| Continue ambulante elektrocardiografie | meer hart en bloedvaten |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Een standaard elektrocardiograaf (ECG) registreert de elektrische activiteit van het hart slechts enkele seconden. Dit kan afwijkingen detecteren die constant zijn. Soms treden abnormale hartritmes en onvoldoende bloedtoevoer naar de hartspier echter slechts kortstondig of onvoorspelbaar op. Om dergelijke problemen op te sporen, kunnen artsen continue ambulante elektrocardiografie (ECG) gebruiken, waarbij het ECG gedurende 24 tot 48 uur continu wordt opgenomen terwijl de persoon normale dagelijkse activiteiten uitvoert. Artsen kunnen ook gebruik maken van event-gebaseerde elektrocardiografie (ECG), waarbij het ECG continu wordt bewaakt gedurende maximaal een maand, maar alleen wordt opgenomen gedurende een vooraf bepaald tijdsbestek (meestal enkele seconden tot minuten) vlak voor en nadat de persoon de monitor activeert of het apparaat een abnormaal hartritme detecteert. (Zie ook elektrocardiografie).
Een holtermonitor is een kleine monitor die bevestigd is aan een band die de persoon over de schouder of nek of rond het middel draagt. Elektroden die op de borst van de persoon zijn bevestigd registreren continu de activiteit van het hart. Dit type monitor is pijnloos en wordt 24 tot 48 uur gedragen.
De monitor detecteert de elektrische activiteit van het hart via elektroden die op de borst zijn bevestigd en registreert het ECG. Tijdens het dragen van de monitor noteert de persoon in een dagboek het tijdstip en het type van de symptomen. Vervolgens wordt het ECG door een computer gehaald, die de snelheid en het ritme van het hart analyseert, zoekt naar veranderingen in de elektrische activiteit die kunnen duiden op onvoldoende bloedtoevoer naar de hartspier en een verslag maakt van elke hartslag tijdens de meetperiode. Symptomen die in het dagboek zijn opgenomen, kunnen vervolgens worden vergeleken met eventuele veranderingen in het ECG om te bepalen of een abnormaal hartritme de oorzaak is van de symptomen.
Indien nodig kan het ECG telefonisch doorgestuurd worden naar een computer in het ziekenhuis of de dokterspraktijk voor een onmiddellijke uitlezing zodra de symptomen zich voordoen.
Een nieuwere optie voor continue monitoring is een kleine draadloze zelfklevende wegwerppleister die maximaal 2 weken op de borst gedragen wordt. Omdat het veel kleiner is dan een gewone Holtermonitor en er niet meerdere draden op de borst hoeven te worden geplaatst, kunnen mensen het gemakkelijker vinden om het langere tijd te dragen. Het apparaat is echter duurder.
Een eventmonitor wordt gebruikt als een persoon langer dan 48 uur moet worden gevolgd. Het is vergelijkbaar met een holtermonitor, maar het registreert alleen wanneer de gebruiker het activeert - d.w.z. wanneer symptomen optreden - door op een knop op het apparaat te drukken of wanneer het apparaat een abnormaal hartritme detecteert.
Als symptomen zo zelden optreden dat ze niet kunnen worden vastgelegd tijdens de eerste bewakingsperiode, kan een eventmonitor onder de huid worden geplaatst. Een kleine magneet wordt gebruikt om deze monitor te activeren. Dit soort implanteerbare gebeurtenismonitoren worden implanteerbare looprecorders genoemd en kunnen meerdere jaren meegaan voordat de batterij moet worden vervangen.
Holtermonitor: continue ECG-metingen
De kleine monitor wordt bevestigd aan een band die over één schouder wordt gedragen.
Via elektroden op de borst registreert de monitor continu de elektrische activiteit van het hart.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 30 november 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |