| Travestiestoornis | meer psychisch |
| Travestie | |
| Travestiefetisjisme | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Travestie is terugkerende, intense seksuele opwinding door travestie. Travestiestoornis is travestie die significant leed veroorzaakt of substantieel interfereert met het dagelijks functioneren. |
- de meeste travestieten hebben geen psychiatrische stoornis. Van hen wordt gezegd dat ze travestie hebben in plaats van een travestiestoornis
- artsen stellen de travestiestoornis alleen vast als mensen veel last hebben van hun verlangen om zich te verkleden of niet goed kunnen functioneren door de tijd en kosten die ze besteden aan travestie
- medicijnen zijn niet betrouwbaar effectief, maar psychotherapie kan mensen helpen zichzelf te accepteren en gedrag onder controle te houden dat problemen in hun leven kan veroorzaken
Travestie is een vorm van fetisjisme (de kleding is de fetisj), wat in zijn meest extreme vormen een soort parafilie is. (Parafilie is een term uit de psychiatrie voor een groep seksuele afwijkingen waarbij het erotische contact met een gelijkwaardige partner niet volstaat om seksuele opwinding en orgasme te bereiken) Bij travestie (crossdressing) dragen mannen bij voorkeur vrouwenkleding, of, veel minder vaak, dragen vrouwen bij voorkeur mannenkleding. Dit kan komen doordat vrouwen een breder scala aan kleding hebben die in overeenstemming wordt geacht met het geslacht. Ze hebben echter niet het innerlijke gevoel tot het andere geslacht te behoren of hun geslacht te willen veranderen, zoals sommige mensen met ernstige genderdysforie. Mannen die zich crossdresseren kunnen echter wel gevoelens van genderdysforie hebben als ze onder stress staan of een verlies ervaren.
De term travestieten wordt meestal gebruikt voor mensen met travestie. Travestiet is een minder aanvaardbare term en wordt als beledigend beschouwd. Travestie op zich wordt niet beschouwd als een psychische stoornis. Travestie komt voor bij zowel heteroseksuele als homoseksuele mannen, en veel minder vaak bij vrouwen. Niet-binaire mensen die zich kleden in kleding die normaal gesproken geassocieerd wordt met een ander geboortegeslacht, doen over het algemeen niet aan "travestie" met als doel seksuele opwinding.
Heteroseksuele mannen die zich kleden in vrouwenkleding beginnen meestal laat in hun kindertijd met dit gedrag. Dit gedrag wordt, tenminste in het begin, geassocieerd met intense seksuele opwinding.
Travestieten kunnen zich echter ook om andere redenen dan seksuele stimulatie verkleden, bijvoorbeeld om angst te verminderen, om te ontspannen of, in het geval van mannelijke travestieten, om te experimenteren met de vrouwelijke kant van hun anders mannelijke persoonlijkheid.
Op latere leeftijd (soms in de 50 of 60) ontwikkelen sommige mannen die alleen in hun tiener- of twintigerjaren travestiet waren genderdysforie. Ze kunnen proberen hun lichaam te veranderen door hormonen en genitale (geslachtsbevestigende) chirurgie.
Als de partner meewerkt, kan travestie de seksuele relatie van een koppel niet schaden. In dergelijke gevallen kunnen mannen die zich travestie aanmeten met toestemming van hun partner seksuele activiteiten ontplooien in geheel of gedeeltelijk vrouwelijke kleding.
Als de partner niet meewerkt, kunnen travestieten zich angstig, depressief, schuldig en beschaamd voelen over hun verlangen om zich te verkleden. Als reactie op deze gevoelens zuiveren deze mannen vaak hun garderobe van vrouwelijke kleding. Deze zuivering kan worden gevolgd door meer cycli van het verzamelen van vrouwelijke kleding, pruiken en make-up, met meer gevoelens van schuld en schaamte, gevolgd door meer zuiveringen.
Diagnose
- evaluatie door een arts op basis van standaard psychiatrische diagnostische criteria
Artsen stellen de diagnose travestiestoornis wanneer:
- mensen herhaaldelijk en intens zijn opgewonden door travestie, en de opwinding zich heeft geuit in fantasieën, intense driften of gedragingen
- als gevolg daarvan voelen mensen zich erg overstuur of zijn ze minder goed in staat om goed te functioneren (op het werk, in hun gezin of in interacties met vrienden)
- ze hebben de aandoening al 6 maanden of langer
De meeste travestieten hebben geen travestiestoornis.
Bij het stellen van de diagnose travestiestoornis geeft de arts aan of iemand een fetisj heeft of autogynefilie (opwinding van een man door gedachten of beelden van zichzelf als vrouw).
Behandeling
- sociale en steungroepen
- soms psychotherapie
Slechts een paar mensen met een travestiestoornis zoeken medische hulp. Degenen die dat wel doen, kunnen worden gemotiveerd door een ongelukkige echtgenoot of door zorgen over hoe het travestieprobleem hun sociale leven en werk beïnvloedt. Of ze worden door de rechtbank doorverwezen voor behandeling. Sommigen zoeken medische hulp voor andere problemen, zoals een verslaving of depressie.
Sociale groepen en steungroepen voor mannen die zich verkleden zijn vaak erg nuttig.
Psychotherapie, indien nodig, is erop gericht mensen te helpen zichzelf te accepteren en gedrag onder controle te krijgen dat problemen kan veroorzaken.
Er zijn geen medicijnen die betrouwbaar werken, zelfs niet als iemand met een travestiestoornis om een dergelijke behandeling vraagt.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 29 september 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |