| Overzicht van hoofdletsels | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Hoofdletsels waarbij de hersenen betrokken zijn, zijn bijzonder zorgwekkend.
- Veel voorkomende oorzaken van hoofdletsel zijn vallen, auto-ongelukken, mishandeling en ongelukken tijdens sport en recreatieve activiteiten.
- Mensen met licht hoofdletsel kunnen hoofdpijn of duizeligheid hebben.
- Mensen met ernstiger hoofdletsel kunnen het bewustzijn verliezen of symptomen van hersendisfunctie vertonen.
- Computertomografie wordt gebruikt om ernstig hoofdletsel op te sporen.
- De behandeling van mensen met ernstig hoofdletsel is erop gericht dat de hersenen voldoende zuurstof krijgen en dat de druk in de hersenen normaal blijft.
De dikke, harde botten van de schedel helpen de hersenen te beschermen tegen letsel. Bovendien zijn de hersenen omgeven door lagen weefsel (hersenvliezen) die hersenvocht bevatten dat de hersenen beschermt. De meeste stoten en klappen op het hoofd verwonden de hersenen dan ook niet. Hoofdletsels die de hersenen niet aantasten, worden als licht beschouwd.
Hoofdletsels kunnen hersenletsel veroorzaken (traumatisch hersenletsel of TBI).
In de Verenigde Staten lopen jaarlijks ongeveer 50 op de 10.000 mensen een hoofdletsel op. In 2019 droegen TBI's bij aan:
- Ongeveer 223.000 mensen die in het ziekenhuis werden opgenomen
- Ongeveer 60.000 sterfgevallen
TBI's dragen bij aan ongeveer 30% van alle sterfgevallen veroorzaakt door verwondingen van welke aard dan ook. Ongeveer 25 tot 33% van de mensen in de Verenigde Staten die een ernstig hoofdletsel hebben, overlijdt. Ongeveer 5,3 miljoen mensen hebben blijvende handicaps als gevolg van hoofdletsel.
Letsels aan het hoofd omvatten het volgende:
- letsel aan de hoofdhuid
- schedelbreuken
- hersenschuddingen, vaak sportgerelateerd
- kneuzingen (kneuzingen) en scheuren (rijtwonden) in de hersenen
- ophoping van bloed in de hersenen of tussen de hersenen en de schedel (intracranieel hematoom)
- schade aan zenuwcellen in de hersenen (diffuus axonaal letsel)
- bloeding tussen de lagen die de hersenen bedekken (zoals een subarachnoïdale bloeding)
Het is mogelijk dat de hersenen niet beschadigd zijn, zelfs als de uitwendige verwondingen ernstig zijn.
Oorzaak
Veel voorkomende oorzaken van hoofdletsel zijn vallen (vooral bij oudere volwassenen en jonge kinderen), auto-ongelukken, mishandeling en ongelukken tijdens sport of recreatieve activiteiten. Ongelukken op het werk (bijvoorbeeld tijdens het bedienen van machines) en vuurwapens veroorzaken ook hoofdletsel. In 2014 was de meest voorkomende oorzaak van TBI's een val.
Vaak wordt het letsel veroorzaakt door een directe botsing. De hersenen kunnen echter ook beschadigd raken als het hoofd niet geraakt is. Bijvoorbeeld, hevig schudden of plotselinge vertraging kan de zachte hersenen beschadigen wanneer deze tegen de stijve schedel botsen. In dergelijke gevallen kan er geen zichtbaar letsel aan het hoofd zijn.
Symptomen
Licht hoofdletsel
Er kan een bult op het hoofd verschijnen. Als de hoofdhuid wordt gesneden, kan het bloeden hevig zijn omdat de hoofdhuid veel bloedvaten heeft die dicht bij het huidoppervlak liggen. Daardoor kan een hoofdletsel ernstiger lijken dan het is.
Veel voorkomende symptomen van lichte verwondingen aan het hoofd zijn hoofdpijn en een gevoel van draaien of licht in het hoofd. Sommige mensen zijn ook licht verward, misselijk en, wat vaker voorkomt bij kinderen, moeten overgeven. Jonge kinderen kunnen gewoon prikkelbaar worden.
Een hersenschudding is een tijdelijke, korte verandering in het mentale functioneren zonder schade aan de structuur van de hersenen. Vaak verliezen mensen kort het bewustzijn (meestal een paar minuten of minder), maar ze kunnen ook gewoon verward raken of niet in staat zijn om zich gebeurtenissen en ervaringen te herinneren (amnesie) die kort voor of kort na het letsel hebben plaatsgevonden.
Na een hersenschudding kunnen mensen nog enige tijd last hebben van hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid, een slecht geheugen, concentratieproblemen, slaapproblemen, denkproblemen, prikkelbaarheid, depressie en angst. Deze symptomen worden het postconcussiesyndroom genoemd.
Ernstig hoofdletsel
Mensen kunnen een aantal van dezelfde symptomen hebben als bij licht hoofdletsel. Sommige symptomen, zoals hoofdpijn, kunnen ernstiger zijn.
Ook beginnen de symptomen vaak met een periode van bewusteloosheid die begint op het moment van de klap. Hoe lang mensen bewusteloos blijven varieert. Sommige mensen ontwaken binnen enkele seconden, terwijl anderen pas na uren of zelfs dagen ontwaken. Bij het ontwaken zijn mensen vaak slaperig, verward, rusteloos of geagiteerd. Ze kunnen ook overgeven, toevallen krijgen of beide. Het evenwicht en de coördinatie kunnen verstoord zijn. Afhankelijk van welk deel van de hersenen beschadigd is, kan het vermogen om te denken, emoties te controleren, te bewegen, te voelen, te spreken, te zien, te horen en te onthouden aangetast zijn - soms blijvend.
Heldere vloeistof of bloed kan uit de neus, oren of beide lopen als iemand een schedelbasisfractuur heeft.
Een hersenbeschadiging kan bloeden of opzwellen doordat zich vocht ophoopt (cerebraal oedeem genoemd). Deze bloeding en zwelling verhogen geleidelijk de druk binnen de schedel, de intracraniële druk. Zelfs een lichte bloeding en zwelling kunnen de druk binnen de schedel aanzienlijk verhogen, omdat de schedel niet kan uitzetten om een toename van de inhoud op te vangen. Als de druk binnen de schedel toeneemt, beperkt dit de hoeveelheid bloed die door de hersenen kan stromen. De beperkte bloedstroom zorgt ervoor dat de hersenen niet normaal kunnen werken en veroorzaakt symptomen. De eerste symptomen van een verhoogde intracraniële druk zijn toenemende hoofdpijn, verminderd denkvermogen, een verlaagd bewustzijn en braken. Later kan de persoon niet meer reageren. De pupillen kunnen wijder worden (verwijden).
Uiteindelijk (meestal binnen een dag of twee na het letsel) kan de verhoogde druk de hersenen naar beneden dwingen, wat een hernia van de hersenen veroorzaakt - een abnormale uitstulping van hersenweefsel door een natuurlijke opening tussen de compartimenten van de hersenen. Herniatie van de hersenen kan coma of zelfs de dood veroorzaken als er te veel druk wordt uitgeoefend op de hersenstam, het onderste deel van de hersenen, dat vitale functies zoals hartslag en ademhaling regelt. Zelfs zonder herniatie kan de bloedstroom door de hersenen worden afgesloten als de druk binnen de schedel hoog genoeg wordt, wat snel tot hersendood kan leiden.
Diagnose
- evaluatie door een arts
- computertomografie of soms magnetische resonantiebeeldvorming
Licht hoofdletsel
De diagnose van licht hoofdletsel is gebaseerd op de symptomen van een persoon en de resultaten van het onderzoek.
Gewonde mensen worden gecontroleerd op symptomen die aangeven dat de hersenfunctie mogelijk verslechtert. Deze symptomen zijn onder andere:
- herhaaldelijk braken
- ernstige hoofdpijn
- een arm of been niet kunnen voelen of bewegen
- het onvermogen om mensen of de omgeving te herkennen
- verlies van evenwicht
- problemen met spreken of zien
- gebrek aan coördinatie
- abnormale ademhaling
- aanvallen
Deze symptomen kunnen zich uren of soms dagen na het oorspronkelijke letsel ontwikkelen. Als deze symptomen optreden, is onmiddellijke medische hulp essentieel.
Als een hoofdletsel bewustzijnsverlies veroorzaakt, zelfs kortstondig, is onmiddellijke evaluatie door een arts noodzakelijk. Als artsen symptomen of bevindingen waarnemen die wijzen op mogelijk hersenletsel, wordt er computertomografie (CT) of soms magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) gedaan. CT wordt meestal als eerste gedaan omdat het snel kan worden uitgevoerd en opgehoopt bloed (hematomen), kneuzingen (contusies), schedelbreuken en soms wijdverspreide zenuwbeschadiging (diffuus axonaal letsel) kan opsporen. MRI kan later nuttig zijn om te controleren op diffuus axonaal letsel, letsel aan de hersenstam (die het bewustzijnsniveau en de vitale lichaamsfuncties regelt) en minder duidelijk hersenletsel dat misschien niet zichtbaar was op CT. MRI kan artsen ook helpen om de prognose te voorspellen.
