| Berylliose | meer longen en luchtwegen |
| Berylliumziekte | |
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
- de meeste mensen met berylliumziekte hebben een geleidelijke ontwikkeling van hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, vermoeidheid en nachtelijk zweten
- de diagnose is gebaseerd op de geschiedenis van de blootstelling, röntgenfoto's van de borstkas, computertomografie en tests van de reactie van het immuunsysteem op beryllium
- zuurstof en corticosteroïden kunnen nodig zijn voor behandeling
- sommige mensen moeten de rest van hun leven corticosteroïden gebruiken, en anderen hebben mogelijk een longtransplantatie nodig
Beryllium is een metaal dat in kleine hoeveelheden wordt gebruikt in vele industrieën. Blootstelling aan beryllium is een veel voorkomende maar ondergewaardeerde oorzaak van ziekte bij mensen die beryllium delven en verwerken en in veel industrieën, waaronder de productie van berylliumlegeringen, machinale bewerking van metaallegeringen, elektronica, telecommunicatie, vervaardiging van kernwapens, defensie, vliegtuigen, auto's, ruimtevaart en recycling van metaalschroot, computers en elektronica. Omdat kleine hoeveelheden beryllium giftig zijn en worden toegevoegd aan veel koper-, aluminium-, nikkel- en magnesiumlegeringen, zijn werknemers zich vaak niet bewust van hun blootstelling en de risico's daarvan. Naast werknemers in deze industrieën hebben ook enkele mensen die in de buurt van berylliumraffinaderijen wonen berylliumziekte opgelopen.
De berylliumziekte verschilt van andere milieulongziekten doordat bij lage blootstellingsniveaus longproblemen alleen lijken voor te komen bij mensen die gevoelig zijn voor beryllium - ongeveer 2 tot 6% van degenen die ermee in contact komen. De ziekte kan bij deze mensen al optreden na een relatief korte blootstelling aan berylliumstof.
Berylliumziekte kan zijn:
- acuut
- chronisch
Acute berylliumziekte is nu zeldzaam. Acute berylliumziekte ontwikkelt zich plotseling, voornamelijk als ontsteking van de longen. De longen zijn stijf en functioneren slecht.
Chronische berylliumziekte komt vaker voor. Er vormt zich abnormaal weefsel in de longen en de lymfeklieren worden groter.
Symptomen
Mensen met acute berylliumziekte hebben een abrupt begin van hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en gewichtsverlies. Acute berylliumziekte kan ook de huid (met huiduitslag) en de ogen (met roodheid en irritatie) aantasten.
Bij chronische berylliumziekte ontwikkelen hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, gewichtsverlies, nachtelijk zweten en vermoeidheid zich geleidelijk, vaak 10 tot meer dan 40 jaar na de blootstelling. Wanneer berylliumziekte vroeg wordt ontdekt, kan deze aanvankelijk geen symptomen veroorzaken.
Diagnose
- een geschiedenis van blootstelling aan beryllium
- bloedonderzoek naar allergie voor beryllium
De diagnose is gebaseerd op de geschiedenis van blootstelling aan beryllium en op de resultaten van een bloedonderzoek, de beryllium lymfocyten proliferatie test (BeLPT), die op allergie voor beryllium test.
Als de ziekte in een verder gevorderd stadium is, helpen karakteristieke veranderingen op een röntgenfoto van de borstkas of een computertomografie (CT) de artsen bij het stellen van de diagnose. Röntgenfoto's en CT-scans van mensen met berylliumziekte lijken echter op die van mensen met een ander type longziekte, sarcoïdose genaamd. De definitieve diagnose wordt gesteld door een test waarbij een buis, een bronchoscoop genaamd, in de longen wordt ingebracht om stukjes longweefsel en cellen te verkrijgen om te testen op een allergische reactie op beryllium.
Prognose
Acute berylliumziekte kan ernstig zijn. De meeste mensen herstellen binnen 7 tot 10 dagen, met de juiste behandeling. Sommige mensen met ernstige acute ziekte overlijden echter of ontwikkelen chronische berylliumziekte.
Het ziekteverloop bij mensen die jaren na blootstelling symptomen ontwikkelen, is totaal anders. Mensen met chronische berylliumziekte blijven symptomen houden, die de neiging hebben zich te ontwikkelen. Als de longen ernstig beschadigd zijn, kan het hart overbelast raken, wat een soort hartfalen (cor pulmonale) en de dood tot gevolg heeft.
Preventie
Beryllium-ziekte kan worden voorkomen door de blootstelling aan beryllium strikt te beperken.
Behandeling
- voor acute berylliumziekte, ondersteuning van de ademhaling
- voor chronische berylliumziekte, corticosteroïden
Mensen met acute berylliumziekte krijgen zo nodig zuurstof toegediend en hebben mogelijk een mechanische beademing nodig om de ademhaling te ondersteunen. Er worden corticosteroïden toegediend.
Bij chronische berylliumziekte kunnen corticosteroïden, zoals oraal prednison, worden gegeven. Sommige mensen moeten de rest van hun leven corticosteroïden gebruiken. Bij sommige mensen met zeer ernstige chronische berylliumziekte kan longtransplantatie levensreddend zijn. Andere ondersteunende maatregelen, zoals aanvullende zuurstoftherapie, longrevalidatie en geneesmiddelen voor de behandeling van rechtszijdig hartfalen, worden indien nodig gebruikt.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5. blz.296, 297-298
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
| Laatste wijziging: 08 augustus 2022 |