Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
![]()
(Zie ook Overzicht van conjunctivale en sclerale aandoeningen en slijmvliespemfigoïd.) Oculaire slijmvliespemfigoïd is een auto-immuunziekte (een storing van het immuunsysteem van het lichaam waardoor het lichaam zijn eigen weefsels aanvalt). Het veroorzaakt een ontsteking die begint in het bindvlies (het membraan dat het ooglid bekleedt en het wit van het oog bedekt). Deze aandoening kan ook andere slijmvliezen van het lichaam aantasten. Symptomen Het hoornvlies (de heldere laag voor de iris en pupil) kan troebel worden, waardoor er geen licht meer op het netvlies valt en het gezichtsvermogen afneemt. Het bindvlies kan littekens vormen en krimpen, waardoor de wimpers naar binnen gaan staan (zie trichiasis) en het hoornvlies verder beschadigd raakt. Diagnose
Artsen vermoeden de diagnose meestal op basis van de symptomen van de persoon en de resultaten van een oogonderzoek, waaronder een onderzoek met een spleetlamp (een instrument waarmee een arts het oog onder hoge vergroting kan onderzoeken). De diagnose wordt meestal bevestigd door een biopsie van het bindvlies. Bij dit type biopsie wordt een stukje van het bindvlies verwijderd en onder een microscoop onderzocht. Behandeling
Mensen met oculair slijmvliespemfigoïd kunnen kunstmatige tranen gebruiken tegen droogheid. Artsen kunnen naar binnen gekeerde wimpers verwijderen (bijvoorbeeld door ze uit te trekken, te bevriezen of met elektriciteit te verbranden) om de symptomen te verlichten en bepaalde complicaties te voorkomen. Als de aandoening verergert, is dapson of een ander medicijn nodig dat het immuunsysteem onderdrukt, zoals methotrexaat, mycofenolaatmofetil of cyclofosfamide. Bronnen:
|