Röntgenfoto's van de schedel zijn zelden nuttig.
Ernstig hoofdletsel
Diagnose en behandeling van ernstige verwondingen aan het hoofd vinden op hetzelfde moment plaats.
Als het letsel ook andere delen van het lichaam kan treffen (bijvoorbeeld na een auto-ongeluk) of als de persoon bewusteloos is, moet een ambulance of 911 (in de Verenigde Staten) worden gebeld.
Wanneer de persoon met ernstig hoofdletsel het ziekenhuis bereikt, voeren artsen en verpleegkundigen een lichamelijk onderzoek uit om te bepalen of het letsel ernstig is. Eerst controleren ze de vitale functies, zoals hartslag, bloeddruk en ademhaling. Iemand die niet goed ademt, heeft misschien een beademingsapparaat nodig.
Artsen controleren dan snel het volgende:
- of de persoon georiënteerd is en kan reageren op commando's
- of en hoeveel stimulatie (zoals spreken, schreeuwen of in een vinger knijpen) nodig is om de persoon de ogen te laten openen.
- of de persoon een elementaire hersenfunctie heeft door de grootte van de pupillen en hun reactie op licht, het vermogen om de armen en benen te bewegen, het gebruik van taal, coördinatie en reflexen te controleren.
Als artsen zeker weten dat de persoon niet in direct gevaar is, wordt een volledig neurologisch onderzoek gedaan. Dit onderzoek kan artsen helpen om de ernst en locatie van het letsel te bepalen.
Artsen onderzoeken baby's en kinderen grondig om te controleren op bloedingen in het netvlies, achter in het oog, en andere tekenen van shaken baby syndroom of kindermishandeling.
Artsen controleren de persoon periodiek om te bepalen of de persoon verbetert of verslechtert.
Er wordt een CT gedaan om te controleren op mogelijke hersenbeschadiging. Soms wordt naast de CT ook MRI gedaan. Röntgenfoto's van de schedel zijn meestal niet nodig. Ze kunnen schedelbreuken identificeren, maar onthullen weinig over hersenbeschadiging. Röntgenfoto's of CT van de nek worden gemaakt als dat nodig is om te bepalen of de nek gebroken is (omdat een harde klap op het hoofd ook de nek kan verwonden).
Als artsen vermoeden dat de bloedvaten beschadigd zijn, kan angiografie, CT-angiografie of magnetische resonantie-angiografie worden gedaan om gedetailleerde beelden van de bloedvaten te krijgen.
Behandeling
- voor licht hoofdletsel, behandeling van symptomen
- bij ernstig hoofdletsel, behandeling om vitale functies te behouden en complicaties te beperken
Licht hoofdletsel
Als een hoofdletsel licht is en geen andere symptomen veroorzaakt dan pijn op de plaats van het letsel, kunnen milde pijnstillers zoals acetaminofen worden gebruikt. Aspirine of andere niet-steroïde ontstekingsremmers mogen niet worden ingenomen omdat deze medicijnen een bloeding in de hersenen of schedel kunnen verergeren. Artsen gebruiken hechtingen (sutures) of medische nietjes om snijwonden te sluiten en brengen dan gaas of verband aan.
Als mensen het bewustzijn niet of slechts kort hebben verloren en als de onderzoeksresultaten normaal zijn, kunnen ze naar huis worden ontslagen zolang een familielid of vriend hen de eerste 24 uur na het letsel om de paar uur op bepaalde symptomen controleert. Het familielid of de vriend moet de persoon naar het ziekenhuis brengen als een van de volgende mogelijk ernstige symptomen zich voordoet:
- verminderde alertheid en bewustzijn van de omgeving
- problemen met zien, horen of lopen
- gevoelloosheid of verlamming van een lichaamsdeel
- hoofdpijn die erger wordt
- braken
- verslechtering van het mentale functioneren (zoals verward raken, mensen niet meer herkennen of abnormaal gedrag)
- aanvallen
Als mensen langer dan enkele ogenblikken het bewustzijn hebben verloren of abnormale onderzoeksresultaten hebben, worden ze meestal ter observatie op de spoedgevallendienst of in het ziekenhuis gehouden.
Kinderen die een licht hoofdletsel hebben gehad, mogen slapen, maar ze moeten om de paar uur wakker worden gemaakt en gecontroleerd worden op symptomen.
