Likdoorn  (Eksteroog)   en   eeltknobbels   clavus meer botten, spieren, gewrichten  

Het onderstaande is de letterlijke vertaling uit de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Likdoorns  zijn verdikkingen van eelt, altijd op plaatsen die in de verdrukking hebben gezeten (meestal voeten en/of tenen). Ze zien er uit als harde kegelvormige bultjes. Likdoorns komen meestal voor op de bovenzijde van de kleinere tenen, vooral boven een gewricht. Eelt wordt naar binnen gedrukt en kan in de vorm van een 'pit' op de botten drukken, wat vaak pijnlijk is.

  • likdoorns kunnen pijnlijk of gevoelig zijn, maar eelt veroorzaakt meestal geen symptomen
  • de diagnose wordt gesteld op basis van het uiterlijk en de plaats van de likdoorn of het eelt
  • het kan helpen om de likdoorn of het eelt te verwijderen, huidverzachtende middelen (keratolytica) op het gebied toe te passen en regelmatig zorg te ontvangen van een podotherapeut

Likdoorns worden meestal veroorzaakt door wrijving en druk, vooral bij mensen die strakke of slecht passende schoenen dragen.

Eelt  (Engels: calluses) is een bredere, platte verdikking van de huid die zich meestal op de handpalmen of voetzolen bevindt.
Eeltknobbels worden meestal veroorzaakt door wrijving en druk, vooral bij mensen die strakke of slecht passende schoenen dragen.

Oorzaak   

  • likdoorns veroorzaakt door hamertenen en andere teenafwijkingen ontstaan vaak op de toppen van de tenen of aan de punten van de tenen, maar likdoorns ontstaan het vaakst op de toppen van de tenen boven de gewrichten. Deze likdoorns zijn hard. Likdoorns die tussen de tenen ontstaan zijn zacht. Likdoorns kunnen de grootte hebben van een erwt of iets groter zijn
  • eelt ontstaat vaak op de bal van de voet als gevolg van een verkeerde voetstand en een slechte gewichtsverdeling. Eelt ontstaat ook aan de zijkanten van de voet op plaatsen waar de druk toeneemt

Symptomen   

  • likdoorns kunnen pijnlijk of gevoelig zijn wanneer er druk op wordt uitgeoefend. Soms vormt zich een met vloeistof gevuld zakje (slijmbeurs) onder een likdoorn
  • eelt veroorzaakt meestal geen symptomen. Bij extreme wrijving kan eelt echter dik en geïrriteerd worden, wat een licht branderig gevoel veroorzaakt, of soms een pijn zoals die veroorzaakt wordt door beschadiging van de zenuwen in de voet (interdigitale zenuwpijn)

Diagnose   

  • onderzoek door een arts

Artsen stellen een diagnose van likdoorns en eelt op basis van hun uiterlijk en de plaats waar ze ontstaan.

Behandeling   

  • verwijdering (arts of pedicure)
  • keratolytica
  • polstering en orthesen (orthopedische aanpassingen)

Om verdikte huid te verwijderen, kunnen mensen direct na het baden een nagelvijl, schuurplank of puimsteen gebruiken. Mensen kunnen keratolytica (middelen die de bovenste huidlaag verzachten, losmaken en helpen loslaten) op de aangetaste gebieden aanbrengen.

Om likdoorns te voorkomen en bestaande likdoorns te helpen behandelen, kunnen mensen dempende middelen en hulpmiddelen gebruiken die de druk van de aangetaste plekken herverdelen. Verschillende soorten polstering (bijvoorbeeld vilt of moleskin of schuimrubberen beschermende verbanden) en in de schoen geplaatste hulpmiddelen (orthesen) of andere inlegzolen met polstering en ondersteuning kunnen helpen de druk te verminderen. Dipjes, dat zijn gaatjes die onder de pijnlijke plek in het schoeisel zijn gemaakt, kunnen ook helpen om de druk en de pijn te verminderen.

Regelmatige zorg door een podoloog (een arts die gespecialiseerd is in voetverzorging) is nuttig voor mensen die de neiging hebben eelt en likdoorns te ontwikkelen. Een goede voetverzorging is belangrijk (zie Verzorging van de voeten).

Mensen met aandoeningen die de normale zenuwfunctie (neuropathie) en bloedcirculatie belemmeren, zoals diabetes, lopen een verhoogd risico op het ontstaan van open zweren (ulcera) in hun voeten wanneer de huid beschadigd is (zie het zijbalkje De voet bij diabetes). Deze zweren kunnen geïnfecteerd raken. Artsen kunnen ervoor kiezen om likdoorns en eelt bij mensen met deze onderliggende aandoeningen niet operatief te behandelen. In deze gevallen kunnen speciale schoenen en inlegzolen die de druk op het betreffende gebied verminderen noodzakelijk en heilzaam zijn.

Mensen moeten leren hoe ze hun voeten thuis op zweren kunnen controleren en hoe ze zweren kunnen voorkomen.


Bronnen:

  • Merck Manual, professional version
  • Merck Manual, consumer version
  • Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5.  blz.409-410
  • Beers, Marc H. (red.), 2008, 1e druk. Merck Manual Leeftijd & Gezondheid. Over gezond ouder worden. Bohn Stafleu van Loghum. 926 blz. ISBN 978-90-313-4758-2.  blz.492-495
  • Wiki

Laatste wijziging: 5 januari 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek

  Einde van de pagina