografie en MRI zijn ook nuttig, vooral als de röntgenfoto's normaal zijn. Een vroege diagnose van een hernia femorale epifyse is belangrijk omdat de behandeling later moeilijker wordt en minder bevredigende resultaten geeft.

   Behandeling   

  • chirurgie

Een operatie is meestal nodig om de gescheiden uiteinden van het dijbeen op één lijn te brengen en ze met metalen schroeven aan elkaar te bevestigen.


Bronnen:


  Einde van de pagina