Mensen, inclusief kinderen, worden opgenomen in het ziekenhuis als artsen hersenletsel vermoeden op basis van symptomen of CT-resultaten. Kinderen worden ook in het ziekenhuis opgenomen als ze zelfs maar kort bewusteloos zijn geweest of een aanval hebben gehad of als kindermishandeling wordt vermoed.
Ernstig hoofdletsel
Als het letsel ook andere delen van het lichaam kan treffen (bijvoorbeeld na een aanrijding met een motorvoertuig) of als de persoon bewusteloos is, moet een ambulance worden gebeld. Wanneer hulpverleners iemand met een ernstig hoofdletsel verplaatsen, moeten ze er goed op letten dat het letsel niet verergert. De nek moet als gebroken worden beschouwd tot het tegendeel is bewezen. In dergelijke gevallen worden het hoofd, de nek en de wervelkolom gestabiliseerd. Meestal wordt de persoon in een harde nekkraag gezet, vastgebonden op een stevige plank en zorgvuldig gewatteerd om beweging te voorkomen.
Mensen met ernstig hoofdletsel worden opgenomen in het ziekenhuis, meestal op een intensive care of intensive care afdeling.
De eerste prioriteit is om de bloeddruk en het zuurstof- en kooldioxidegehalte in het bloed op een gewenst niveau te houden. Als het hoofdletsel ernstig is, kunnen de delen van de hersenen die de ademhaling regelen, aangetast zijn. Ook de reflex die de luchtpijp (trachea) beschermt, functioneert mogelijk niet meer. (Deze reflex voorkomt dat speeksel en andere stoffen in de mond worden ingeademd). Om deze redenen wordt meestal een beademingsbuis via de mond in de luchtpijp ingebracht om mensen te helpen ademen terwijl artsen andere problemen behandelen, zoals een zwelling in de hersenen. Als het hoofdletsel zeer ernstig is, kan mechanische beademing worden gebruikt.
Artsen controleren de bloeddruk en minimaliseren de hoeveelheid zwelling in de hersenen door de hoeveelheid intraveneuze vloeistoffen aan te passen en soms door intraveneuze medicijnen te geven die de vochtuitscheiding verhogen (diuretica, zoals mannitol en furosemide) of een geconcentreerde zoutoplossing (hypertone zoutoplossing). De geconcentreerde zoutoplossing kan de zwelling van de hersenen effectiever verminderen dan diuretica. Het beheersen van het zuurstof- en kooldioxidegehalte in het bloed kan helpen om de druk binnen de schedel als gevolg van zwelling te verlichten en ervoor te zorgen dat de hersenen voldoende zuurstof krijgen. Artsen kunnen deze niveaus regelen door de hoeveelheid zuurstof die wordt toegediend en de snelheid en diepte van de ademhalingen door de beademingsapparatuur aan te passen. Het hoofd van het bed kan omhoog worden gebracht om overmatige druk binnen de schedel en hersenen te voorkomen.
Er kan een kleine drukmeter in de schedel worden geïmplanteerd om de druk in de schedel te meten en om te bepalen hoe goed de behandelingen drukverhoging in de hersenen voorkomen of behandelen. Er kan ook een katheter worden ingebracht in een van de ruimtes (ventrikels) in de hersenen. De ventrikels bevatten hersenvocht, dat over het hersenoppervlak stroomt tussen de weefsellagen die de hersenen bedekken (hersenvliezen). De katheter kan worden gebruikt om de druk te controleren en om hersenvocht af te voeren, waardoor de druk binnen de schedel afneemt. Soms moeten artsen operatief een groot stuk van de schedel verwijderen om de druk te verlichten; het stuk schedel wordt teruggeplaatst nadat de zwelling is afgenomen.
Pijn wordt behandeld. Opioïde pijnstillers kunnen nodig zijn. Mensen moeten mogelijk worden verdoofd omdat te veel spieractiviteit schadelijk kan zijn. Koorts wordt behandeld. Als er aanvallen optreden, worden anti-epileptica gegeven.
Artsen houden de functie van andere organen zoals de nieren, het hart, de longen en de darmen nauwlettend in de gaten omdat ernstig hoofdletsel de functie van deze organen kan aantasten.
Prognose
Licht hoofdletsel
De meeste mensen die een licht hoofdletsel hebben opgelopen herstellen volledig, vooral als zich geen symptomen van het postconcussiesyndroom ontwikkelen.
Symptomen van het postconcussiesyndroom komen vaak voor in de week na het hersenletsel. Ze verdwijnen vaak in de tweede week. Soms houden de symptomen echter maanden of, in zeldzame gevallen, jaren aan. Mensen die een hersenschudding hebben gehad lijken gevoeliger te zijn voor een nieuwe, vooral als het nieuwe letsel optreedt voordat de symptomen van de vorige hersenschudding volledig zijn verdwenen (zoals kan gebeuren bij sportgerelateerde hersenschuddingen, vaak als een sporter te snel weer gaat spelen).
Ernstig hoofdletsel
Bij volwassenen met ernstig hoofdletsel treedt het meeste herstel op binnen de eerste 6 maanden, hoewel enige verbetering nog enkele jaren kan aanhouden. Kinderen hebben de neiging om vollediger te herstellen, ongeacht de ernst van het letsel, en zij blijven zich veel langer verbeteren.
De uiteindelijke gevolgen van een ernstig hoofdletsel variëren van volledig herstel tot blijvende problemen of handicaps in verschillende gradaties tot de dood.
Veel voorkomende langetermijnproblemen zijn onder andere:
- amnesie (geheugenverlies voor eerdere gebeurtenissen en moeite met het vormen van nieuwe herinneringen)
- gedragsproblemen (zoals angst, rusteloosheid, impulsiviteit, gebrek aan remming of gebrek aan motivatie)
- plotselinge stemmingswisselingen
- depressie
- slaapstoornissen
- verlies van reukvermogen
- verminderd intellectueel functioneren
Herstel van het geheugen na bewustzijnsverlies door een ernstig hoofdletsel hangt af van hoe snel het bewustzijn wordt hersteld. Mensen die in de eerste week weer bij bewustzijn komen, hebben de meeste kans om hun geheugen terug te krijgen.
In zeldzame gevallen ontwikkelt zich een epileptische aanval na ernstig hoofdletsel. Het begint meestal snel na het letsel, maar kan zich tot 4 jaar later ontwikkelen.
Het type en de ernst van de beperkingen hangen af van waar en hoe ernstig de hersenen beschadigd zijn. Verschillende gebieden van de hersenen controleren specifieke functies. Sommige functies, zoals het gezichtsvermogen en de controle over arm- en beenbewegingen, worden geregeld door unieke gebieden aan één kant van de hersenen. Beschadiging van een van deze gebieden veroorzaakt meestal aantasting van de corresponderende functie en dus blijvende invaliditeit.
Onbeschadigde hersengebieden nemen soms functies over die verloren gingen toen een ander gebied beschadigd raakte, wat resulteert in gedeeltelijk herstel. Naarmate mensen ouder worden, zijn de hersenen echter minder goed in staat om functies van het ene gebied naar het andere te verschuiven. Taalvaardigheden worden bijvoorbeeld bij jonge kinderen door verschillende delen van de hersenen behandeld, maar zijn bij volwassenen geconcentreerd aan één kant van de hersenen (de linker hersenhelft). Als de taalgebieden van de linkerhersenhelft ernstig beschadigd raken voor de leeftijd van 8 jaar, kan de rechterhersenhelft een bijna normale taalfunctie aannemen. Beschadiging van taalgebieden op volwassen leeftijd leidt echter tot blijvende invaliditeit.
Revalidatie na hersenletsel kan mensen helpen om het effect van de meeste handicaps op het functioneren te minimaliseren.
|
Een ernstig hoofdletsel herkennen De meeste hoofdletsels zijn niet ernstig. Een ernstig hoofdletsel kan worden herkend aan de hand van bepaalde symptomen. Veel van deze symptomen duiden op een verslechtering van het functioneren van de hersenen. Als een van deze symptomen optreedt, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen.
|
Herniatie: De hersenen onder druk Een bloeding of zwelling in de hersenen kan druk veroorzaken die de hersenen naar beneden duwt in de schedel. Het resultaat kan een herniatie zijn, waarbij hersenweefsel door een kleine natuurlijke opening wordt gedrukt in de relatief stijve weefselscheidingsplaten die de hersenen in rechter- en linkercompartimenten en in bovenste en onderste compartimenten scheiden. (Deze verdelers zijn verlengstukken van de buitenste weefsellaag die de hersenen bedekt, de dura mater). Herniatie drukt hersenweefsel samen en beschadigt het zo. De meest voorkomende vorm van herniatie is een transtentoriale herniatie. Een deel van de slaapkwab wordt door de tentoriale inkeping geduwd - de opening in het weefsel tussen de slaapkwab en de kleine hersenen. De pupil van het oog kan verwijd raken en niet vernauwen als reactie op licht. Een transtentoriale herniatie kan catastrofale gevolgen hebben, zoals verlamming, versuffing, coma, abnormale hartritmes, ademhalingsstoornissen of -stilstand, hartstilstand en overlijden. |
Wist u dat...
|
Bronnen:
| Laatste wijziging: 21 oktober 2024 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |