Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
(Zie ook Overzicht van botaandoeningen bij kinderen). Het femur is het dijbeen. De epifyse is de kop van het dijbeen (de bal in de kom van het heupgewricht). De epifyse kan van het uiteinde van het dijbeen afglijden. Het afglijden gebeurt ter hoogte van de groeischijf. Groeischijven zijn zachte kraakbeengebieden aan de uiteinden van botten waaruit botten van kinderen groeien. De epifysaire kapitale dijbeenbreuk ontstaat meestal in de vroege adolescentie en komt het meest voor bij jongens. Obesitas is een belangrijke risicofactor. Veel kinderen die deze aandoening in één heup ontwikkelen, krijgen het uiteindelijk in beide heupen.
Oorzaak Een verzwakking van de groeischijf kan het gevolg zijn van letsel, misvormingen van de heup, complicaties door overgewicht, ontstekingen of veranderingen in de hormoonspiegels in het bloed (zoals een lage schildklierhormoonspiegel), die normaal rond de puberteit optreden (zie Puberteit bij meisjes en zie Puberteit bij jongens). Door de scheiding verliest het bovenste deel van het dijbeen uiteindelijk zijn bloedtoevoer, gaat rotten en zakt in elkaar. Symptomen Diagnose
Er worden röntgenfoto's van beide heupen gemaakt. Op röntgenfoto's van de aangetaste heup is te zien dat de kop van het dijbeen verschuift of loskomt van de rest van het bot. Echografie en MRI zijn ook nuttig, vooral als de röntgenfoto's normaal zijn. Een vroege diagnose van een hernia femorale epifyse is belangrijk omdat de behandeling later moeilijker wordt en minder bevredigende resultaten geeft. Behandeling
Een operatie is meestal nodig om de gescheiden uiteinden van het dijbeen op één lijn te brengen en ze met metalen schroeven aan elkaar te bevestigen. Bronnen:
|