| Verlies van eetlust | meer spijsvertering |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Verlies van eetlust (anorexia) betekent dat er geen honger is en dat de persoon geen zin heeft om te eten. Iemand met een eetstoornis zoals anorexia nervosa of boulimia nervosa heeft daarentegen wel honger, maar beperkt de voedselinname of braakt na het eten vanwege overbezorgdheid over gewichtstoename.
Een korte periode van anorexia gaat meestal gepaard met bijna alle plotselinge (acute) ziekten. Langdurige (chronische) anorexia komt meestal alleen voor bij mensen met een ernstige onderliggende aandoening zoals kanker, aids, chronische longaandoeningen en ernstig hart-, nier- of leverfalen. Aandoeningen die invloed hebben op het deel van de hersenen waar de eetlust wordt gereguleerd, kunnen ook anorexia veroorzaken.
Anorexia komt vaak voor bij mensen die stervende zijn.
Sommige medicijnen, zoals digoxine, fluoxetine, kinidine en hydralazine, veroorzaken anorexia.
Meestal treedt anorexia op bij iemand met een bekende onderliggende aandoening. Onverklaarbare chronische anorexia is een signaal voor de arts dat er iets mis is. Een grondige evaluatie van de symptomen van de persoon en een volledig lichamelijk onderzoek suggereren vaak een oorzaak en helpen de arts te beslissen welke onderzoeken nodig zijn.
Onderliggende oorzaken worden zoveel mogelijk behandeld. Stappen die kunnen helpen om iemand meer zin te geven om te eten, zijn onder andere het aanbieden van favoriete voedingsmiddelen, een flexibel maaltijdschema en, als de persoon dat wil, een kleine hoeveelheid alcoholische drank die 30 minuten voor de maaltijd wordt geserveerd. In bepaalde situaties kunnen artsen medicijnen gebruiken, zoals cyproheptadine, lage dosis corticosteroïden, megestrol en dronabinol, om de eetlust te stimuleren.
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |