Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Meconium, een donkergroene substantie, is de eerste ontlasting van een pasgeborene. Pasgeborenen stoten meconium bijna altijd uit in de eerste 24 uur van hun leven. Als de meconium abnormaal dik of teerachtig is, kan het laatste deel van de dunne darm, de ileum, verstopt raken. Deze verstopping wordt meconium ileus genoemd. Boven de verstopping is de dunne darm vergroot (uitgezet), wat resulteert in buikzwelling (distention). Onder de verstopping is de dikke darm (colon) smal (microcolon genoemd) omdat er niets doorheen gaat. Oorzaak Meconium plug syndroom lijkt op meconium ileus, behalve dat het de dikke darm is die geblokkeerd wordt door meconium. Complicaties van meconium ileus
De dunne darm kan perforeren of scheuren omdat hij erg opgezwollen is of omdat de uitgezette dunne darm op zichzelf is gedraaid (volvulus), waardoor de bloedtoevoer naar de darm wordt geblokkeerd. Perforatie is een gevaarlijke aandoening omdat er dan meconium in de buikholte lekt. Als de perforatie voor de geboorte optreedt, kan het aangetaste deel van de dunne darm gekrompen en nauw zijn (darmafsluiting), waardoor na de geboorte een operatie nodig kan zijn. Als de perforatie na de geboorte optreedt, veroorzaakt lekkage van meconium ontsteking en infectie (buikvliesontsteking), wat kan leiden tot shock en overlijden. Symptomen Artsen kunnen door de buikwand heen vergrote lussen van de dunne darm voelen. Diagnose
Als artsen een prenatale echo maken, kunnen ze soms tekenen zien dat de darm van de foetus verstopt is. Meestal vermoeden artsen de diagnose echter pas na de geboorte, wanneer de pasgeborene symptomen van darmverstopping vertoont. Artsen vermoeden sterk dat er sprake is van meconium ileus als de pasgeborene een familiegeschiedenis van taaislijmziekte heeft of als routinetests voor de screening van pasgeborenen positief zijn voor taaislijmziekte. Als artsen meconium ileus vermoeden, maken ze röntgenfoto's van de buik, waarop vergrote lussen van de dunne darm te zien zijn. Soms maken ze ook röntgenfoto's na het geven van een klysma met een vloeibare substantie die zichtbaar is op röntgenfoto's (radiopaak contrastmiddel). Het klysma laat zien dat de dikke darm smaller is dan normaal (een microcolon genoemd) en dat er een verstopping is bij het einde van de dunne darm. Pasgeborenen bij wie meconium ileus is vastgesteld, worden getest op taaislijmziekte. Behandeling
Baby's met een geperforeerde of gedraaide darm moeten onmiddellijk worden geopereerd. Als er geen perforatie of verdraaiing is, proberen artsen de verstopping door meconium weg te spoelen met een klysma. Het klysma kan N-acetylcysteïne bevatten, dat het dikke meconium afbreekt en zachter maakt, zodat het door de darm naar buiten kan. Als het klysma de verstopping niet opheft, doen artsen een operatie om de darm open te snijden en het meconium te verwijderen. Meestal brengen ze de open uiteinden van de darm door de buikwand naar buiten (ileostomie). Ze geven meer klysma's via de open uiteinden van de darm totdat het meconium volledig is verwijderd. Later doen de artsen nog een operatie om de uiteinden van de darm weer aan elkaar te zetten. Nadat de blokkade is verwijderd en de ontlasting door het gebied begint te stromen, wordt de vernauwde dikke darm uiteindelijk wijder tot zijn normale diameter. Bronnen:
|