| Longen, inspanningstesten | meer longen en luchtwegen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Artsen kunnen inspanningsproeven gebruiken om mensen met een mogelijke longaandoening te beoordelen. Deze tests verschillen van inspanningsstresstests die worden gedaan om hartaandoeningen vast te stellen. De twee meest voorkomende vormen van inspanningstesten zijn de
- zes-minuten-looptest
- volledige cardiopulmonale inspanningstest
(Zie ook anamnese en lichamelijk onderzoek bij longaandoeningen).
Zes-minuten-wandelingstest
Deze eenvoudige test meet de maximale afstand die mensen in hun eigen tempo in 6 minuten kunnen lopen op een vlakke ondergrond.
De test beoordeelt de algehele functie van de persoon, maar als de inspanningscapaciteit van de persoon verminderd is,
zegt dit niet welk van de individuele organen en systemen (dat wil zeggen, het hart, de longen, spieren en botten,
of andere organen en systemen) de beperkende factor is. De testresultaten kunnen worden beïnvloed door de inspanning van de persoon.
Deze test wordt gebruikt vóór longtransplantatie en longvolumereductiechirurgie, om de respons op behandelingen en longrevalidatie te controleren en om het risico op invaliditeit of overlijden te voorspellen bij mensen met hart- en longaandoeningen.
Cardiopulmonale inspanningstest
Deze gecomputeriseerde test analyseert de hart- en longfunctie en geeft informatie over bijvoorbeeld hoeveel lucht er door de longen stroomt,
hoeveel kooldioxide er wordt geproduceerd en hoe goed de longen zuurstof in het bloed krijgen en kooldioxide eruit verwijderen.
De test wordt uitgevoerd terwijl de persoon in rust is en tijdens het sporten op een loopband of fietsergometer;
de persoon draagt verschillende soorten monitoren. De intensiteit van de inspanning wordt geleidelijk opgevoerd totdat
de symptomen verdere inspanning onmogelijk maken.
Cardiopulmonale inspanningstests bepalen voornamelijk of de inspanningscapaciteit van een persoon normaal of verminderd is en als deze verminderd is, of de vermindering te wijten is aan hart- en/of longproblemen of een verminderde conditie. De test ontdekt problemen in een eerder stadium dan tests die minder uitgebreid zijn of alleen in rust worden uitgevoerd.
Artsen kunnen cardiopulmonale inspanningstests ook gebruiken om de reactie van een persoon op een behandeling te controleren en om oefeningen in longrevalidatieprogramma's te begeleiden.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 01 januari 2024 |