| Duikerslongoedeem | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Duikerslongoedeem is de plotselinge ontwikkeling van vocht in de longen die meestal vroeg tijdens een duik en op diepte optreedt. |
(Zie ook Overzicht van duikverwondingen.)
Duikerslongoedeem is de afgelopen twintig jaar steeds meer bekend geworden. Het treedt op wanneer bloed uit de benen en de buik wordt herverdeeld naar de longen, waardoor de druk in de bloedvaten van de longen toeneemt en plasma gaat lekken in de luchtruimten. Dit komt meestal voor bij wedstrijdzwemmers in open water aan de oppervlakte, maar kan ook voorkomen bij duikers. Onderdompelingspulmonaal oedeem is niet gerelateerd aan longbarotrauma of decompressieziekte. Koud water en een voorgeschiedenis van hoge bloeddruk en andere cardiovasculaire aandoeningen zijn risicofactoren.
Duikers stijgen meestal snel op en worden erg kortademig. Een hoest met schuimend of bloederig sputum is typisch en het zuurstofgehalte in het bloed is laag.
Artsen kunnen onderzoeken doen zoals röntgenfoto's van de borst en echocardiografie om de diagnose te bevestigen.
De behandeling bestaat uit verwijdering van het water en zuurstof. Diuretica en mechanische beademing in het ziekenhuis zijn soms noodzakelijk. Recompressietherapie wordt niet gegeven.
Preventie
Artsen zullen mensen die longoedeem door onderdompeling hebben gehad screenen op:
- hoge bloeddruk
- hartklepaandoeningen
- cardiomyopathie
- longaandoeningen
Artsen zullen ook rekening houden met stille coronaire hartziekte bij mensen met de juiste risicofactoren.
Duikerslongoedeem komt vaak terug bij mensen die er gevoelig voor zijn; daarom moeten deze mensen worden geëvalueerd op behandelbare risicofactoren voordat ze weer gaan duiken of wedstrijdzwemmen.
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |