Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
![]()
Trachoom is wereldwijd de belangrijkste vermijdbare oorzaak van blindheid. Trachoom komt veel voor in arme, droge en hete landen in Noord-Afrika, het Midden-Oosten, het Indiase subcontinent, Australië en Zuidoost-Azië. In de Verenigde Staten komt trachoom zelden voor, af en toe bij Amerikaanse indianen en bij immigranten uit gebieden waar trachoom veel voorkomt. De infectie komt vooral voor bij kinderen, met name bij kinderen jonger dan 10 jaar. Oudere kinderen en volwassenen hebben veel minder kans op deze aandoening vanwege hun grotere immuniteit en betere persoonlijke hygiëne en sanitaire voorzieningen. Trachoom is in een vroeg stadium zeer besmettelijk. De bacteriën die trachoom veroorzaken, worden van persoon tot persoon overgedragen door direct contact met geïnfecteerde afscheiding uit de ogen, neus of keel, door oog-handcontact en door het delen van besmette voorwerpen, zoals handdoeken, kleding en oogmake-up. De infectie kan ook worden verspreid door vliegen die in contact zijn geweest met afscheiding uit de ogen of neus van een geïnfecteerde persoon. Symptomen Het bindvlies (het membraan dat het ooglid bekleedt en het wit van het oog bedekt) raakt ontstoken, rood en geïrriteerd, en de ogen tranen overmatig. De oogleden zwellen op. Er treedt gevoeligheid voor fel licht op. In latere stadia kunnen er geleidelijk bloedvaten over het hoornvlies groeien (neovascularisatie genoemd), waardoor het gezichtsvermogen wordt belemmerd. Bij sommige mensen raakt het bindvlies zodanig beschadigd dat de wimpers naar binnen groeien (trichiasis). Als de persoon knippert, schuren de wimpers tegen het hoornvlies, wat infecties en vaak blijvende schade veroorzaakt. Bij ongeveer 13% van de mensen met trichiasis treedt een verminderd gezichtsvermogen op en bij ongeveer 8% van de mensen met trichiasis treedt blindheid op. Trachoom kan littekens op het bindvlies, naar binnen gekrulde wimpers en littekens op het hoornvlies veroorzaken, wat kan leiden tot blindheid, zoals bij de persoon op deze foto. Diagnose
Artsen vermoeden trachoom op basis van het uiterlijk van de ogen en de duur van de symptomen. Artsen bevestigen de diagnose door een uitstrijkje van de ogen te nemen en monsters naar een laboratorium te sturen waar de Chlamydia trachomatis-bacterie kan worden geïdentificeerd. Vaak is een dergelijke test echter niet nodig of beschikbaar. Behandeling
De behandeling van trachoom bestaat uit een antibioticum (zoals azithromycine, doxycycline of erytromycine) dat via de mond wordt ingenomen. Als alternatief kan het antibioticum tetracycline als zalf worden aangebracht. Artsen geven vaak antibiotica aan hele gemeenschappen waar veel mensen trachoom hebben. Als trichiasis het ooglid, het bindvlies of het hoornvlies beschadigt, kan een operatie nodig zijn. Preventie
Bronnen:
|