| Erytrodermie | meer huid |
| dermatitis exofoliativa | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Erytrodermie is een ernstige ontsteking die ervoor zorgt dat het grootste deel van het huidoppervlak rood wordt. |
 |
Verschillende huidaandoeningen kunnen leiden tot erytrodermie:
- verschillende soorten dermatitis (bijvoorbeeld atopische dermatitis, allergische contactdermatitis, seborroïsch dermatitis)
- psoriasis
- pityriasis rubra pilaris
- reacties op geneesmiddelen
- lichen planus
- cutaan T-cel lymfoom (met name Sézary syndroom)
- ichthyosis
Erytrodermie kan ontstaan bij mensen met huidaandoeningen, zoals de hierboven genoemde, maar het kan ook spontaan ontstaan bij mensen zonder voorgeschiedenis van een huidaandoening.
Een oudere term voor erytrodermie is exfoliatieve dermatitis. Deze term wordt nu nog zelden gebruikt.
Symptomen
Erytrodermie kan snel of langzaam beginnen. Eerst wordt het hele huidoppervlak rood en glanzend. Daarna kan de huid gaan schilferen, verdikken, soms korstjes krijgen en uiteindelijk afschilferen. De huid jeukt vaak en kan pijnlijk zijn.
Hoewel veel mensen koorts hebben, kunnen ze het koud hebben en koude rillingen krijgen omdat er zoveel warmte verloren gaat door de ontstoken huid.
Diagnose
- evaluatie door een arts
- eventueel een huidbiopsie
Artsen baseren de diagnose van erytrodermie op de voorgeschiedenis van de persoon en de resultaten van een lichamelijk onderzoek.
Soms wordt er een huidbiopsie gedaan, maar zelfs dat kan de diagnose niet bevestigen.
Om de oorzaak van erytrodermie vast te stellen, kunnen veel tests nodig zijn, gericht op wat men vermoedt dat de oorzaak is.
Behandeling
- behandeling van de onderliggende oorzaak
- eventueel stoppen of veranderen van medicatie die de oorzaak kan zijn
- vaak ziekenhuisopname voor ondersteunende zorg
- huidverzorging
- soms corticosteroïden
Uiteindelijk hangt de behandeling van erytrodermie af van de specifieke oorzaak. Als erythrodermie bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een reactie op medicatie, moeten mensen stoppen met het innemen van die medicatie. Als erytrodermie een uiting is van een huidlymfoom, moeten mensen een behandeling voor het lymfoom ondergaan.
Vroegtijdige diagnose en ondersteunende behandeling van erytrodermie zijn belangrijk om te voorkomen dat zich infectie ontwikkelt in de aangetaste huid en om te voorkomen dat vocht- en eiwitverlies levensbedreigend wordt.
Mensen met erytrodermie moeten vaak in het ziekenhuis worden opgenomen en krijgen antibiotica (tegen infectie), vocht en zouten (ter vervanging van vocht en zouten die via de huid verloren gaan) via een ader (intraveneus) en voedingssupplementen als dat nodig is. De verzorging kan het gebruik van medicijnen en verwarmde dekens omvatten om de lichaamstemperatuur te regelen. Vochtinbrengende middelen (emollientia) kunnen helpen om de huid te kalmeren.
Corticosteroïden die op de huid worden aangebracht (zoals hydrocortisonzalf) worden vaak gegeven. Corticosteroïden die via de mond worden toegediend (zoals prednison) worden vaak gegeven aan mensen met ernstige erytrodermie.
Prognose
De prognose hangt af van de oorzaak.
Erytrodermie kan levensbedreigend zijn.
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |