|
|
Omgangsvormen
Misschien omdat ik niet meer de jongste ben, misschien omdat ik soms als een achtergebleven gebied wordt beschouwd in omgangsvormen,
maar enkele omgangsvormen, die sommigen 'modern' of 'ongedwongen' vinden, verbazen mij nogal.
|
Tutoyeren / Vousvoyeren
Ik vind ongevraagd tutoyeren onbeleefd. Personen die jonger zijn dan circa 18 jaar tutoyeer ik ongevraagd, boven die leeftijd zijn onbekenden voor mij altijd 'u'.
Pontificaal tegen iemand zeggen dat je niet gediend bent van zijn/haar tutoyeren drukt de aansprekende persoon nogal in een hoek, en dat is ook weer onbeleefd.
Als het me te veel ergert zeg ik meestal:
misschien kunt u er in de toekomst rekening mee houden dat ongevraagd tutoyeren niet door iedereen op prijs wordt gesteld.
In zakelijke berichtgeving vind ik ongevraagd tutoyeren helemaal onbeleefd. In mijn antwoord is de laatste alinea dan altijd:
In uw berichtgeving valt het mij op dat u mij getutoyeert.
Ik weet zeker dat we dat niet hebben afgesproken.
In zakelijke berichtgeving, ook in e-mail, vind ik ongevraagd tutoyeren zeer onbeleefd en stel ik dus niet op prijs.
N.B. een volgend bericht van u (email, brief, telefoon) waarin dat weer gebeurt leg ik onbeantwoord terzijde.
|
|
Vragen naar geboortedatum
Ik ben oud (wijs?) genoeg om te weten dat sommige dingen alleen aan mij liggen, maar ik blijf me ergeren-verbazen over de eerste vraag
die gesteld wordt als ik een verzekeringsfirma, bank, apotheek, huisarts, etc. spreek: "wat is uw geboortedatum?"
Natuurlijk weet ik waarom die vraag gesteld wordt (geïndexeerd zoeken in gegevensbestand), maar toch.
Ik antwoord dan heel vriendelijk:
"Zonder welke argumentatie dan ook vragen naar iemands geboortedatum vind ik nogal onbeleefd.
Zegt u eerst eens waarom u dat wilt weten, dan kan ik nadenken of ik uw vraag wil beantwoorden."
|
|