Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals. De omstandigheden in een ziekenhuis kunnen het risico op vallen vergroten, vooral bij oudere volwassenen. Na een lange tijd in bed te hebben gelegen (bedrust), kunnen de beenspieren zwak worden en minder goed in staat zijn de beenaders samen te knijpen en zo het bloed naar het hart te dwingen. Zo ontstaat er bloed in de benen als mensen opstaan, waardoor de bloeddruk daalt en mensen zich duizelig of licht in het hoofd voelen (een aandoening die orthostatische hypotensie wordt genoemd). Ook kunnen mensen medicijnen krijgen waardoor ze zich duizelig, slaperig of verward voelen. Een bed kan te hoog zijn of een bed hebben, waardoor het uit bed komen moeilijker wordt. De verlichting kan zwak zijn, zodat mensen obstakels mogelijk niet zien. Mensen die verward of gedesoriënteerd zijn, hebben een grotere kans om te vallen. Omdat het verblijf in het ziekenhuis de gebruikelijke routines verstoort, kunnen ouders die in het ziekenhuis verblijven om voor een ziek kind of klein kind te zorgen, hun gebruikelijke voorzorgsmaatregelen vergeten, zoals het omhoog houden van de wiegrails als het kind in bed ligt. (Zie ook Problemen als gevolg van ziekenhuisopname.) Preventie De meeste valpartijen vinden plaats wanneer mensen uit bed komen. Familie- of personeelsleden kunnen dus helpen door het volgende te doen:
Vaak proberen medewerkers mensen die dreigen te vallen te identificeren en extra hulp te bieden. Medewerkers kunnen ze regelmatig controleren of in kamers in de buurt van de verpleegpost plaatsen. Als mensen zonder hulp niet veilig uit bed kunnen komen, vragen medewerkers hen om de belbel te gebruiken om hulp te krijgen. Als mensen zich niet realiseren of accepteren dat ze niet zelfstandig veilig uit bed kunnen komen, kan een bedalarm worden ingezet. Hij maakt een luid piepgeluid om hulp te roepen als mensen zelf uit bed proberen te komen. Familieleden kunnen een arts vragen om de medicijnen die worden ingenomen te controleren en eventuele medicijnen te identificeren die het risico op vallen kunnen vergroten. Als een dergelijk medicijn wordt gebruikt, kunnen familieleden de arts vragen of het medicijn eventueel kan worden aangepast of de dosis kan worden verlaagd. Bronnen:
|